Ντέμιεν Λίλαρντ: Το trade-βόμβα στον μαγικό κόσμο του NBA

Η off season του NBA πάντα έχει το ενδιαφέρον της. Μπορεί να μην υπάρχει δράση αγωνιστική αλλά υπάρχει μπόλικη από αυτή στα παρασκήνια. Στης 30 ομάδες της λίγκας η μπαγκέτα φεύγει λίγο από τα χέρια των αθλητών και μέχρι την επίσημη έναρξη των αγωνιστικών υποχρεώσεων πηγαίνει στο front office των ομάδων, με τους GM να χτίζουν το παρόν και το μέλλον του εκάστοτε φρανσάιζ πίσω από κλειστές πόρτες. Το φετινό καλοκαίρι και ο Σεπτέμβρης στην Αμερική κινήθηκαν σε ήπιους τόνους όσον αφορά τα πάρε δώσε των συλλόγων. Ανταλλαγές έγιναν, αλλά σε καμία περίπτωση δεν προκάλεσαν αίσθηση.

Όλα αυτά μέχρι πριν από λίγες ημέρες που ένας από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο, ο Ντέμιεν Λίλαρντ, κατέληξε στους Μιλγουόκι Μπακς με τον κορυφαίο παίκτη Γιάννη Αντετοκούνμπο. Το trade αλλάζει ριζικά το πρωτάθλημα του NBA διότι, με βάση τους αριθμούς, πρόκειται για την πιο ιστορική συνύπαρξη δύο παικτών τέτοιου βεληνεκούς στην ίδια ομάδα.

Ντέμιεν Λίλαρντ: Νικητές και χαμένοι της ανταλλαγής

Όταν μπαίνει το όνομα ενός από τους καλύτερους παίκτες του πρωταθλήματος σε συζήτηση για μετακίνηση σε άλλη ομάδα μέσω trade, είναι σύνηθες στην ανταλλαγή να εμπλέκονται παραπάνω από μία ομάδες, αρκετοί παίκτες και μελλοντικά draft picks. Έτσι έγινε και σε αυτή την περίπτωση  και το τέλος της ημέρας βρίσκει όλες τις πλευρές ικανοποιημένες. Το βράδυ της περασμένης Κυριακής ο χάρτης της λίγκας άλλαξε άρδην και τα ρόστερ των Πόρτλαντ Μπλέιζερς, Φοίνιξ Σανς και Μιλγουόκι Μπακς διαφοροποιήθηκαν. Πιο αναλυτικά:

Οι Πορτλαντ Μπλέιζερς έπρεπε να πουν «αντίο» στον ποιοτικότερο παίκτη του ρόστερ τους και ταυτοχρόνως στον καλύτερο όλων των εποχών για τον σύλλογο. Ο Ντέμιεν Λίλαρντ δεν ήταν απλά ένας μπασκετμπολίστας για την πόλη του Όρεγκον. Ήταν το αγαπημένο παιδί των κατοίκων του Πόρτλαντ και ουσιαστικά εκείνος που τους έκανε να ονειρευτούν ξανά διακρίσεις. Μαζί του η ομάδα έγινε πάλι μία υπολογίσιμη δύναμη στο NBA. Από την ανταλλαγή οι Μπλέιζερς πήραν τους Ντιάντρε Έιτον, Τζρου Χόλιντεϊ και Τουμανί Καμαρά. Μέχρι που λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση ο Χόλιντεϊ ανταλάσσεται εκ νέου στους Μπόστον Σέλτικς για χάρη των Μάλκομ Μπρόγκτον, Ρόμπερτ Γουίλιαμς και δύο draft picks πρώτου γύρου.

Οι Φοίνιξ Σανς είχαν έρθει εδώ και καιρό σε μία περίεργη κατάσταση. Τα τελευταία χρόνια έχτισαν μία ομάδα με στυλοβάτη τον Έιτον, όμως η πτώση στην αγωνιστική του απόδοση έριξε πολύ την αξία του. Μέσω αυτού του deal ήρθε και ο συμβιβασμός μια και ο ίδιος ο παίκτης ήθελε καιρό τώρα μια αλλαγή στην καριέρα του. Στα παπούτσια του Έιτον καλείται να μπει πλέον ο Νέρκιτς, ο οποίος είναι χωρίς αμφισβήτηση ένας πολύ ταλαντούχος παίκτης που όμως δεν κατάφερε να ενισχύσει την αγωνιστική του αξία αφού οι τραυματισμοί τον κράτησαν εκτός γηπέδων στους περισσότερους αγώνες. Την ίδια διαδρομη με τον Βόσνιο ψηλό έκαναν επίσης οι Γκρέισον Άλεν, Νασίρ Λιτλ και Κιόν Τζόνσον.

