Πάνω από 200 Ιάπωνες πεθαίνουν κάθε χρόνο λόγω... υπερκόπωσης

Λόγω του λεγόμενου «καρόσι» - του άγχους που προέρχεται από την εξαντλητική δουλειά - πάνω από 200 άνθρωποι χάνουν κάθε χρόνο τη ζωή τους στην Ιαπωνία, πολλοί από τους οποίους μάλιστα αυτοκτονούν.

Παρότι η χώρα έχει το χαμηλότερο εδώ και 22 χρόνια ποσοστό ανεργίας (3,1% το 2016) καθώς για κάθε 100 Ιάπωνες αντιστοιχούν 143 διαθέσιμες θέσεις εργασίας, εντούτοις η εργασιακή δεοντολογία των Ιαπώνων και η αύξηση των ωρών εργασίας που απαιτούν οι επιχειρήσεις έχουν δημιουργήσει το φαινόμενο θανάτου από εξαντλητική δουλειά.

Ενδεικτικό της κατάστασης που έχει διαμορφωθεί είναι το γεγονός πως η ιαπωνική κυβέρνηση αναγκάσθηκε να λάβει σχετικά μέτρα. Όρισε ως ανώτατο όριο για υπερωριακή απασχόληση τις 60 ώρες, με εξαίρεση 100 ώρες τους μήνες που υπάρχει μεγάλη ζήτηση στην παραγωγή. Παράλληλα, τα μέτρα προβλέπουν ανάπαυση 11 ωρών από την ώρα που ο εργαζόμενος θα φύγει από την δουλειά του έως την επομένη που θα πάει ξανά.

Αξίζει να σημειωθεί πως μέχρι σήμερα, ένας εργαζόμενος που παρέμενε έως τις 11 το βράδυ στο γραφείο του ήταν υποχρεωμένος την επομένη ημέρα στις 8 το πρωί να ξαναπιάσει δουλειά. Με το νέο μέτρο, θα έχει την ευκαιρία να ξεκουρασθεί για 11 ώρες.

Την ίδια ώρα επισημαίνεται πως σύμφωνα με τη νομοθεσία της χώρας, μία αυτοκτονία ενδέχεται να είναι «καρόσι» εάν ο εργαζόμενος έχει δουλέψει υπερωριακά πάνω από 160 ώρες το μήνα ή 100 ώρες για τρεις συνεχόμενους μήνες.

Σύμφωνα με την κυβέρνηση, οι 100 ώρες υπερωριακής εργασίας ανά μήνα είναι το όριο, πέρα από το οποίο υπάρχει ο κίνδυνος για «καρόσι». Στον αντίποδα τα συνδικάτα και η αντιπολίτευση θέτουν ως πλαφόν τις 80 ώρες, προκειμένου να αποφευχθεί ο κίνδυνος αυτοκτονιών και σοβαρών προβλημάτων υγείας

Ο πρωθυπουργός Σίνζο Άμπε έχει υποσχεθεί να παρέμβει με στόχο να καταστούν πιο φυσιολογικές οι συνθήκες εργασίας, να δοθεί περισσότερος χρόνος στους Ιάπωνες να δημιουργήσουν οικογένεια, να διασκεδάσουν, να περάσουν καλά και τελικά, να υποστηρίξουν την εγχώρια κατανάλωση.

Ωστόσο, ο πρωθυπουργός είναι αρκετά προσεκτικός φοβούμενος το «σόκου», το σοκ δηλαδή στην αγορά εργασίας, όπως είχε συμβεί το 1987, όταν είχε εισαχθεί μία τροπολογία για μείωση των ωρών εργασίας, που είχε ως αποτέλεσμα το σύστημα να γίνει πιο σκληρό, οι μισθοί και τα ημερομίσθια να μειωθούν και η χώρα να εισέλθει σε μακρά φάση στασιμότητας και πληθωρισμού που διήρκεσε δύο δεκαετίες.