Πώς βλέπουν τον Τραμπ οι ξένοι ηγέτες: Από αγαπημένος μέχρι βλάκας

Έχει καταφέρει να είναι στο κέντρο της προσοχής και συχνά με τις απίστευτες υπερβολές του, τον ρατσισμό και τις φραστικές επιθέσεις τραβά την προσοχή περισσότερο από την Χίλαρι Κλίντον. Στην ελληνική πολιτική σκηνή δεν είναι πολλοί που τον στηρίζουν -μάλλον ελάχιστοι και αξίζει να δούμε πώς τον βλέπουν διάφοροι ξένοι ηγέτες.

Αγαπούλες με Πούτιν

Ο Τραμπ και ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν έχουν επανειλημμένα αλληλοεπαινεθεί. Τον περασμένο Δεκέμβριο, ο Πούτιν περιέγραψε τον νεοϋορκέζο επιχειρηματία ως «έναν πολύ λαμπρό άνδρα, πολύ ταλαντούχο». Το Τραμπ, ο οποίος εγκωμίασε κι αυτός με τη σειρά του τον Πούτιν, μίλησε καλά για τον ρώσο ηγέτη και τον Σεπτέμβριο, λέγοντας σ ένα τηλεοπτικό φόρουμ με την υποψήφια των Δημοκρατικών Χίλαρι Κλίντον πως ο Πούτιν είναι καλύτερος ηγέτης απ? ό,τι ο δημοκρατικός πρόεδρος των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα.

Μεξικό: Τους χωρίζουν «τείχη»

Κάποιες από τις εντονότερες επικρίσεις εναντίον του Τραμπ  ήρθαν από μεξικανούς αξιωματούχους εξαιτίας των φραστικών επιθέσεών του εναντίον των παράτυπων μεξικανών μεταναστών και της υπόσχεσής του να ανεγείρει ένα τείχος στα νότια σύνορα των ΗΠΑ και να βάλει το Μεξικό να πληρώσει για την ανέγερσή του. Έπειτα από συνομιλίες στην Πόλη του Μεξικού ανάμεσα στον Τραμπ και τον Ενρίκε Πένια Νιέτο, ο μεξικανός πρόεδρος δήλωσε πως οι πολιτικές θέσεις του Αμερικανού «θα μπορούσαν να σημάνουν μια τεράστια απειλή για το Μεξικό και δεν πρόκειται να μείνω με σταυρωμένα τα χέρια και να μην κάνω τίποτε». Νωρίτερα φέτος συνέκρινε τον Τραμπ με τον Αδόλφο Χίτλερ και τον Μπενίτο Μουσολίνι.

Ολάντ + Τραμπ = Ναυτία

Ο γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ δήλωσε τον Αύγουστο ότι μια νίκη του Τραμπ θα καθιστούσε πιο συντηρητική την πολιτική σ' όλο τον κόσμο και ότι ο νεοϋορκέζος επιχειρηματίας κάνει τους ανθρώπους «να αισθάνονται ναυτία». Μια νίκη του Τραμπ θα μπορούσε επίσης να επηρεάσει τις γαλλικές προεδρικές εκλογές της ερχόμενης άνοιξης, τόνισε ο Ολάντ.

Η Γερμανία θέλει παγκοσμιοποίηση ο Τραμπ όχι

Ο γερμανός υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Μίχαελ Ροτ δήλωσε τον Αύγουστο ότι είναι εσφαλμένος ο ισχυρισμός του Τραμπ πως η προσφυγική πολιτική των ανοικτών θυρών που ακολούθησε η καγκελάριος Άγγελα Μέρκελ είχε αποτέλεσμα μια τεράστια αύξηση της εγκληματικότητας. Ο Ροτ υπογράμμισε πως είναι σημαντικό να διορθώνονται προεκλογικές δηλώσεις σε άλλες χώρες που είναι βασισμένες σε «φόβους, ψέματα και μισές αλήθειες», δεδομένης της σημασίας που έχουν οι αμερικανικές εκλογές για ολόκληρο τον κόσμο.

Τον Απρίλιο, ο γερμανός υπουργός Εξωτερικών Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαϊερ επέκρινε το πολιτικό πρόγραμμα του Τραμπ με τίτλο «Πρώτα η Αμερική» που είχε παρουσιάσει ο υποψήφιος σε ομιλία του. Ο Στάινμαϊερ δήλωσε πως η παγκόσμια ασφάλεια δεν μπορεί πλέον να εξασφαλισθεί μονομερώς και πως οι διεθνείς συγκρούσεις μπορούν σήμερα να λύνονται μόνο αν χώρες βαρέων βαρών, όπως οι ΗΠΑ και η Ρωσία και άλλες, ενώσουν τις δυνάμεις τους.

Παράλογος για τους Κινέζους

Τον Απρίλιο, ο υπουργός Οικονομικών της Κίνας Λου Τζιουέι αποκάλεσε τον κ. Τραμπ «παράλογο», εξαιτίας της πρότασης του υποψηφίου να αυξηθούν μέχρι και 45% οι δασμοί στα εισαγόμενα κινεζικά προϊόντα. «Αν το κάνει, θα παραβιάσει τους κανονισμούς που έχουν τεθεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου», τόνισε ο κ. Λου σε συνέντευξή του στην Wall Street Journal.

Βρετανία: Βλάκας για τον Κάμερον - στον Φάρατζ αρέσει

Τον Μάιο, ο τότε πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας Ντέιβιντ Κάμερον χαρακτήρισε «πολύ επικίνδυνη» την αρχική πρόταση του κ. Τραμπ να απαγορευθεί στους μουσουλμάνους η είσοδος στις ΗΠΑ. Τον Δεκέμβριο, ο κ. Κάμερον είχε αποκαλέσει τον Ρεπουμπλικανό πολιτικό, δυνάμει ηγέτη της στενότερης συμμάχου της M. Βρετανίας, «διχαστικό, βλάκα και άδικο», για το ίδιο θέμα.

Ο Νάιτζελ Φάρατζ, δεξιός αντιευρωπαϊστής πολιτικός ο οποίος ηγήθηκε της επιτυχημένης εκστρατείας υπέρ της εξόδου της Μ. Βρετανίας από την Ε.Ε., εξέφρασε την υποστήριξή του προς τον κ. Τραμπ τον Αύγουστο, εμφανιζόμενος με τον υποψήφιο σε συγκέντρωση στο Τζάκσον του Μισισίπι. Ο κ. Φάρατζ θεωρεί ότι ο κ. Τραμπ αντιπροσωπεύει στις ΗΠΑ το ίδιο είδος κινήματος κατά του κατεστημένου με αυτό που οργάνωσε ο ίδιος στη Μ. Βρετανία.