Νέος, ωραίος, επιτυχημένος, τεχνοκράτης με ρομαντική ψυχή το οποίο και απέδειξε όταν το 2007 παντρεύτηκε τη φιλόλογο που είχε στο Λύκειο και εφηβικό του έρωτα. Έχει δηλαδή όλα εκείνα τα στοιχεία που είναι ικανά να κάνουν τα γυναίκεια πλήθη να παραληρούν.
Ο Μανουέλ Μακρόν, ο 38χρονος τραπεζίτης και πρώην υπουργός Οικονομίας της κυβέρνησης του Φρανσουά Ολάντ και του Μανουέλ Βαλς, αν και λατρεύτηκε από τις Γαλλίδες για την κομψότητά του, ωστόσο έγινε το «κόκκινο» πανί για συνδικαλιστές, σωματεία, αριστερές οργανώσεις και ήταν ο άνθρωπος που αποτέλεσε την καλύτερη αφορμή για να επιτεθεί η εσωκομματική αντιπολίτευση στον Γάλλο πρόεδρο, επειδή θεωρήθηκε ότι εξαιτίας του, οι Σοσιαλδημοκράτες είχαν στρίψει δια του νεοφιλελευθερισμού.
Ο νεκροθάφτης της αριστεράς
Σε εκτεταμένες αναφορές, άρθρα, διαδηλώσεις και δημόσιες συζητήσεις, οι επικριτές εξ αριστερών τον χαρακτήρισαν «νεκροθάφτη της αριστεράς». Όμως παρά τις επικρίσεις και τις πιέσεις, ο Φρανσουά Ολάντ δεν τον πέταξε εκτός κυβέρνησης στον ανασχηματισμό του περασμένου Φεβρουαρίου. Αντίθετα, ο ίδιος ο Μακρόν ήταν αυτός που επέλεξε να παραιτηθεί λίγους μήνες αργότερα, στις 30 Αυγούστου, ενώ ήδη από τον Απρίλιο είχε κάνει το δικό του κίνημα, όντας μέσα στο Σοσιαλιστικό Κόμμα, το «En marche!», που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει «Προχωράμε». Και ο Μακρόν σαφέστατα προχωράει προς το κέντρο, αφήνοντας πίσω του την αριστερά.
«Είμαι έτοιμος να γίνω πρόεδρος»
Την Τετάρτη, 16 Νοεμβρίου, ανακοίνωσε κι επίσημα έπειτα από έντονη φημολογία, την πρόθεσή του να είναι υποψήφιος στις προεδρικές εκλογές της άνοιξης.
«Είμαι έτοιμος. Για αυτό είμαι υποψήφιος για την προεδρία της Δημοκρατίας, διότι πιστεύω ότι μπορούμε να νικήσουμε» είπε από το Μπομπινί στο Σεν Ντενί, μια περιοχή με έντονο συμβολισμό, έναν χρόνο μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι.
Ο Μακρόν μέσα από ένα 20λεπτο «διάγγελμα» τόνισε πως «απευθύνομαι στους Γάλλους», εξαπολύοντας ταυτόχρονα επίθεση σε «μπλοκς», που κατά την άποψή του έχουν παραλύσει τη Γαλλία. «Το σύστημα έχει πάψει να προστατεύει αυτούς που πρέπει να προστατέψει» είπε και κατήγγειλε μια πολιτική ελίτ «που ζει για τον εαυτό της κι ανησυχεί πολύ περισσότερο για την επιβίωσή της από ό,τι για τα συμφέροντα της χώρας».
«Θέλω να ενσαρκώσω την ελπίδα»
Ο 38χρονος τεχνοκράτης μιλώντας με φόντο το βιομηχανικό ντεκόρ ενός λαϊκού προαστίου του Παρισιού, υποσχέθηκε ότι θα κάνει τα πάντα για να εξαλείψει τις κοινωνικές ανισότητες και διαχωρίζοντας τη θέση του από τις παραδοσιακές υποψηφιότητες, υπογράμμισε ότι στο πρόσωπό του στοχεύει να ενσαρκώσει την «την ελπίδα» ιδίως μεταξύ των νέων. «Ο στόχος μου δεν είναι μόνο να συγκεντρώσω (ψήφους από) τη δεξιά ή την αριστερά, αλλά τους Γάλλους» τόνισε, απαντώντας έτσι έμμεσα σε όσους τον χαρακτηρίζουν «νεκροθάφτη της αριστεράς» στη Γαλλία και τη στροφή προς το κέντρο.
Ο Μακρόν γεννήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου του 1977 (δεν έχει καν κλείσει τα 39 του χρόνια, δηλαδή) στην Αμιάν ή Αμιένη, την πρωτεύουσα της Πικαρδίας στη βόρεια Γαλλία. Ο πατέρας του ήταν καθηγητής νευρολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πικαρδίας, ενώ σύμφωνα με τον ίδιο, ήταν πολύ δεμένος με τη γιαγιά του η οποία ήταν διευθύντρια σχολείου.
