Γιάννης Κώτσιρας: 13 λεπτά με τον δεξιό μπακ του Παναθηναϊκού

Τι και αν στα 24 του έπαιζε στη Γ΄Εθνική; Τι και αν μέχρι τα 29 του δεν είχε κάνει το μεγάλο βήμα στην καριέρα του; Ο Γιάννης Κώτσιρας δεν το έβαλε κάτω. Δεν τα παράτησε ποτέ και η ζωή τον δικαίωσε. Ήρθε στον Παναθηναϊκό το 2021 και με τις εμφανίσεις του έχει αποδείξει ότι αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς ποδοσφαιριστές της ομάδας την τελευταία τριετία.

Ο 31χρονος άσος των Πρασίνων είναι ένας ποδοσφαιρικός στρατιώτης που την τρέχουσα σεζόν έχει αγωνιστεί σχεδόν σε όλες τις θέσεις. Πάντα ταπεινός, πάντα με κύριο μότο του τη λέξη «δουλειά», προσπαθεί να βοηθήσει όσο μπορεί το Τριφύλλι να φτάσει στην κορυφή.

Ο Κώτσιρας μίλησε για το μεγάλο κεφάλαιο της ζωής του που είναι φυσικά ο Παναθηναϊκός, για τη μετάβαση από τα γήπεδα της Γ΄ Εθνικής μέχρι τη… Λεωφόρο, αλλά και για τον λόγο που στη ζωή ποτέ δεν πρέπει να τα παρατάς.

Ο Γιάννης Κώτσιρας μιλάει για τον Παναθηναϊκό και το ποδόσφαιρο

Τι σημαίνει Παναθηναϊκός για εσένα;
Είναι ένα τεράστιο κεφάλαιο στη ζωή μου. Αποτελεί μεγάλη τιμή, υπερηφάνεια, αλλά και ευθύνη να αγωνίζεσαι στην κορυφαία ομάδα στην Ελλάδα. Από την πρώτη ημέρα μου στην ομάδα με αγκάλιασαν τόσο οι συμπαίκτες μου όσο και οι φίλαθλοι. Αυτό το οικογενειακό κλίμα δεν το βρίσκεις εύκολα και κάνει τον Παναθηναϊκό να ξεχωρίζει. Ήταν ένα άλμα στην καριέρα μου και προσπαθώ καθημερινά να δίνω τον καλύτερο εαυτό μου για να βοηθάω την ομάδα.

Ποια είναι η αγαπημένη σου ανάμνηση από την πορεία σου στον Παναθηναϊκό;
Με διαφορά από τη δεύτερη, η κατάκτηση του Κυπέλλου. Για κάθε ποδοσφαιριστή είναι ξεχωριστή στιγμή η κατάκτηση ενός τροπαίου. Είχε και μερικά χρόνια η ομάδα που δεν είχε κάποιον τίτλο, οπότε αυτό το Κύπελλο σηματοδότησε μια νέα αρχή για τον σύλλογο. Επέστρεψε πάλι στη θέση που του αρμόζει, να πρωταγωνιστεί στις εγχώριες διοργανώσεις.

Αν σου έλεγαν να περιγράψεις τον Παναθηναϊκό με μία λέξη, ποια θα ήταν;
Υπερηφάνεια.

Ποιο ήταν το πρώτο πράγμα που σκέφτηκες όταν φόρεσες για πρώτη φορά τη φανέλα του Παναθηναϊκού στο ντεμπούτο σου;
Το θυμάμαι σαν τώρα, μπορώ να σου πω. Ήταν κόντρα στον Απόλλωνα Σμύρνης σε πρεμιέρα και είχαμε κερδίσει με 4-0. Σίγουρα υπήρχε πολύ άγχος, πολλή πίεση, ανυπομονησία. Ήταν και ένα παιχνίδι μέσα στη Λεωφόρο και ήθελα να το ζήσω όσο το δυνατόν περισσότερο. Ήθελα να νιώσω τον παλμό των φιλάθλων, τους πανηγυρισμούς όταν θα σκοράραμε. Κάθε φορά, φυσικά, είναι μοναδικό το συναίσθημα, αλλά εκείνη την ημέρα ήταν πολύ διαφορετικό.

