Κουανίσα Μπερκς: Από πωλήτρια σε φαστ φουντ, στους Ολυμπιακούς

Η Κουανίσα Μπερκς αποτελεί αναμφίβολα ένα από τα πιο must watch πρόσωπα των φετινών Ολυμπιακών Αγώνων του Τόκιο. Η ιστορία της ξεκινά τελείως διαφορετικά από αυτές των υπόλοιπων Ολυμπιονικών και αποτελεί ένα από τα σύγχρονα και τρανταχτά παραδείγματα πως κανένα όνειρο δεν είναι ακατόρθωτο.

Γεννημένη στις 15 Μαρτίου του 1995 μεγάλωσε χωρίς γονείς και αναζήτησε από νωρίς εργασία προκειμένου να μπορέσει να ανεξαρτητοποιηθεί και να σταθεί στα πόδια της. Το «καταφύγιο» της έμελλε να είναι ένα εστιατόριο αλυσίδας fast food στο άσημο Χάρτσελ του Κολοράντο. Η ίδια δούλευε τις περισσότερες ώρες της ημέρας προκειμένου να βγάλει όσα περισσότερα χρήματα μπορούσε και να κυνηγήσει το όνειρό της. Μία αθλητική υποτροφία σε κάποιο καλό κολέγιο.

Μόλις στα δεκαεπτά της και με ελάχιστο ελεύθερο χρόνο, τη ζωή της Κουανίσα μονοπωλούσε η δουλειά της. Η καθημερινότητά της είναι σταθερή και απαράλλακτη. Σπίτι, εστιατόριο και ξανά σπίτι. Τα μόλις 100 δολάρια που έβγαζε τα έστελνε στην οικογένειά της ώστε να συνεισφέρει στην ανατροφή των τεσσάρων μικρότερων αδερφών της. Ταυτόχρονα, εκείνη προσπαθούσε να «κλέβει» λίγο χρόνο και να προπονείται σκληρά για να κερδίσει τις εντυπώσεις προπονητών του στίβου που την παρακολουθούσαν. Η εξάντληση την κυρίευε αλλά όπως έχει δηλώσει η ίδια στο παρελθόν «τίποτα δεν θα την εμπόδιζε από το να κυνηγήσει το όνειρό της».

Ξυπνούσε στις 4:30 το πρωί ώστε να μεταφέρει με το αυτοκίνητο τη γιαγιά της σε ένα τοπικό γηροκομείο, όπου δούλευε ακόμη. Έπειτα από διαδρομή σχεδόν μίας ώρας από και προς το σπίτι, ετοίμαζε τις μικρότερες αδερφές της για το σχολείο. Μετά το μάθημα πήγαινε στην προπόνηση. Στις 4 το απόγευμα ήταν ήδη στη θέση της στο εστιατόριο. Η βάρδια θα τελείωνε στις 10 το βράδυ και η μελέτη της θα γινόταν μετά τα μεσάνυχτα. Κάθε δευτερόλεπτο είχε αξία για εκείνη. Το κάθε ένα διαφορετική. Αλλά δεν μπορούσε να «σβήσει» κάποιο από το πρόγραμμά της. Έπρεπε να τα προλαβαίνει όλα. Ένιωθε ότι το όφειλε σε όλους. Και κυρίως στον εαυτό της.

 

 

Κουανίσα Μπερκς: Η υποτροφία, οι διακρίσεις και η πρόκριση στο Τόκιο

Το πλήρωμα του χρόνου δεν άργησε να έρθει για την Κουανίσα. Μετά από σκληρή προπόνηση και συνεχή προσπάθεια, κατάφερε εν τέλει να κερδίσει μια υποτροφία στο πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα και να ξεκινήσει δειλά μία νέα ζωή με όλες τις ενδείξεις να προμηνύουν μία μεγάλη καριέρα. Εκεί, κατέκτησε αρκετά μετάλλια, με δύο τίτλους στο NCAA και τέσσερις τίτλους της Περιφέρειας SEC. Κάθε καλοκαίρι, έκτοτε, επισκεπτόταν την πόλη στην οποία μεγάλωσε και συγκεκριμένα το γυμνάσιο Χάρτσελ Χάι.

