Ο Δημήτρης Ιτούδης αποτελεί τον πιο επιτυχημένο Έλληνα προπονητή που έχει περάσει από τα παρκέ της Ευρωλίγκα και οδηγεί την ΤΣΣΚΑ Μόσχας σε ακόμα ένα Final 4.
Πρόκειται για έναν από τους κορυφαίους προπονητές στην ιστορία της Ευρωλίγκα και αναμφίβολα τον πιο επιτυχημένο Έλληνα προπονητή που έχει περάσει από τον θεσμό. Ο Δημήτρης Ιτούδης εδώ και χρόνια γράφει το δικό του success story και δικαιωματικά θεωρείται από πολλούς ο κορυφαίος εκπρόσωπος των next gen Ευρωπαίων προπονητών μπάσκετ. Αυτό, άλλωστε, αποδεικνύει και η επί σειρά ετών εμπιστοσύνη που του δείχνουν οι ιθύνοντες της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, οι οποίοι ανανέωσαν την συνεργασία τους μαζί του ως το 2023.
Πριν την «κόκκινη πλατεία» και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, όπου και έγινε περισσότερο γνωστός στον κόσμο που δεν παρακολουθεί μπάσκετ, ο Δημήτρης Ιτούδης πέρασε δυόμιση δεκαετίες στους πάγκους συλλέγοντας εμπειρίες, γνώση και εφόδια πάνω στην προπονητική.
Γεννημένος το φθινόπωρο του 1970 στα Τρίκαλα, ο Δημήτρης Ιτούδης ανήκε στην τυχερή γενιά που απόλαυσε από την αρχή της καριέρας τους τα ιερά τέρατα των Γκάλη, Γιαννάκη, Αμερικάνου. Μόλις στα 20 του χρόνια, λοιπόν, πήρε τη μεγάλη απόφαση να φύγει από την Ελλάδα και να εμπλουτίσει το παλμαρέ του στην Κροατία. Ταξίδεψε στο Ζάγκρεμπ, όπου και σπούδασε φυσική αγωγή με ειδικότητα στο μπάσκετ στο Πανεπιστήμιο της πόλης. Εκεί πήρε και το βάπτισμα του πυρός στους πάγκους, στα τμήματα υποδομής της Μλάντοστ και κατόπιν σαν βασικός προπονητής της εφηβικής ομάδας της Κ.Κ. Ζάγκρεμπ τη διετία 1990-92. Ακολούθησε μία τριετία (1992-95) στο πλευρό του Μπόσκο Μπόζιτς στην αντρική ομάδα, ενώ παράλληλα ήταν και πρώτος προπονητής της πανεπιστημιακής ομάδας.
Με την επιστροφή του στην Ελλάδα εργάζεται στον ΠΑΟΚ σαν βοηθός των Κιουμουρτζόγλου, Λούκαϊτς τη σεζόν 1995-1996, το τέλος της οποίας τον βρίσκει στο «τιμόνι» σαν επικεφαλής προπονητής του «δικεφάλου» φτάνοντας μεταξύ άλλων στον τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων.
Ακολούθησαν ο Πανιώνιος, ο Φίλιππος Θεσσαλονίκης και η ΜΕΝΤ, μέχρι που δέχθηκε την μεγάλη ευκαιρία της ζωής του. Ο Παναθηναϊκός του χτύπησε την πόρτα και του έκανε πρόταση να γίνει βοηθός του Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Ήταν μία πρόταση που δεν μπορούσε να αρνηθεί. Δίπλα στον «Ζοτς», ο Δημήτρης Ιτούδης έμαθε τα μεγάλα και τα μικρά μυστικά του μπάσκετ. Έζησε τα κορυφαία χρόνια της μέχρι τότε καριέρα του πανηγυρίζοντας πέντε τρόπαια Ευρωλίγκας, 11 πρωταθλήματα και 7 κύπελλα Ελλάδας.
Η δική του στιγμή να λάμψει είχε έρθει. Είχε ωριμάσει επαγγελματικά, είχε ζυμωθεί στις δυσκολότερες συνθήκες και είχε φτάσει η ώρα να δοκιμάσει τις δικές του δυνάμεις. Πρώτα ήρθε η πρόταση από την τουρκική Μπάνβιτ, με την οποία κατάφερε να κάνει μία καλή αρχή πριν έρθει η «ρωσική αρκούδα» να του ζητήσει να αναλάβει τα ηνία της. Οι ιθύνοντες της ΤΣΣΚΑ είχαν πιστέψει πως ο Ιτούδης ήταν ο ιδανικός «καπετάνιος» για το project στο οποίο είχαν επενδύσει. Και αποδείχθηκε πως είχαν απόλυτο δίκιο. Με τον Ιτούδη στο τιμόνι, οι Ρώσοι έκαναν το απόλυτο 6/6 σε Final Four ενώ έφτασαν στην κατάκτηση δύο τροπαίων το 2016 και το 2019.
Όπως και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ο Δημήτρης Ιτούδης είναι ο απόλυτος προπονητής. Είναι πανταχού παρών και μάλιστα ψυχή τε και σώματι. Έχει τον πλήρη έλεγχο των αποδυτηρίων, έχει καταπληκτικές σχέσεις και χημεία με τους παίκτες του, έχει προσωπικότητα που κάνει τους πάντες να εμπιστεύονται το πλάνο του, έχει mindset νικητή και φυσικά είναι ανεξάντλητη πηγή γνώσεων.
Δεν είναι τυχαία η πρωταγωνιστική παρουσία της ΤΣΣΚΑ Μόσχας στην Ευρωλίγκα από την ημέρα που την ανέλαβε. Όπως δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι δεν έχει βρεθεί ομάδα να αμφισβητήσει την καθολική της κυριαρχία εντός και εκτός συνόρων. Φυσικά, δεν κατακτά κάθε χρόνο το τρόπαιο αλλά το γεγονός ότι κάθε σεζόν ξεκινά ως το απόλυτο φαβορί λέει πολλά και για τον ίδιο αλλά και για το project που έχει χτίσει όλα αυτά τα χρόνια.
Ο Ιτούδης ήταν ο τέλειος μαθητής του τέλειου δασκάλου
Ο Δημήτρης Ιτούδης είναι αναμφίβολα αυτοδημιούργητος. Δούλεψε σκληρά και δεν σταμάτησε στιγμή να μαθαίνει προκειμένου να προσαρμόζεται στις αλλαγές του σύγχρονου μπάσκετ. Άλλωστε, διανύει την τρίτη δεκαετία του σε πάγκους ομάδων, κάτι που αυτομάτως σημαίνει πως τα δεδομένα έχουν αλλάξει άρδην. Εκείνος, όμως, ήταν πάντα κατάλληλα εφοδιασμένος.
Και σε αυτό συντέλεσε ο μέντοράς του, που δεν είναι άλλος από τον σπουδαίο Ζέλικο Ομπράντοβιτς. Ένα «τοτέμ» της προπονητικής, με το όνομά του και μόνο να αποτελεί το μεγαλύτερο διαπιστευτήριό του. Ο Ιτούδης, λοιπόν, ήθελε να μάθει. Και είχε τον καλύτερο δάσκαλο. Γι’ αυτόν έγινε ο καλύτερος μαθητής. Απορρόφησε όλες τις γνώσεις που μπορούσε να του δώσει ο «Ζοτς» και τον έβγαλε ασπροπρόσωπο. Και επάξια θεωρείται ο διάδοχός του στα παρκέ.
