Σασουόλο: «Εργοστάσιο» παραγωγής Ιταλών διεθνών ποδοσφαιριστών

Η πόλη του Σασουόλο στην τελευταία μέτρηση του πληθυσμού της, έβγαλε τον αριθμό των 40.000 κατοίκων. Μια πάρα πολύ μικρή περιοχή στην Εμίλια Ρομάνα της Ιταλίας, έχει τραβήξει όλα τα βλέμματα όλων όσων ασχολούνται με το ποδόσφαιρο ενεργά αυτό το καλοκαίρι. Αυτό είναι το όμορφο κομμάτι του αθλήματος. Δημιουργεί ωραίες ιστορίες από εκεί που δεν το περιμένεις και σε πολλά χρόνια μπορεί να πιάσει τον εαυτό του κάποιος να τις εξιστορεί μπροστά στο τζάκι σε όλους τους φίλους του. Η ομάδα της Ιταλίας στηρίχτηκε πολύ στους Λοκατέλι και Μπεράντι, δυο παίκτες που απέκτησαν την φιλοσοφία του κλαμπ με τα μαυροπράσινα χρώματα και μετά από 4 παιχνίδια μπορεί να αναφερθεί πως έκαναν πάταγο.

H πόλη που συνορεύει με την Μόντενα δεν είχε δεδομένη την επιτυχία. Τις δεκαετίες του 1980 και του 1990 τις πέρασε κυρίως στις μικρότερες κατηγορίες και μέχρι το 2006 αγωνιζόταν στην Serie C του Ιταλικού ποδοσφαίρου. Από εκεί όμως άλλαξαν πάρα πολλά και το νερό άρχισε να μπαίνει στο αυλάκι, καθώς ο ιδιοκτήτης της ομάδας Tζόρτζιο Σκουίνζι, συνεχίζει να βάζει μεράκι στην καθημερινή του ενασχόληση με το κλαμπ μετατρέποντάς το από έναν κομπάρσο του Ιταλικού Ποδοσφαίρου σε ένα εργοστάσιο Ιταλών διεθνών.

Η σεζόν 2012-13 φαίνεται να αποτελεί σημείο τομής γι’ αυτό το γεγονός. Οι «Νεροβέρντι» βρίσκονται στην δεύτερη κατηγορία και θέλουν οπωσδήποτε την άνοδο, διότι την προηγούμενη χρονιά αυτή είχε χαθεί στις λεπτομέρειες. Τότε, το ιταλικό ποδόσφαιρο γνωρίζει τον Ντομένικο Μπεράρντι. Ένας πολυθεσίτης χαφ που παίρνει την ομάδα από το χέρι και με την ηγετική του φυσιογνωμία την οδηγεί στην επιτυχία. Γεννημένος στην Καλαβρία, κλώτσησε για πρώτη του φορά μπάλα στις ακαδημίες Κοσένζα και σε ηλικία 16 ετών τον αγοράζει η Σασουόλο. Είναι μόνο 21 αλλά με 11 γκολ φέρνει την ομάδα στην πρώτη κατηγορία. Η παρουσία του κάνει αίσθηση σε όλη την χώρα. Τα επόμενα χρόνια δείχνει τις ηγετικές του ικανότητες, ξεχωρίζοντας κάθε χρόνο και περισσότερο. Το 20-21 τελειώνει με 17 τέρματα και 8 ασίστ, βάζοντας τον στα ραντάρ των μεγάλων ομάδων της υφηλίου. Είναι μόλις 26 ετών.

Παρόμοια ιστορία είναι και αυτή του Τζιάκομο Ρασπαντόρι. Ο 20χρονος Ιταλός διεθνής σέντερ φορ ξεκίνησε από τις ακαδημίες της Σασουόλο το 2009. Αφού έκανε μπαμ με τις μικρές εθνικές και τα τουρνουά ακαδημιών και σε ηλικία 18 ετών ξεκινά να παίρνει ευκαιρίες στην πρώτη ομάδα και φτάνει την τρέχουσα χρονιά να γράφει 28 συμμετοχές και 6 τέρματα. Ο νεαρός χαρακτηρίζεται από το χαμηλό κέντρο βάρους του, με έφεση στο ένας με έναν, επιτάγχυνση και μπορεί να αγωνιστεί σε όλες τις θέσεις της επίθεσης.