Kανένας δεν θα πρέπει να χάνει ποτέ την ελπίδα του, αν έχει κάποιον στόχο στη ζωή του. Θα πρέπει ναι προσπαθεί καθημερινά να βελτιώνεται και να έχει τα μάτια του ανοιχτά γιατί η ευκαιρία θα παρουσιαστεί

Ποιο όνειρο θες να εκπληρώσεις με τον Παναθηναϊκό;
Να κατακτήσουμε τίτλους. Αυτή είναι η δουλειά μας. Να προσπαθούμε κάθε μέρα να βελτιωνόμαστε στις προπονήσεις, να πηγαίνουμε και να κερδίζουμε τους αγώνες και στο τέλος να επιβραβευόμαστε με τους τίτλους. Εννοείται, ξεχωρίζω το πρωτάθλημα, είναι κάτι πολύ μεγάλο, πολύ σπουδαίο γιατί είναι ένας μαραθώνιος. Το θέλω πολύ σαν τρόπαιο.

Ποια είναι η κορυφαία σου στιγμή στον Παναθηναϊκό; Μια εμφάνιση, ένα γκολ, ένας αγώνας συνολικά, που θα ήταν το highlight της πορείας σου στην ομάδα;
Μπορώ να ξεχωρίσω δύο παιχνίδια. Το ένα είναι το παιχνίδι Κυπέλλου με τον Ολυμπιακό φέτος, που ήμουν και αρχηγός. Ήταν ένα παιχνίδι με ένταση, παράταση, πέναλτι. Είχε απ’ όλα. Ήρθε και η πρόκριση με αυτόν τον τρόπο και μάλιστα μέσα στο «Καραϊσκάκης», οπότε έχει ξεχωριστή θέση για μένα. Ωστόσο υπάρχει και ο τελικός Κυπέλλου, γιατί μιλάμε για έναν τίτλο.

Υπάρχει κάτι που θα άλλαζες στα όσα έχεις ζήσει στον Παναθηναϊκό;
Ξεκάθαρα να είχαμε κατακτήσει πέρυσι το πρωτάθλημα. Φτάσαμε πάρα πολύ κοντά και θεωρώ πως το αξίζαμε. Φυσικά είχαμε κάποια στραβοπατήματα, αλλά αποδεικνύαμε σε κάθε παιχνίδι πως μας αξίζει το πρωτάθλημα. Ήταν κρίμα.

Αγωνίζεσαι στο δεξί άκρο της άμυνας, αλλά έχεις παίξει και σαν 6άρι και σαν 8άρι. Υπάρχει θέση που προτιμάς;
Φυσικά είμαι πρόθυμος να αγωνιστώ παντού, σε κάθε θέση. Όπου μου ζητηθεί από τον προπονητή μου θα δώσω τον καλύτερό μου εαυτό για να φέρω εις πέρας την αποστολή μου. Σίγουρα στο κέντρο οι θέσεις είναι πιο νευραλγικές και έχουν άλλη βαρύτητα, αλλά κι εκεί μπορώ να βοηθήσω την ομάδα. Σαφώς προτιμώ να παίζω δεξιά, ξεκάθαρα λόγω συνήθειας. Εκεί έχω αγωνιστεί όλα τα χρόνια της καριέρας μου και ξέρω τι απαιτεί αυτή η θέση.

Είσαι ένας παίκτης αναντικατάστατος τη φετινή σεζόν για την ομάδα. Ποιο στοιχείο σου πιστεύεις πως σε κάνει να ξεχωρίζεις και να προσφέρεις τόσα;
Νομίζω είναι ένας συνδυασμός πραγμάτων. Είμαι τακτικά συνεπής και έχω αντίληψη του παιχνιδιού. Ξέρω να διαβάζω τις φάσεις, να προβλέπω τον αντίπαλο και να καταλαβαίνω ανά πάσα στιγμή τι χρειάζεται από εμένα η ομάδα.

