Πικ-νικ κάτω από τις ανθισμένες κερασιές

«Ξεκίνησα για την Ιαπωνία ξέροντας μονάχα 2 γιαπωνέζικες λέξεις για να συνεννοηθώ μαζί της: σακούρα, που θα πει άνθος κερασιάς και κόκορο, που θα πει: καρδιά. Ποιος ξέρει! έλεγα με το νου μου, μπορεί οι δυο αυτές απλότατες λέξεις να φτάνουν».

Ν.Καζαντζάκης

Σακούρα (桜),λοιπόν, θα πει άνθος κερασιάς. Δύσκολα θα βρει κανείς πιο δημοφιλές δέντρο στην Ιαπωνία.

Όταν λοιπόν πλησιάζει η άνοιξη, τα πάρκα και τα άλση με κερασιές αναρτούν ταμπέλες στις οποίες αναγράφεται η περίοδος κατά την οποία θα ανθίσουν.

Στις αρχές Μαρτίου, αρχίζουν να καταφτάνουν προσκλήσεις για Οχανάμι (お花見：花＝λουλούδι, 見＝κοιτάζω, βλέπω). Από τις πιο ενδιαφέρουσες και διασκεδαστικές ιαπωνικές παραδόσεις.

Ουσιαστικά πρόκειται για πικ-νικ σε περιοχές με άφθονες κερασιές. Μικρές και μεγάλες παρέες ατόμων κάθε ηλικίας, μαζεύονται για να φάνε, να πιουν, να απολαύσουν την ομορφιά της άνοιξης.

Οι κερασιές εδώ έχουν κυρίως αισθητική αξία, στις περισσότερες περιπτώσεις δεν παράγουν καρπούς. Από πρακτική άποψη λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως βρίσκονται παντού: στα πεζοδρόμια, στις παιδικές χαρές, ακόμη και στα νεκροταφεία. Τα κεράσια στην αρχή του καλοκαιριού μόνο προβλήματα θα δημιουργούσαν!

Στο μενού του Οχανάμι θα βρει κανείς ονίγκιρι, σούσι, σάντουιτς, πίτσες, παγωτά, γλυκά σόγιας και άλλα παράταιρα. Φυσικά δεν λείπει το ποτό, ενίοτε με καταστροφικές συνέπειες, καθώς οι Ιάπωνες δεν φημίζονται για την αντοχή τους σ' αυτό.

Η σακούρα εκτός από την αγάπη για τη φύση ξυπνά και αυτή για την τέχνη. Τα πάρκα γεμίζουν καβαλέτα και τρίποδα φωτογραφικών μηχανών. Ο καθένας προσπαθεί να αποτυπώσει κάτι διαφορετικό, κάτι μοναδικό, μέσα από τη σακούρα, την ψυχή της Ιαπωνίας.