1. Γιος ενός οδηγού λεωφορείου και μίας μοδίστρας που ήρθαν από το Πακιστάν στο Λονδίνο την δεκαετία του ‘60. Και αυτό είναι κάτι που δεν ξεχνάει ποτέ να αναφέρει πρώτο (σε σημείο που τον κατηγορούν ότι σχεδόν το χρησιμοποιεί). Γεννημένος το 1970, ανάμεσα από τους 6 αδερφούς και τη μία αδερφή του. Ως μεσαίος γιος παραδέχεται ότι δεν ήταν ο πιο δυνατός και γιαυτό έμαθε από μικρός να διαπραγματεύεται για να επιβιώνει και να κερδίζει. «Μεγαλώνοντας ανακάλυπτα κάθε μέρα τη δύναμη της διπλωματίας», έχει πει. Ο πατέρας του πέθανε το 2003 και δεν πρόλαβε να τον δει να μπαίνει στη Βουλή.
Ο διάσημος πλέον πατέρας – οδηγός λεωφορείου, η μητέρα και ο μικρός Sadiq στην αγκαλιά της ανάμεσα από τα αδέρφια του
2. Μουσουλμάνος στη θρησκεία, προοδευτικός στις απόψεις. Το γεγονός ότι είναι ένας ενεργός μουσουλμάνος δεν τον εμπόδισε ποτέ να παίρνει θέση υπέρ των γάμων ομοφυλοφίλων ή να δηλώνει φεμινιστής και να τους τρελαίνει όλους. Δεν χρειάζεται να τον ρωτήσετε αν οι θρησκευτικές του πεποιθήσεις αποτέλεσαν εμπόδιο στην πολιτική του πορεία. Μόλις ένα χρόνο πριν σε μεγάλη δημοσκόπηση οι Λονδρέζοι κατά 31% δυσανασχετούσαν ανοιχτά στο ενδεχόμενο να υπάρξει μουσουλμάνος δήμαρχος.
Με την γυναίκα και τις δύο κόρες του
3. Εχθρός των συντηρητικών. Βούτυρο στο ψωμί των συντηρητικών αποτέλεσε φυσικά η θρησκεία του Sadiq Khan που όλο το προηγούμενο διάστημα μιλούσαν για «έναν μεγάλο κίνδυνο για το Λονδίνο», «έναν φανατικό ριζοσπάστη» και άφηναν ανοιχτά αιχμές για «κάλυψη εξτρεμιστών ισλαμιστών». Στην διάρκεια της καμπάνια για τις δημοτικές εκλογές, οι αντίπαλοί του ξέθαψαν την ιστορία ενός πρώην γαμπρού του που στρατεύτηκε πρόσφατα στο ισλάμ αλλά και παλιές υποθέσεις που είχε αναλάβει ο ίδιος ο Sadiq σαν νομικός.
4. Μόνιμος κάτοικος Tooting. Το λεγόμενο «Μικρό Πακιστάν» του Λονδίνου ήταν πάντα η γειτονιά του. Εκεί μεγάλωσε, εκεί πολιτικοποιήθηκε, εκεί εκλέχθηκε για πρώτη φορά βουλευτής το 2005 και στη συνέχεια το 2010 και το 2015. Εκεί ζει και σήμερα, σε ένα σπίτι λίγο μεγαλύτερο από το πατρικό του αλλά όχι μακριά, με τη δικηγόρο γυναίκα του Saadiya και τις δύο έφηβες κόρες τους Anisah και Ammarah. «Η πρώτη γενιά των Khan που δεν είναι μετανάστες», όπως δηλώνει.
Παραμονή των εκλογών σε περιοδεία στη γειτονιά του, το Tooting
5. Εργατικός από τα 15. Η πολιτικοποίηση δεν άργησε καθόλου για τον Sadiq που γράφτηκε πρώτη φορά μέλος των Εργατικών στα μαθητικά του χρόνια. Έχει περάσει από όλα τα πόστα του κόμματος αλλά και της πολιτικής. Από δημοτικός σύμβουλος, βουλευτής, υπουργός και στη συνέχεια σκιώδης υπουργός και στενός συνεργάτης του πρώην επικεφαλής των Εργατικών Ed Miliband.