Κανένας δεν θα πρέπει να χάνει ποτέ την ελπίδα του αν έχει κάποιον στόχο στη ζωή του

Από τη Γ΄ Εθνική και τον Παναρκαδικό, βρέθηκες στα 24 στη Super League και τον Αστέρα Τρίπολης και φυσικά το αποκορύφωμα με το τεράστιο βήμα το 2021 σε ηλικία 29 ετών που ήρθες στον Παναθηναϊκό. Τι θα έλεγες σε ένα παιδί που μπορεί να χάσει την ελπίδα του, αν αγωνίζεται μέχρι κάποια ηλικία σε χαμηλότερες κατηγορίες;
Είτε ασχολείται με το ποδόσφαιρο είτε με οτιδήποτε άλλο, κανένας δεν θα πρέπει να χάνει ποτέ την ελπίδα του αν έχει κάποιον στόχο στη ζωή του. Θα πρέπει να προσπαθεί καθημερινά να βελτιώνεται και να έχει τα μάτια του ανοιχτά γιατί η ευκαιρία θα παρουσιαστεί κάποια στιγμή. Κανείς δεν ξέρει πότε θα του εμφανιστεί, δεν δίνεις άλλωστε ραντεβού με τις ευκαιρίες. Γι’ αυτό θα πρέπει να πιστεύεις στον εαυτό σου, στις δυνατότητές σου, να είσαι θετικός και φυσικά να είσαι σε επαγρύπνηση γιατί η ευκαιρία, αν περάσει, δεν γυρίζει πίσω εύκολα. Εν προκειμένω, στο ποδόσφαιρο δεν παίζει τόσο ρόλο η ηλικία θεωρώ.

Και στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, δηλαδή, υπάρχουν περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που έχουν κάνει το άλμα στην καριέρα τους σε, θεωρητικά πάντα, μεγαλύτερη ηλικία. Γιατί και τα 29 για έναν ποδοσφαιριστή θεωρείται το prime του. Θέλει φυσικά τύχη, timing, είναι και οι συγκυρίες πολλές φορές που παίζουν τον ρόλο τους. Δεν πρέπει, όμως, να υπάρχει απογοήτευση γιατί και στο ποδόσφαιρο δεν είναι πολλοί αυτοί που πετυχαίνουν τη μεγάλη καριέρα. Το ποσοστό είναι μικρό, πράγματι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι κάποιος δεν πρέπει να το πιστεύει.

Πίστευες τότε στη Δόξα Μεγαλόπολης ότι η καριέρα σου θα έφτανε σε αυτό το σημείο;
Για να είμαι ειλικρινής δεν το πίστευα. Ήθελα από μικρός να γίνω ποδοσφαιριστής αλλά επειδή είχα και το πανεπιστήμιο στη ζωή μου το είχα αφήσει στην άκρη. Έπαιζα μόνο στο τοπικό πρωτάθλημα και με τους φίλους μου 5Χ5. Δεν μπορούσα να το φανταστώ ότι θα εξελισσόταν έτσι η καριέρα μου και πραγματικά νιώθω ευγνώμων και ευλογημένος για όλα όσα έχω καταφέρει.

Πώς ένιωσες όταν φόρεσες το περιβραχιόνιο του αρχηγού του Παναθηναϊκού και μάλιστα σε ένα ντέρμπι με τον Ολυμπιακό;
Μιλάμε για την ύψιστη τιμή και υπερηφάνεια να φοράς το περιβραχιόνιο του αρχηγού του Παναθηναϊκού. Μόνο να σκεφτείς ποιοι παίκτες το έχουν φορέσει, σε πιάνει ρίγος. Σε επιλέγουν να ηγηθείς της ομάδας. Σε όποιο παιχνίδι και να με επέλεγαν θα ήταν τεράστια τιμή. Τώρα το γεγονός ότι ήταν σε παιχνίδι με τον Ολυμπιακό στο «Καραϊσκάκης», σε παιχνίδι με τέτοια εξέλιξη, που ήρθε η πρόκριση με τέτοιον τρόπο, κάνει την ανάμνηση ακόμα πιο δυνατή.

Θα ήθελες να φορέσεις ξανά το εθνόσημο και να παίξεις για την Εθνική;
Το εύχομαι, αλήθεια. Θέλω πολύ να είμαι στις κλήσεις και να αγωνιστώ για τη χώρα μας. Από την πλευρά μου, προσπαθώ με την αγωνιστική μου εικόνα και την απόδοσή μου στα παιχνίδια του Παναθηναϊκού να κερδίσω την κλήση μου στην Εθνική, αλλά φυσικά ο τελικός λόγος ανήκει στον προπονητή. Κάνω ό,τι μπορώ αγωνιστικά για να τον πείσω πως αξίζω να βρίσκομαι στις κλήσεις.