Μουντιάλ Γυναικών: Η εθνική Ισπανίας είναι ένα αθλητικό παράδειγμα προς μίμηση

Το μεσημέρι της Κυριακής και μετά από έναν έντονο μήνα θα πέσει η αυλαία για το Μουντιάλ Γυναικών, το οποίο διοργανώνεται στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Η ένατη διοργάνωση Παγκόσμιου Κυπέλλου Γυναικών έχει προσφέρει θέαμα, συγκινήσεις και πολλοί παρακολουθούν με αγωνία τις αναμετρήσεις. Πλέον όλα είναι έτοιμα για τον μεγάλο τελικό, στον οποίο το φαβορί είναι η εθνική Αγγλίας. Η χώρα που γέννησε το ποδόσφαιρο και γεμίζει με πίκρα τους φίλους της σε κάθε μεγάλο τουρνουά που συμμετέχει η εθνική ανδρών, είναι έτοιμη να ζήσει μία μεγάλη αθλητική στιγμή με την ενδεχόμενη κατάκτηση του τροπαίου από την ομάδα της Σαρίνα Γουίγκμαν. Οι Άγγλοι περιμένουν το παιχνίδι γεμίζοντας με ενθουσιασμό τις παμπ του νησιού.

Για να γίνουν όλα αυτά πραγματικότητα το τελευταίο εμπόδιο στη διαδρομή είναι η μαχητική εθνική Ισπανίας. Η Φούριας Ρόχας προκρίθηκε στον μεγάλο τελικό μετά από τη φωτοβολίδα της Καρμόνα απέναντι στη Σουηδία και βάζει πλώρη για τη μεγάλη έκπληξη. Η Εθνική Γυναικών της Ισπανίας είχε μια δύσκολη πορεία για να φτάσει σε αυτό το σημείο και δεν αναφερόμαστε μόνο στο συγκεκριμένο τουρνουά. Πριν περίπου μια δεκαετία το ποδόσφαιρο γυναικών έφτασε στα όρια της διάλυσης και σώθηκε χάρη στη συνεργασία της δημόσιας αρχής με τις ομάδες, αποτελώντας ένα παράδειγμα προς μίμηση για τον σύγχρονο αθλητισμό.

Το ποδόσφαιρο Γυναικών στην Ισπανία

Η Νέτι Χάνειμπολ ήταν η γυναίκα που έπαιξε για πρώτη φορά ποδόσφαιρο στην Αγγλία σε μία πολύ δύσκολη εποχή για τις γυναίκες, δηλαδή τότε που η κοινή γνώμη θεωρούσε πως το μοναδικό πράγμα που μπορούσε να κάνει καλά μία γυναίκα είναι οι δουλειές του σπιτιού. Στην Ισπανία τα πράγματα δεν διέφεραν πολύ από αυτό και η πρώτη γυναίκα που έφερε το ποδόσφαιρο στην Ιβηρική Χερσόνησο ήταν η τερματοφύλακας Ιρένε Γκονζάλεζ το 1920. Εκείνη ήταν η πρώτη που πήρε μέρος σε φιλικά παιχνίδια και το σπορ ανέβηκε σε δημοτικότητα στον γυναικείο πληθυσμό. Έπειτα όλα αυτά μπήκαν στον πάγο, καθώς η Ισπανία εισήλθε στα χρόνια της δικτατορίας του Φράνκο και κινήσεις σαν αυτές, όπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, δεν ήταν εφικτές.

Η αναγέννηση του γυναικείου ποδοσφαίρου στη χώρα γίνεται στις αρχές της δεκαετίας του '70, καθώς πολλά αθλητικά κλαμπ ιδρυμένα από γυναίκες κάνουν την εμφάνισή τους έπειτα από μία προσπάθεια του Ράφαελ Μούγκα, ο οποίος λίγο μετά έγινε ο πρώτος προπονητής του ομοσπονδιακού συγκροτήματος. Ήταν η εποχή που στα γήπεδα μάγευε ο θρύλος του γυναικείου ποδοσφαίρου της εποχής Κόντσι Σάντσεζ και μαγνήτιζε τα βλέμματα. Η Σάντσεζ έκανε ζηλευτή καριέρα για την εποχή στην Ιταλία. Το 1969 η FIFA φτιάχνει το αρμόδιο τμήμα για το ποδόσφαιρο γυναικών και το άθλημα ξεκινάει να παίρνει τα πάνω του τα επόμενα χρόνια.