Εκεί, ο τότε προπονητής και μέντοράς της, Γκάρι Ορ, ζητά από την Κουανίσα να πραγματοποιεί τις προπονήσεις της μαζί με την ομάδα μπάσκετ του σχολείου. Η Κουανίσα είναι ένα σπουδαίο πρότυπο για τους νεαρούς αθλητές και η ιστορία της αξίζει να ακουστεί. Ο Γκάρι Ορ το γνωρίζει αυτό και θέλει να δουν όλοι το παράδειγμα της Μπερκς. Εκείνη, συνεχίζει την σκληρή δουλειά και προσπαθεί να κρατά το κεφάλι χαμηλά και τα αυτιά της κλειστά από τις προβλέψεις που συνέδεαν το όνομά της με μεγάλες επιτυχίες στο χώρο του αθλητισμού.

 

 

Η ταπεινότητα, η επιμονή της να βελτιωθεί και το work ethic της, την οδηγεί σε συνεχείς διακρίσεις. Το 2014 κατέκτησε την 5η θέση στο παιδικό πρωτάθλημα ενώ το 2017 την 4η στους Παναμερικούς αγώνες στίβου και ξανά την 4η θέση το 2018 στο Μπέρμιγχαμ. Οι επιδόσεις της είναι αξιοπρόσεκτες αλλά η ίδια δεν έχει πιάσει τα standards που θέλει και πιστεύει ότι μπορεί να «χτυπήσει». Το βάθρο μοιάζει με την πηγή που συνεχώς πλησιάζει η Κουανίσα αλλά ποτέ δεν γεύεται το γλυκό της νερό. Μετά από πολύ κόπο και αμέτρητες θυσίες η Μπερκς θα τα καταφέρει. Θα κερδίσει μία θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες αφού κατέλαβε την τρίτη θέση στα προκριματικά, που πραγματοποιήθηκαν στο Όρεγκον. Με άλμα στα 6,96 μέτρα η Κουανίσα έγραψε την δική της προσωπική ιστορία και έκανε το όνειρό της πραγματικότητα. Αυτό που της φαινόταν ταξίδι χωρίς προορισμό, απέκτησε πλέον σάρκα και οστά.

«Το είχα ονειρευτεί για τόσο καιρό, ωστόσο δεν το πίστευα όταν συνέβη. Πάντα έλεγα πως όταν το πετύχω θα πέσω στο έδαφος και θα κλαίω… Τη στιγμή που κατάλαβα τι έγινε, όμως, ήμουν σχεδόν σοκαρισμένη και απλώς στάθηκα όρθια και χωρίς λόγια, μέχρι να το συνειδητοποιήσω».

Ο θάνατος του παππού της και ο τραυματισμός στον μηρό

Και ενώ όλα έμοιαζαν ιδανικά για την ίδια, το 2019 συνέβη κάτι που τη σημάδεψε για πάντα. Ο παππούς της, ο άνθρωπος που την μεγάλωσε όταν οι γονείς της πέθαναν, έφυγε από τη ζωή. «Το χειρότερο είναι πως δεν θα είναι δίπλα μου στο Τόκιο» δηλώνει η ίδια.

Τα απρόοπτα, όμως, δεν θα τελειώσουν εκεί για τη Μπερκς. Το 2020 και ενώ έχει μόλις αναδειχθεί πρωταθλήτρια Αμερικής, ένας τραυματισμός στον μηρό έρχεται για να την βγάλει για τρεις μήνες εκτός ενεργού δράσης. Οι προπονητές της να ανησυχούν πως δεν θα προλάβει να προετοιμαστεί κατάλληλα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τίποτα όμως όπως φαίνεται δεν να μπορεί να σταθεί εμπόδιο στο δρόμο της. Η Μπερκς ήταν αποφασισμένη πως οι θυσίες της δεν θα πήγαιναν χαμένες, πως δεν θα στερούσε από την οικογένειά της μια καλύτερη ζωή και από την ίδια μία μεγάλη ευκαιρία να αποδείξει την αξία της.

 

 

«Πίσω από το χαμόγελό μου υπάρχει μία ιστορία που δεν θα καταλάβετε ποτέ. Όμως αυτή είναι η πραγματική ομορφιά της» παραδέχεται.

Πλέον, λίγες ημέρες πριν τους Ολυμπιακούς, η Μπερκς είναι πανέτοιμη να επιβεβαιώσει τις προβλέψεις που τη θέλουν να κατακτά μία θέση στο βάθρο, την ώρα που είναι η δεύτερη πιο αναγνωρισμένη αθλήτρια που γέννησε ποτέ το Χάρτσελ μετά τη Βίκι Ορ κάτοχο του χάλκινου Ολυμπιακού μεταλλίου στο μπάσκετ το 1992 στην Ισπανία.