Εν κατακλείδι από αυτή την ανταλλαγή φαίνονται όλοι ικανοποιημένοι για τους δικούς τους λόγους, όμως με μια πρώτη ματιά άλλοι βγαίνουν αρκετά ευνοημένοι και άλλοι λιγότερο. Τα απόνερα της ανταλλαγής βρίσκουν τους Μπλέιζερς χαμογελαστούς, αφενός γιατί έβαλαν τον Έιτον στο οπλοστάσιό τους και αφετέρου γιατί κατάφεραν να προσθέσουν αγωνιστική εμπειρία σε ένα κατά βάση νεανικό ρόστερ στην προσπάθεια που κάνουν για rebuild. Από την άλλη, οι Σανς με απότερο σκοπό να θέσουν νέες βάσεις για την ομάδα τους κατέληξαν να ρισκάρουν αρκετά με τις επιλογές τους. Κι αυτό γιατί στην προκειμένη φάση κανείς δεν γνωρίζει αν ο Γιουσούφ Νέρκιτς μπορεί να βγάλει τη χρονιά μακριά από τραυματισμούς και επιπλέον επειδή θα είναι δύσκολο να βρεθούν λεπτά συμμετοχής για τους Γκρέισον Άλεν, Νασίρ Λιτλ και Κιόν Τζόνσον έτσι όπως είναι διαμορφωμένο το ρόστερ αυτή τη στιγμή.

Για τους Μπακς τα λόγια είναι περιττά. Βάζουν ένα επιθετικό υπερόπλο στο σύνολο και αυξάνουν ραγδαία τις πιθανότητές τους για πρωτάθλημα. Μετά από μια τραγική post season στην επίθεση, ο Dame έρχεται να δώσει σημαντικές λύσεις, μεγάλα plays και σημαντική βοήθεια στον Γιάννη ο οποίος φαίνεται να αναζητεί συμπαραστάτες στις προσπάθειές του για το δεύτερο πρωτάθλημα της καριέρας του.

Γιάννης Αντετοκούνμπο - Ντέμιεν Λίλαρντ: Είναι το μεγαλύτερο ντουέτο στην ιστορία του NBA;

Ο Γιάννης από την πρώτη του χρονιά στο NBA μέχρι και σήμερα έχει συνεργαστεί με σωρεία παικτών. Μερικοί από αυτούς ήταν αδιάφοροι, όπως ο Μέιγιο, κάποιοι άλλοι ήταν προορισμένοι για μεγάλα πράγματα αλλά δεν δικαίωσαν τις προσδοκίες, όπως ο Τζαμπάρι Πάρκερ, άλλοι ήταν legends αλλά ήρθαν σε λάθος τάιμινγκ, όπως ο Πάου Γκασόλ, και άλλοι αποδείχθηκαν σημαντική βοήθεια για τον Γιάννη και τον οδήγησαν στο κύπελλο το 2021, όπως οι Χόλιντεϊ, Μίντλετον και Μπρουκ Λόπεζ. Οι Αμερικανοί αγαπάνε τα στατιστικά και ένα από αυτά που χρησιμοποιούν κατά κόρον σχετικά με την απόδοση των αθλητών είναι ο συντελεστής Box Plus Minus (BPM) σε συνάρτηση με το ποσοστό νικών του κάθε παίκτη. Με τον ερχομό του στους Μπακς ο Λίλαρντ έχει τον μεγαλύτερο συντελεστή BPM / Νίκες συγκρίνοντάς τον με οποιονδήποτε συμπαίκτη του Γιάννη σε όλες τις σεζόν του στο NBA.

Στην ιστορία του πρωταθλήματος έχουν υπάρξει δίδυμα παικτών πολύ μεγάλης αξίας. Κέβιν Ντουράντ - Καιρί Ίρβινγκ, Ράσελ Ουέστμπροκ - Τζέιμς Χάρντεν, Μανού Τζινόμπιλι - Τιμ Ντάνκαν, Πολ Τζορτζ - Καουάι Λέοναρντ είναι μερικά από αυτά. Το «πάντρεμα» δύο πολύ ταλαντούχων παικτών δεν συμβαδίζει πάντα με την επιτυχία μίας ομάδας – πολλές φορές εγχειρήματα πολλών εκατομμυρίων δεν απέδοσαν καρπούς. Βάσει του συντελεστή BPM, το ντούο Γιάννης Αντετοκούνμπο - Ντέμιεν Λίλαρντ βρίσκεται στα σημαντικότερα ντουέτα με 8.5 και 7.1 αντίστοιχα. Το κακό για τους υπόλοιπους υποψήφιους «μνηστήρες» του τίτλου είναι πως δεν διαθέτουν αντίστοιχο συνδυσμό στα δικά τους ρόστερ.

Παράλληλα ο Λίλαρντ έρχεται στο Μιλγουόκι και στο πλάι του Greek Freak έχοντας ζήσει προηγουμένως την καλύτερη σεζόν της καριέρας του. Πέρυσι είχε κατά μέσο όρο 32 πόντους, 7 ασίστ, 5 ριμπάουντ και 64.5% σε ποσοστά True Shooting. Ένας παίκτης με τέτοια νούμερα μπαίνει σε κατηγορία υποψηφίου MVP φτάνοντας σε επίπεδα Μάικλ Τζόρνταν με τους Σικάγο Μπουλς το 1989 (32, 8, 8, 61.4%). Όλα αυτά ο Dame τα κατάφερε σε μία ομάδα που δεν είχε καμία σχέση ποιοτικά με τους Μπουλς του Τζόρνταν.

