Ελένη-Κλαούντια Πόλακ: «Προτιμώ ένα ατομικό ρεκόρ από ένα μετάλλιο με μικρή επίδοση»

Η πρώτη της παρουσία σε Ολυμπιακούς Αγώνες ήταν στο Τόκιο υπό τις δυσμενείς συνθήκες που είχε ορίσει η πανδημία του κορωνοϊού. Φέτος, η Ελένη-Κλαούντια Πόλακ περιμένει να «ζήσει» τους Αγώνες και να δώσει τον καλύτερό της εαυτό για να φέρει στη χώρα μας ένα μετάλλιο.

«Φέτος ανυπομονώ πάρα πολύ. Στο Τόκιο είχα πάρα πολύ άγχος. Δεν είμαι στην κατάσταση που θα ήθελα αλλά θεωρώ ότι μέχρι τις 5 Αυγούστου θα φτάσω στο σημείο που θέλω να είμαι για τους Ολυμπιακούς Αγώνες», μου λέει χαρακτηριστικά και εξηγεί τι περιμένει να είναι διαφορετικό.

«Σίγουρα περιμένω να έχει περισσότερο κόσμο από ό,τι στο Τόκιο και να μπορέσουμε κι εμείς οι αθλητές να το ευχαριστηθούμε περισσότερο. Φυσικά, από εκεί και πέρα ελπίζω να κάνω μια επίδοση που να με αντιπροσωπεύει και να τα πάω καλύτερα. Δυστυχώς, ούτε φέτος θα μπορέσω να είμαι στην Τελετή Έναρξης. Στο Τόκιο δεν τα είχα καταφέρει λόγω των μέτρων του Covid. Φέτος η Τελετή Έναρξης είναι στις 26 Ιουλίου και εγώ αγωνίζομαι στις 5 Αυγούστου. Επίσης, θέλω να δουλέψω λίγο ακόμα στις προπονήσεις μου οπότε κατά πάσα πιθανότητα δεν θα ταξιδέψω τόσο νωρίς».

Πόσο σημαντικό είναι για εκείνη αλλά και για όλους τους αθλητές όταν πηγαίνουν για δεύτερη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες; «Πάρα πολύ, ίσως περισσότερο απ’ όσο μπορεί να φανταστεί κάποιος. Ειδικά αν πηγαίνεις για δεύτερη ή τρίτη φορά είναι κάτι ακόμα πιο σπουδαίο, γιατί αποδεικνύεις πως δεν έγινε τυχαία την πρώτη φορά. Είναι, όμως, γενικά πάρα πολύ σημαντικό για έναν αθλητή να είναι στους Αγώνες γιατί ξέρει ότι θα είναι με τους κορυφαίους κάθε αθλήματος, ότι θα δώσει το 100% των δυνατοτήτων του ακόμα και στην κακή του ημέρα. Και φυσικά είναι πολύ ωραίο συναίσθημα να βρίσκεται σε μία τόσο μεγάλη γιορτή. Το μετάλλιο εννοείται είναι η κορυφαία επιβράβευση αλλά ακόμα και η παρουσία ενός αθλητή είναι μείζονος σημασίας για τα όσα έχει προσπαθήσει για τέσσερα χρόνια».

Ελένη-Κλαούντια Πόλακ: «Προτιμώ ένα ατομικό ρεκόρ από ένα μετάλλιο με μικρή επίδοση»

Τι σκέφτεται λίγο πριν τον αγώνα, τι γούρια έχει και πώς βλέπει τον εαυτό της στο Παρίσι;

«Η τελευταία μου σκέψη πριν μπω στους αγώνες πάντα είναι ότι θα πάω να κάνω αυτό που έχω δουλέψει στην προπόνηση, οπότε αποβάλλω το όποιο άγχος γιατί ξέρω ότι έχω δουλέψει πολύ καλά και πρέπει να δείξω τι έχω κάνει. Φυσικά υπάρχουν και οι κακές ημέρες αλλά επικεντρωνόμαστε στις καλές. Γούρι δεν έχω. Είμαι, όμως, προληπτική και κάνω κάποια συγκεκριμένα πράγματα πάντα πριν τους αγώνες», απαντά.

«Όλα τα ταξίδια, από το μικρότερο στο μεγαλύτερο, ξεκινούν από το πρώτο βήμα. Το πρώτο βήμα είναι στις 5 Αυγούστου. Εκεί επικεντρώνομαι, να κάνω το άλμα που θα με στείλει στον τελικό της 7ης Αυγούστου και από εκεί και πέρα βλέπουμε. Πρώτα ο Θεός να προκριθώ στον τελικό και εκεί να πάω όσο ψηλότερα μπορώ σε επίδοση».

Προτιμάει ένα πολύ μεγάλο άλμα ή ένα μικρότερο που θα της αποφέρει ένα μετάλλιο; «Νομίζω ότι ξέρεις την απάντηση. Εννοείται πως προτιμώ ένα πολύ μεγάλο άλμα παρά ένα μικρότερο που θα μου αποφέρει ένα μετάλλιο. Φυσικά και θέλω να κατακτήσω ένα μετάλλιο στην καριέρα μου, αλλά για μένα έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία το ρεκόρ. Ένα ατομικό ρεκόρ ξέρω ότι στο τέλος της ημέρας θα με έκανε πολύ χαρούμενη. Ένα μετάλλιο με μικρή επίδοση δεν θα με γέμιζε, θα το έβλεπα κάθε φορά και θα σκεφτόμουν ότι το πήρα με μικρό άλμα. Ενώ στη μεγάλη επίδοση θα χαιρόμουν και απλά θα έλεγα πως δεν συνοδεύτηκε από μετάλλιο».

Η ευχή της για τους φετινούς Ολυμπιακούς Αγώνες περιλαμβάνει όλη την αποστολή της Ελλάδας στο Παρίσι. «Η ευχή μου είναι να τα πάμε όλοι τέλεια, να σκίσουμε, να ισοφαρίσουμε και να ξεπεράσουμε τα ατομικά μας. Αλλά ακόμα κι αν δεν τα πάει κάποιος καλά, να το απολαύσει γιατί οι Αγώνες είναι μία μεγάλη γιορτή για τους αθλητές. Εύχομαι όλη η ελληνική ομάδα να είναι κοντά σε όσα έχει πετύχει φέτος και μακάρι να μας φέρει μια πολύ καλή θέση για να είμαστε όλοι ικανοποιημένοι».