Η ιστορία του τρίτου της παρέας, Μάνουελ Λοκατέλι είναι λίγο διαφορετική. Δεν ξεκίνησε από τις ακαδημίες των «Μαυροπράσινων» αλλά έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στην Αταλάντα σε ηλικία 11 ετών και δύο χρόνια αργότερα πηγαίνει στην Μίλαν. Μένει εκεί αρκετό καιρό και το 2018 μετά από μία κλασική αποτυχημένη χρονιά των Μιλανέζων καταλήγει στην Σασουόλο. Οι ιθύνοντες του κλαμπ και κυρίως ο νέος μάνατζερ τον πίστεψαν από την αρχή. Ο Ντε Σέρμπι βρίσκει τον αμυντικο χαφ που θα καταπίνει το γήπεδο και απεγνωσμένα έψαχνε. Μετράει ήδη τρία χρόνια στην ομάδα και έχει αγωνιστεί σε 67 αναμετρήσεις. Η κλήση στην εθνική ήταν θέμα χρόνου.

Το Euro για την Ιταλία ξεκίνησε με πολλά καυτά ερωτήματα. Δεν είναι ψέμα πως φέτος δεν κατέβηκαν με κανέναν μεγάλο σταρ στο τουρνουά και ο κόσμος αναρωτιόταν για το ποιος είναι αυτός που θα οδηγήσει ή θα εμπνεύσει την ομάδα. Το πιο σημαντικό όμως ήταν το τι θα γινόταν με τον Βεράτι. Ο Ιτάλος μέσος ταλαιπωρούνταν από τραυματισμό και δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Ο Μαντσίνι δεν θέλει να πάει στην μάχη χωρίς τον αρχηγό του και έτσι τον καλεί στην εθνική. Στα πρώτα παιχνίδια τον αφήνει στον πάγκο και όταν τα πράγματα αρχίζουν να ζορίζουν, όπως με το Βέλγιο, τον βάζει βασικό. 

Ο Λοκατέλι έκανε τα τρεξίματα και το κάθετο παιχνίδι του Βεράτι να μην λείπει στον Μαντσίνι, συνθέτοντας ένα φοβερό τρίο με τους Μπαρέλα και Ζορζίνιο. Ο Μπεράρντι από την άλλη τοποθετήθηκε σαν ένα παραδοσιακό δεξί εξτρέμ και τρομοκράτησε την αριστερή πλευρά όλων των αντιπάλων, συνεισφέροντας μάλιστα με 2 ασίστ στην επιθετική γραμμή της Σκουάντρα Ατζούρα.

Στην φάση των νοκ άουτ ο τεχνικός της Ιταλίας αποφάσισε να αφήσει τον Λοκατέλι έξω και να ρισκάρει με τον Βεράτι. Η Ιταλία έκανε το πρώτο πραγματικά κακό ματς στο Euro 2020. Φαινόταν ασύνδετη, χωρίς βοήθειες από το κέντρο και ακίνδυνη επιθετικά. Αυτό το γεγονός έφερε τον νεαρό Λοκατέλι άρον άρον στην εντεκάδα ως αλλαγή και την σπιρτάδα του Κιέζα να την σώζει σε ένα πραγματικά πολύ κακό βράδυ με βάση την απόδοση. Αυτό είναι και το story που τραβάει όλα τα μάτια πάνω του. Το πως μία πάρα πολύ μικρή πόλη της Ιταλίας κατάφερε να φτιάξει δύο βασικά και αναντικατάστατα μέλη για την Σκουάντρα Ατζούρα. 

Το ποδόσφαιρο έχει πάψει πλέον να είναι ρομαντικό. Είναι σίγουρο πως μετά το τουρνουά και οι τρεις παίκτες που προαναφέρθηκαν θα μαζέψουν πάνω τους όλα τα μάτια του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και οι μεγάλες ομάδες θα κάνουν ουρές να τους αγοράσουν. Η αξία τους θα εκτιναχθεί και είναι πολύ λογικό ένας πακτωλός χρημάτων να πέσει στα πόδια τους. Η Σασουόλο θα είναι πολύ δύσκολο να τους κρατήσει όμως έχει δείξει τον δρόμο για όλους τους μικρούς του αθλήματος. Δεν έχει σημασία ποιος είσαι, από που ξεκινάς και τι υπόβαθρο έχεις από πίσω σου. Αν δουλεύει κάποιος με όρεξη, έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του και δεν σταματάει να κυνηγάει τους στόχους του τότε θα πετύχει. 

Η Ιταλία έχει εντυπωσιάσει πραγματικά στο φετινό Euro, κάνοντας εξαιρετικές εμφανίσεις και σκοράροντας αρκετά γκολ, κάτι που δεν είχε συνηθίσει μέχρι και πρόσφατα. Είναι άγνωστο για το μέχρι που μπορεί να φτάσει στο τουρνουά όμως μέχρι στιγμής χρωστάει πάρα πολύ στην Σασουόλο. Μια μικροσκοπική πόλη της Ιταλίας, με τους 40.000 κατοίκους που κατάφερε να παράξει τρεις πραγματικά ταλαντούχους Ιταλούς ποδοσφαιριστές. Μια πόλη όμως που διαθέτει καρδιά και αγαπάει υπερβολικά το ποδόσφαιρο.