Εθνική Ισπανίας: Το κρίσιμο καλοκαίρι του 2015

Βλέποντας τις πολλές επιτυχίες της εθνικής Ανδρών των Φούριας Ρόχας την τελευταία 15ετία στο ποδόσφαιρο, σίγουρα κάποιος που δεν γνωρίζει θα έλεγε πως και το γυναικείο ποδόσφαιρο θα είχε παρόμοια πορεία. Η πραγματικότητα όμως διαφέρει. Το ποδόσφαιρο γυναικών πέρασε πολύ δύσκολα χρόνια, παρά τη δημοτικότητα που έχει το άθλημα στην Ισπανία. Η κατάσταση έφτασε στο ναδίρ το 2015. Εκείνο το καλοκαίρι είχε διοργανωθεί το Παγκόσμιο Κύπελλο Γυναικών στον Καναδά και έσπασε τα ρεκόρ της εποχής σε τηλεθέαση και θεατές στα γήπεδα. Η Εθνική Ισπανίας συμμετείχε στο τουρνουά αλλά έφυγε με τρεις ήττες από τη φάση των ομίλων. Η επίδοση δεν προκάλεσε έκπληξη, καθώς το γυναικείο ποδόσφαιρο στη χώρα είχε πολλές δυνατότητες αλλά βρισκόταν σε μία τελματώδη κατάσταση.

Παρόλο που η Ισπανία και ποδόσφαιρο πάνε μαζί και η La Liga αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια ένα πρότυπο οργάνωσης, το σπορ στις γυναίκες βρισκόταν σε κρίση εκείνη την περίοδο. Την ώρα που χώρες όπως η Αγγλία, η Σουηδία, οι ΗΠΑ, η Γερμανία, η Γαλλία και πολλές άλλες έκαναν βήματα μπροστά, στην Ισπανία, μια χώρα με τόσο ταλέντο, η κατάσταση πήγαινε από το κακό στο χειρότερο.

Εκείνη την εποχή στο ισπανικό πρωτάθλημα αγωνίζονται οι δύο καλύτεροι ποδοσφαιριστές όλων των εποχών, ο Μέσι και ο Ρονάλντο, όμως η άνθισή του δεν άλλαξε κάτι στις συνθήκες των αθλητριών. Οι εγκαταστάσεις των ομάδων ήταν στη χειρότερη κατάσταση, το ενδιαφέρον του κόσμου μηδενικό, δεν υπήρχε τηλεοπτική κάλυψη, ούτε κάποιος χορηγός για να στηρίξει το εγχείρημα και έτσι οι καλύτερες παίκτριες της χώρας έφευγαν για άλλες πολιτείες για να αναζητήσουν την τύχη τους. Όσες έμεναν πίσω έπρεπε τη μισή μέρα να προπονούνται με την ομάδα και την άλλη μισή να αναλαμβάνουν τα βάρη του σπιτιού, διότι το σπορ στις γυναίκες στην Ισπανία δεν είναι επαγγελματικό και οι μισθοί είναι πενιχροί.

Μέσα σε όλα αυτά η Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου Γυναικών της Ισπανίας αδιαφορούσε πλήρως για όλα αυτά και δεν έκανε καμία προσπάθεια για την εξέλιξη του προϊόντος. Την ίδια ώρα το κλίμα στην εθνική Γυναικών ήταν το χειρότερο δυνατό και λίγο μετά έγινε γνωστό πως ο προπονητής που οδήγησε  την Ισπανία στο Μουντιάλ του Καναδά, Ιγκνάσιο Κερέδα, κατηγορήθηκε ανοιχτά από τις παίκτριές του για μισογυνισμό και ρατσιστικές συμπεριφορές εντός αποδυτηρίων.