Από μικρός είχε κλίση στη μουσική, ενώ επί 10 χρόνια έχει κάνει μαθήματα πιάνου.
Την ίδια ώρα, η στάση του στην προσωπική του ζωή τον κάνει ακόμα πιο αγαπητό σε αυτό το κοινό, θέτοντας γερές βάσεις αν όχι για τις φετινές εκλογές, ωστόσο σίγουρα για τις επόμενες. Το γεγονός πως παντρεύτηκε τον εφηβικό του έρωτα είναι ένας ακόμη λόγος να είναι δημοφιλής στις ρομαντικές καρδιές. Για την ακρίβεια, με την Μπριζίτ Τρονέ παντρεύτηκαν τον Οκτώβριο του 2007. Ο Μακρόν την γνώρισε στα θρανία, όταν εκείνη του δίδασκε γαλλικά στο Λύκειο της Αμιάν. Και δεν μπόρεσε να την ξεχάσει ποτέ παρά τα 24 χρόνια που τους χωρίζουν.
ΦΩΤΟ: EPA/CHRISTOPHE PETIT TESSON
Η μαθητεία δίπλα στον Ρικέρ
Σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Δυτικού Παρισιού Ναντέρ Λα Ντεφάνς, ενώ υπήρξε πολιτικό «παιδί» του διάσημου Γάλλου φιλοσόφου Πολ Ρικέρ, για τον οποίο εργάστηκε ως βοηθός από το 1999 έως το 2001, συμβάλλοντας καταλυτικά στη συγγραφή του βιβλίου La Mémoire, l'histoire, l'oubli (Η μνήμη, η ιστορία, η λήθη).
Στη συνέχεια, σπούδασε Δημόσια Διοίκηση και Πολιτικές Επιστήμες, ενώ αποφοίτησε και από την αντίστοιχη γαλλική Εθνική Σχολή Δημόσιας Διοίκησης.
Το 2006 γράφτηκε στο Σοσιαλιστικό Κόμμα (PS), ενώ σε συνέντευξή του το 2015 ανακοίνωσε πως πλέον δεν είναι μέλος του, παρά το γεγονός ότι ακόμη διατηρούσε το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Οικονομίας.
Ο τεχνοκράτης που αγαπάμε να μισούμε
Και μπορεί στο ευρύ κοινό να έγινε γνωστός από τα πόστα που ανέλαβε στην κυβέρνηση Ολάντ-Βαλς, ωστόσο ο Μακρόν ήταν διάσημος στους τεχνοκρατικούς και μακροοικονομικούς κύκλους πολύ νωρίτερα.
Από τα πιο σημαντικά πόστα στην καριέρα του θεωρείται η διευθυντική θέση που κατείχε από τον Σεπτέμβριο του 2008, στη χρηματοοικονομική υπερδύναμη Rothschild & C.
Έτσι, ο Μακρόν, χωρίς να έχει εκλεγεί ποτέ σε κανένα δημόσιο αξίωμα, αλλά και χωρίς να έχει «ρίζες» μέσα στο Σοσιαλιστικό Κόμμα, αναδείχθηκε χάρη στον πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, γινόμενος ο τεχνοκράτης που αγαπάει να μισεί η γαλλική αριστερά, αλλά ταυτόχρονα και η άφθαρτη από σκάνδαλα και κομματικές ταμπέλες προσωπικότητα που έχει αποκτήσει μια μεγάλη δημοτικότητα σε ένα απολιτίκ κοινό ψηφοφόρων.
Όμως, παρά την υψηλή δημοτικότητά του, ο Μακρόν εξακολουθεί να θεωρείται αουτσάιντερ της αναμέτρησης, χωρίς πολλές πιθανότητες να μπει στον δεύτερο και αποφασιστικό γύρο. Παρόλα αυτά, η κάθοδός του ενδέχεται να παίξει καταλυτικό ρόλο, καθώς αναμένεται να κόψει ψήφους, στον πρώτο γύρο, τόσο από τον σοσιαλιστή υποψήφιο, όποιος κι αν είναι αυτός, όσο κι από τον κεντροδεξιό αντίπαλό του, κάτι που μπορεί να ευνοήσει την ακροδεξιά υποψήφια Μαρίν Λεπέν.
Κάποιοι αναλυτές θεωρούν πως ο Μακρόν έρχεται να αναπληρώσει το κενό στον χώρο του κέντρου που άφησε ο πολιτικός «θάνατος» του Φρανσουά Μπαϊρού στις εκλογές του 2012.
13°
