Ν'Γκολό Καντέ: Ο σεμνός χαφ της Τσέλσι που σπάει τα κοντέρ

Σε μία απίστευτα απαιτητική σεζόν και με τις ομάδες να μην μπορούν να ξεδιπλώσουν ολόκληρο το ταλέντο που μπορεί να διαθέτουν, η Τσέλσι απέδειξε πως η μεγάλη επένδυση στο περσινό μεταγραφικό παζάρι ήταν μία πολύ καλή επιλογή. Η ομάδα του Λονδίνου άντεξε μέσα στις δυσκολίες της χρονιάς και σε λίγες μέρες θα παίξει τα ρέστα της ώστε να φέρει την κούπα με τα μεγάλα αυτιά πίσω στην πρωτεύουσα της Αγγλίας. Σε μία καλοδουλεμένη και ακριβή μηχανή, υπάρχουν πάντα εκείνοι που προτίθενται να τα δώσουν όλα στην γραμμή της μάχης. Εκείνοι που όταν θα υπάρξει το σφύριγμα της λήξης θα έχουν αφήσει και την ψυχή τους στο χόρτο. Ένας τέτοιος είναι και ο Ν'Γκολό Καντέ.

Ο Παριζιάνος σπάει τα κοντέρ την τρέχουσα χρονιά. Όποιος κάθεται να δει την φετινή Τσέλσι, σίγουρα έχει να το λέει. Οι παραστάσεις του από το ένα παιχνίδι στο άλλο χαρακτηρίζονται τουλάχιστον εντυπωσιακές. Στις αναμετρήσεις με την Ρεάλ Μαδρίτης για τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ, η οποία πάντα βγάζει μία ανωτερότητα στον συγκεκριμένο θεσμό, παρακολουθούσες τον Καντέ και με σιγουριά έλεγες πως πρόκειται για τον καλύτερο χαφ στον κόσμο. Πως να μιλήσεις διαφορετικά για τον άνθρωπο που στον πρώτο ημιτελικό τελείωσε το ματς έχοντας 80 επαφές με την μπάλα και ποσοστό εύστοχων μεταβιβάσεων που άγγιζε το 87%. Παράλληλα αυτό δεν τον εμποδίζει να διαθέτει ένα 73% σε επιτυχημένα τάκλιν, γεγονός που τον χαρακτηρίζει απροσπέλαστο.

Τα πράγματα μοιάζουν ιδανικά για τον 30χρονο χαφ, ο οποίος έχει βάλει ήδη την υπογραφή του με χρυσά γράμματα στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Πρωτάθλημα με την σταχτοπούτα Λέστερ, μεταγραφή στην Τσέλσι, Παγκόσμιο Κύπελλο με τα χρώματα της χώρας του, FA Cup με τους Λονδρέζους και τώρα μια ζαριά για τον μοναδικό τίτλο που λείπει από την συλλογή του. Ο πάντα χαμογελαστός Καντέ όμως δεν τα βρήκε όλα έτοιμα και είχε μια πραγματικά δύσκολη παιδική ηλικία.

Γεννήθηκε στις 29 Μαΐου το 1991 στο Παρίσι από γονείς με καταγωγή από το Μάλι. Πολύ μικρός έχασε τον πατέρα του και αναγκάστηκε να αναλάβει εκείνος τα βάρη της οικογένειας. Μεγάλωσε στο Ρουέ Μαλμεζόν, ένα πυκνοκατοικημένο προάστιο του Παρισίου και δούλευε ως οδοκαθαριστής για να βγάλει τα προς το ζην. Κάλυπτε τεράστιες αποστάσεις με τα πόδια μαζεύοντας τα σκουπίδια από το έδαφος. Λογικό, αν σκεφτεί κανείς πως και σαν ποδοσφαιριστής καταπίνει ολόκληρα χιλιόμετρα ανάμεσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, κουβαλώντας την μπάλα για τους συμπαίκτες του.

Το όνειρο του ήταν πάντα να γίνει ποδοσφαιριστής, έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού του πως η δουλειά που ήδη είχε δεν θα έβγαζε από το όριο της φτώχιας την οικογένειά του. Το παράθυρο άνοιξε το 1998. Το καλοκαίρι που άλλαξαν όλα για το Γαλλικό ποδόσφαιρο εξαιτίας της παρέλασης των «Τρικολόρ» στο Μουντίαλ της χώρας τους. Η Γαλλία κατατροπώνει την «Σελεσάο» στον τελικό με μία 11αδα γεμάτη από πολιτογραφημένους Γάλλους και καταγωγή από την Αφρική. Όλες οι ομάδες πλέον αρχίζουν και ρίχνουν τα δίχτυα τους ψάχνοντας με αγωνία τους επόμενους Ανρί, Ζιντάν, Βιεϊρά, Τουράμ και Ανελκά. Σε ηλικία 8 ξεκινάει να παίζει μπάλα στην Σαρεσνέ, μία μικρή ομάδα της πρωτεύουσας.