Η καλύτερη παίκτρια εκείνης της ομάδας Βέρο Μποκέτ μετά το τέλος του τουρνουά είπε «Φτάσαμε στον πάτο. Νομίζω ότι αυτό είναι το τέλος εποχής».

Οι αλλαγές που έσωσαν το ποδόσφαιρο γυναικών στην Ισπανία

Η La Liga και οι αρμόδιοί της άκουσαν την κραυγή αγωνίας σχετικά με το πού όδευε το άθλημα για τις γυναίκες της χώρας και αποφάσισε να αναλάβει τη βελτίωση του προϊόντος τον Νοέμβριο του 2015. Έφτιαξαν το δικό τους ανεξάρτητο παράρτημα υπεύθυνο για το ποδόσφαιρο γυναικών και τοποθέτησαν υπεύθυνο τον Πέδρο Μαλάμπια, ο οποίος είχε ξεκινήσει την καριέρα του από καθηγητής φυσικής αγωγής και προπονητής σχολικής ομάδας ποδοσφαίρου κορασίδων.

Για να μπορέσει η αλλαγή να γίνει πραγματικότητα και να μην μείνει απλά ένα σχέδιο επί χάρτου, σημαντικό μέρος σε αυτή την προσπάθεια έπαιξαν οι ομάδες της λίγκας, οι οποίες αποφάσισαν να επενδύσουν περισσότερα λεφτά για τα τμήματα γυναικών και υποδομής τους, ενώ παράλληλα πολλές παίκτριες της χώρας έκατσαν στο τραπέζι και εξέφρασαν τους προβληματισμούς και τις ανάγκες τους. Ακόμα, η La Liga διέθεσε όλη την τεχνογνωσία της στο πρότζεκτ, προσθέτοντας επαγγελματίες που έχουν δουλέψει αποκλειστικά με γυναίκες στην καριέρα τους. «Η μεγάλη πρόκληση για εμάς ήταν η αρχή μιας σειράς από πρωτοβουλίες που θα δημιουργούσαν αξία στο προϊόν. Αυτό είναι που θα τράβαγε οπαδούς, χορηγούς και τα μίντια. Στόχος να μεγαλώσουμε το ενδιαφέρον για το γυναικείο ποδόσφαιρο» ανέφερε τότε ο Πέδρο Μαλάμπια.

Το επόμενο βήμα ήταν να βρεθεί ένας μέγας χορηγός για το ισπανικό πρωτάθλημα γυναικών και έπειτα από αναζήτηση το 2016 η βάσκικη εταιρεία Iberdola έγινε σύμμαχος στο εγχείρημα. Λίγο καιρό αργότερα η εταιρεία MediaPro ανέλαβε την τηλεοπτική κάλυψη των αγώνων. Μάλιστα από το τελευταίο deal η διοργανώτρια αρχή καρπώθηκε 9 εκατομμύρια ευρώ.

Οι κοινωνικές αλλαγές που έχουν επέλθει στη ζωή μας τα τελευταία χρόνια βοήθησαν και αυτές στην αύξηση της δημοτικότητας του γυναικείου ποδοσφαίρου. Το άθλημα στην Ισπανία πήρε μεγάλη προβολή, οι παίκτριες με επίσημο δελτίο διπλασιάστηκαν και όλο και περισσότεροι ήρθαν σε επαφή με το σπορ. Οι Ισπανίδες παίκτριες έγιναν γνωστές και πλέον ιστορίες από τις καριέρες τους γίνονται δημοφιλείς, όπως αυτή της Βιρχινία Τορεθίγια. Από τότε εικόνες όπως η παρακάτω είναι συνήθεια και όχι η εξαίρεση.

Η Ισπανία στον μεγάλο τελικό μπαίνει πάνω από όλα για να κατακτήσει το τρόπαιο και να βάλει φαρδιά πλατιά τη σφραγίδα της στο γυναικείο ποδόσφαιρο. Όμως, ακόμα κι αν αυτό δεν συμβεί, σημασία θα έχει πως αποτελεί ένα παράδειγμα προς μίμηση για το πώς αναπτύσσεις ένα άθλημα στη χώρα σε δύσκολες περιόδους.