6. Κεντρώος του κέντρου. Συχνός πονοκέφαλος στις εσωκομματικές διαδικασίες αφού δεν στήριζε ανοιχτά ούτε τον Blair ούτε τον σημερινό πρόεδρο Corbyn. Κρατούσε πάντα αποστάσεις και επιδίωκε να βρίσκεται στο «ιδεολογικό κέντρο» των Εργατικών. Δηλώνει ότι μοναδικός του μέντορας ήταν ο Neil Kinnock, πρόεδρος των Εργατικών την περίοδο 1983-1992. «Όταν εκλέχτηκα βουλευτής το 2005, γνώρισα και τον Tony Blair και τον Gordon Brown και δεν εντυπωσιάστηκα καθόλου. Αλλά όταν γνώρισαν τον Neil Kinnock έχασα τα λόγια μου».
Η ατάκα «γιος οδηγού λεωφορείου» παίζει και προεκλογικά
7. Εντελώς Λονδρέζος. «Η ιστορία μου είναι η ιστορία του Λονδίνου», έχει δηλώσει ενώ προεκλογικά δεν έχανε ευκαιρία να μιλάει για το όραμά του για την πόλη του. «Επιθυμώ όλοι οι Λονδρέζοι να έχουν τις ίδιες ευκαιρίες που έδωσε και σε μένα αυτή η πόλη: ένα σπίτι που μπορούν να πληρώσουν, μία καλή δουλειά με αξιοπρεπή μισθό, ένα πρακτικό και μοντέρνο συγκοινωνιακό δίκτυο και ένα καθαρό και υγιές περιβάλλον».
8. Μποξέρ από παιδί. Μπορεί να είναι ο μόνος από τους φίλους και τα αδέρφια του που δεν συμμετέχει πια σε ερασιτεχνικούς αγώνες μποξ αλλά ποτέ δεν σταμάτησε να συχνάζει στα παλιά του στέκια, δηλαδή στο κλαμπ μποξ του Earlsfield. Όπως περιγράφει ήταν ο μόνος τρόπος για τους νεαρούς Πακιστανούς να μην φοβούνται επιθέσεις στο δρόμο λόγω της καταγωγής τους και να νοιώθουν ασφαλείς και δυνατοί. Δεν ήταν εύκολο να μεγαλώνεις ως «Paki» σε μία ευρωπαϊκή μεγαλούπολη όπου συχνά όπως θυμάται έπεφτε ξύλο και κυνηγητό.
Στο στέκι του, εκεί που έμαθε και ο ίδιος μποξ
9. Υπέρμαχος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Λέγεται ότι μικρός ονειρευόταν να γίνει οδοντίατρος μέχρι που ένας καθηγητής του, του είπε: «Συζητάς και αναλύεις συνέχεια και τα πάντα. Γιατί δεν γίνεται δικηγόρος αντί για οδοντίατρος;». Τελικά, μετά τις σπουδές του στη νομική και την ειδίκευσή του στα ανθρώπινα δικαιώματα, συνεργάστηκε με ΜΚΟ και ανέλαβε πολλές δύσκολες υποθέσεις κατηγορούμενων με…. πολλές αντιπάθειες όπως εμπλεκόμενοι με τρομοκρατικές επιθέσεις.
Το κεντρικό του προεκλογικό σύνθημα: «Διάλεξε την ελπίδα από τον φόβο και την ενότητα από τον διχασμό»
10. Μειοψηφικές απόψεις, πλειοψηφικά ποσοστά. Ο Sadiq Khan δεν φοβάται να εκφράσει τις απόψεις του, ακόμα κι αν αυτές θεωρούνται μειοψηφικές και δεν αρέσουν σε πολλούς. Άλλωστε τελικά, η συνταγή του δείχνει να είναι πετυχημένη. Έχει πάρει ανοιχτά θέση κατά του Brexit και υπέρ της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει κατηγορήσει την βρετανική κυβέρνηση για τον χειρισμό του μεταναστευτικού και έχει κάνει σύνθημά του το γνωστό αν και αντιδημοφιλές «Refugees Welcome». Σχετικά πρόσφατα μάλιστα μπήκε στο στόχαστρο και των μουσουλμάνων αφού τάχθηκε υπέρ των γάμων των ομοφυλοφίλων. Δέχτηκε απειλές για τον ίδιο και την οικογένειά του και πολλές δημόσιες επιθέσεις.
Στέλνοντας μήνυμα στους πρόσφυγες από το κέντρο του Λονδίνου