Από την άλλη, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο πέτυχε επίσης τρομερές επιδόσεις τη σεζόν που πέρασε με 31 πόντους μέσο όρο, 11 ριμπάουντ, σχεδόν 6 ασίστ και 60.5% ποσοστά True Shooting. Αυτή η στατιστική αγγίζει επίπεδα Γουίλτ Τσαμπέρλέιν στη δεκαετία του 1960.

Αν κάποιος συνδυάσει τους μέσους όρους των δύο αθλητών σε πόντους βλέπει κάτι μοναδικό. Ποτέ ξανά στην ιστορία της λίγκας δεν έχει υπάρξει ο συνδυασμός δύο τόσο μεγάλων σκόρερ στην ίδια ομάδα. Αυτό που μένει να δούμε είναι αν οι υπόλοιπες ομάδες είναι έτοιμες να τους αντιμετωπίσουν. Εκ πρώτης όψεως φαίνεται το παιχνίδι τού Λίλαρντ να συμπληρώνει εκείνο του Γιάννη, όπως συνέβαινε και με τον Κόμπι Μπράιαντ και τον Σακίλ Ο΄Νιλ.

Ντέμιεν Λίλαρντ: Το παιδί του Πόρτλαντ που ήθελε να κερδίσει

Κατά γενική ομολογία είναι πολύ δύσκολο να είσαι φανατικός υποστηρικτής των Πόρτλαντ Τρέιλ Μπλέιζερς, ειδικά αν ανήκεις στη δική μου γενιά. Τα τελευταία χρόνια οι φίλοι της ομάδας έχουν γίνει μάρτυρες τραυματικών εμπειριών. Στο draft του 2007 επέλεξαν τον Γκρεγκ Όντεν αντί του Κέβιν Ντουράντ με τον πρώτο να μην παίζει ουσιαστικά ποτέ μπάσκετ λόγω τραυματισμών και τον δεύτερο να εξελίσσεται σε έναν από τους πιο επιδραστικούς αθλητές της τελευταίας δεκαπενταετίας. Έπειτα έκανε την εμφάνισή του ο Μπράντον Ρόι, ένα ταλέντο ατόφιο, ο οποίος είδε την καριέρα του να «τσακίζεται» επίσης από τραυματισμούς. Οι Μπλέιζερς έφτασαν μια φορά στην ιστορία τους σε τελικούς περιφέρειας, όπου «σκουπίστηκαν» από τους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς και από τότε δεν έχουν ξαναεπιστρέψει.

Κάπου εκεί εμφανίστηκε ο Λίλαρντ. Ένας πραγματικά μεγάλος παίκτης, ο οποίος αγάπησε και αγαπήθηκε από την πόλη όσο κανένας. Στην πορεία του με τους Μπλέιζερς χάρισε στους φιλάθλους μερικές από τις πιο iconic στιγμές του φρανσάιζ, όπως φυσικά το μπάζερ μπίτερ απέναντι στους Θάντερ του Ράσελ Ουέστμπρουκ. Έμεινε με την ομάδα σε καλές αλλά κυρίως σε κακές στιγμές – με τις δεύτερες να είναι πολύ περισσότερες. Έδωσε τα πάντα για τον οργανισμό, όμως δεν είχε την κατάλληλη στήριξη ώστε να κατακτήσει το πρωτάθλημα που τόσο θέλει. Σε 11 σεζόν έχει παίξει μονάχα με έναν All Star παίκτη (Λαμάρκους Όλριτζ) και ανήκει στο κλειστό κλαμπ αθλητών, που έχουν επιλεχτεί συνεχόμενες φορές στην All NBA Team αλλά δεν έχουν κατακτήσει κάποιον τίτλο. Παίκτες θρύλοι, όπως οι Τζον Στόκτον, Καρλ Μαλόουν, Τρέισι Μακ Γκρέιντι, Πάτρικ Γιούιν κ.ά. έκαναν «μαγικά» πράγματα στις ομάδες τους, όμως το γεγονός ότι δεν κατάφεραν να κατακτήσουν πρωτάθλημα μέτρησε αρνητικά στο legacy τους και τα κατορθώματά τους δεν γνώρισαν την ιστορικότητα που θα έπρεπε. 

Ο Λίλαρντ δεν ήθελε να είναι ανάμεσα σε αυτούς και επιδιώκει επιτέλους να γίνει αυτός που θα νικήσει στο τελευταίο παιχνίδι της σεζόν. Ακόμα και οι οπαδοί του Πόρτλαντ δεν του κρατάνε κακία, καθώς γνωρίζουν πόσο σημαντικό είναι για εκείνον ένα πρωτάθλημα.

Το ζουμί είναι πως είτε ηθελημένα είτε άθελά τους μερικές από τις ομάδες του NBA και ο GM των Μιλγουόκι Μπακς Τζον Χορστ δημιούργησαν ένα Κράκεν, που θέλουμε πολύ να παρακολουθήσουμε γηπεδικά τη νέα σεζόν.