Το Ισραήλ θυμάται;

Χιλιάδες ισραηλινοί συμμετείχαν στις εκδηλώσεις για την ημέρα μνήμης του Γιτζάκ Ραμπίν, ο οποίος δολοφονήθηκε από ακροδεξιό θρησκευόμενο εβραίο.

Τελ Αβίβ, Νοέμβρης 2009. Χιλιάδες ισραηλινοί συμμετείχαν στις εκδηλώσεις για την ημέρα μνήμης του Γιτζάκ Ραμπίν, ο οποίος δολοφονήθηκε από ακροδεξιό θρησκευόμενο εβραίο. Ο Ραμπίν υπήρξε μία από τις πιο λαμπρές προσωπικότητες της ισραηλινής πολιτικής σκηνής. Μάλιστα, η δολοφονία του αποτελεί για τους ισραηλινούς το τρίτο σημαντικότερο γεγονός στην ιστορία της χώρας.

Πριν από τη δολοφονία του μία ομάδα ακραίων ορθόδοξων ραβίνων εξέδωσε διάταγμα εναντίον του για την προσπάθεια επιστροφής εδαφών. Έχει ενδιαφέρον να δει κανείς ποιες οι πολιτικές τοποθετήσεις των κοινοτήτων των ορθόδοξων εβραίων καθώς και ποια η σχέση τους με την πολιτεία. 

Το 1949 αποφασίστηκε η χρηματοδότηση των κοινοτήτων τους για να διατηρηθεί ζωντανή η εβραϊκή θρησκεία. Μέχρι και σήμερα λοιπόν, τα μέλη των κοινοτήτων αυτών δεν εργάζονται και λαμβάνουν ένα μηνιαίο επίδομα, ώστε να μπορούν απρόσκοπτα να ασχολούνται με τη μελέτη των γραφών και την προσευχή. 

Σήμερα όμως, η μικρή κοινότητα του ’50 παρουσιάζει δημογραφική έκρηξη, ισχυρή εκπροσώπηση στη βουλή και συγκεκριμένες πολιτικές θέσεις που απειλούν το λαϊκό χαρακτήρα του κράτους.

Ως Έλληνες, γνωρίζουμε καλά τα συμπαρομαρτούντα της ένωσης εκκλησίας κράτους∙ στην περίπτωση του Ισραήλ, όπου σοβαρά εξωτερικά ζητήματα παραμένουν άλυτα, ακραίες κοινότητες τέτοιου τύπου ίσως αποτελούν μεγαλύτερη απειλή από τον ίδιο τον «εχθρό».

www.haaretz.com/hasen/spages/1124189.html