Ακόμα και τα πρώτα του βήματα με την στρογγυλή θεά δεν ήταν εύκολα. Ο Καντέ ήταν πολύ μικρός στο δέμας και οι προπονητές του τον παραμέριζαν όταν έφτιαχναν την εντεκάδα. Δεν βοηθούσε και η προσωπικότητα του. Πολύ ταπεινός, πάντα ντροπαλός που ακόμα και πολλές φορές δίσταζε να πάει να πανηγυρίσει με τους συμπαίκτες του. Με τόνους σκληρής δουλειάς κατάφερε να υπερκεράσει την έλλειψη ύψους, όγκου και να βάζει στο παιχνίδι του όλο και περισσότερα στοιχεία. Το staff αναγνώρισε την προσπάθεια του και ξεκίνησαν οι συχνές παρουσίες του στο βασικό σχήμα. Με τον καιρό καθιερώνεται ως βασικό μέλος της ομάδας που υπηρέτησε για σχεδόν μία δεκαετία και αποκτάει το παρατσούκλι «μικρός αλλά φοβερός». Το 2010 τον ανακαλύπτει η Μπουλόν και τα υπόλοιπa είναι ιστορία.

Το παιχνίδι του πάντα χαρακτηριζόταν από πάθος, ατελείωτο τρέξιμο και σωστή τακτική προσέγγιση. Σπάνια θα τον δεις να κάνει λάθος με τα στατιστικά να μιλάνε από μόνα τους. Βγαίνει κάθε φορά μπροστά για τους συμπαίκτες του και πατάει σε όλο το μήκος του γηπέδου, με τα heat maps του να σοκάρουν. Σε πλήρη αντίθεση με το αρχοντικό στυλ παιχνιδιού του, ο Καντέ παραμένει ακόμα ένας ταπεινός και ντροπαλός τύπος. Ο Ολιβιέ Ζιρού δήλωσε πως μετά την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 2018, ντρεπόταν να ζητήσει το τρόπαιο και να το κρατήσει στα χέρια του. Αφού πέρασε από όλους, τότε ήρθε και σε εκείνον με τον ίδιο να είναι τρισευτυχισμένος. Ακόμα ένα παράδειγμα που δείχνει πως το να είσαι υπέρμετρα σεμνός αποτελεί στην εποχή μας μειονέκτημα. Ο Καντέ όμως έχει τον δικό του χαρακτήρα και τον διατηρεί σε όλες τις περιστάσεις.

Πάντα θυμάται τα δύσκολα παιδικά χρόνια που πέρασε και έτσι προσπαθεί όποτε έχει την ευκαιρία να δίνει χαμόγελα στους γύρω του. Είναι πολύ γνωστή η ιστορία με έναν φίλαθλο της Τσέλσι να τον καλεί στον γάμο της κόρης του και αυτός όντας τραυματίας χωρίς υποχρεώσεις, κατέληξε να πάει αφήνοντας έκπληκτους όλους τους καλεσμένους.

Παρόλο που βγάζει σχεδόν 200 χιλιάδες λίρες την εβδομάδα, ο Γάλλος χαφ παραμένει προσγειωμένος και στην προσωπική του ζωή. Απασχολεί τα μίντια σπάνια και δεν προκαλεί με την εξωγηπεδική του ζωή. Όπως έχει δηλώσει πολλάκις, τον γεμίζει να παίζει ποδόσφαιρο και όλα τα υπόλοιπα τον αφήνουν ασυγκίνητο. Ο ποδοσφαιρικός πλανήτης έμεινε άφωνος όταν τον είδε να φεύγει πρόσφατα από το Στάμφορντ Μπριτζ με ένα Μίνι Κούπερ. Έχουμε συνηθίσει οι ποδοσφαιριστές να προβάλλουν τα κέρδη τους και τι σπαταλάνε από αυτά μέσω των social media, έτσι η εικόνα του Παριζιάνου μας κάνει τεράστια εντύπωση.

Ο 30χρονος ετοιμάζεται πλέον να γράψει ιστορία με τους Μπλε του Λονδίνου και να βάλει στην συλλογή του το μόνο τρόπαιο που του λείπει. Έχει φτάσει στην κορυφή δουλεύοντας πολύ και στον δρόμο του δεν υπάρχει κανένας που θα τον αμφισβητήσει. Χρόνο με τον χρόνο βελτιώνεται ενώ παράλληλα ζει το όνειρο του και βάζει νέα στοιχεία στο οπλοστάσιο του. Από ένας κλασσικός box to box μέσος, πατάει πλέον άνετα την περιοχή και κινείται με άνεση στο τελευταίο τέταρτο του γηπέδου. Δεν είναι φαντεζί, ποτέ δεν ήταν, όμως τα χιλιόμετρα που καταπίνει συγκινούν τον μέσο φίλαθλο σε ένα παγκόσμιο ποδόσφαιρό που πάει πολύ πλέον στην ταχυδύναμη. Ακόμα και ο πιο αδαής με το σπορ μπορεί να καταλάβει την μέγιστη συμβολή του στις επιτυχίες του εκάστοτε συλλόγου που υπηρετεί.

Η περίπτωση του Καντέ είναι στα αλήθεια σπάνια και παράλληλα από εκείνες που κάνουν τους φιλάθλους να πιστεύουν ακόμα στο ρομαντικό ποδόσφαιρο. Σίγουρα λοιπόν αν η Τσέλσι καταφέρει να κατακτήσει το Τσάμπιονς Λιγκ, ο Γάλλος χαφ είναι ένας ακόμα λόγος να χαμογελάσουμε και να παραδειγματιστούμε. Την ώρα που εκείνος ενδέχεται να «τερματίζει» το ποδόσφαιρο μαζεύοντας όλες τις κούπες που έχει διεκδικήσει, διδάσκει σε όλους πως όποιες κι αν είναι οι δυσκολίες δεν πρέπει ποτέ να σκύβεις το κεφάλι.