Ο Αντώνης Μισαργόπουλος έχει μετατρέψει το σπίτι του σε μουσείο της ΑΕΚ, έχοντας στην κατοχή του φανέλες και παπούτσια αθλητών, παλιές εφημερίδες, σουβενίρ κ.ά.
Το ημερολόγιο γράφει 16 Μαρτίου του 1977. Το γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας σφύζει από κόσμο που έχει φτάσει για να παρακολουθήσει τον επαναληπτικό της ΑΕΚ κόντρα στην QPR για τα προημιτελικά του Κυπέλλου UEFA.
Ο κόσμος της Ένωσης έχει εκστασιαστεί από τη μαγική πορεία της ομάδας, η οποία κατάφερε να αποκλείσει με τη σειρά Ντιναμό Μόσχας, Ντέρμπι Κάουντι και Ερυθρό Αστέρα, ωστόσο οι ελπίδες είναι λιγοστές μιας και η QPR επικράτησε στον πρώτο αγώνα με σκορ 3-0.
Το ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια ξεκινά και μόλις στο 8ο λεπτό ο Θωμάς Μαύρος ανοίγει το σκορ. Οι ελπίδες των κιτρινόμαυρων αναπτερώνονται. Στο 65ο γκολ ο μεγάλος φορ της ΑΕΚ σκοράρει ξανά. Το ματς είναι στην κόψη του ξυραφιού. Η ΑΕΚ σφυροκοπεί την QPR ασταμάτητα. Φτάνουμε στο 82ο λεπτό. Ο Τάσος εκτελεί το φάουλ, ο Παπαϊωάννου παίρνει την κεφαλιά και οδηγεί την μπάλα στο γάμα της εστίας. Γκολ! Όλοι οι ποδοσφαιριστές γίνονται ένα κουβάρι. Η κερκίδα έχει πάρει φωτιά.
Ο αγώνας οδηγείται στην παράταση και από κει στα πέναλτι. Πολλοί από τους θεατές έχουν φτάσει δίπλα στην εστία που εκτελούνται τα πέναλτι. Ο Γουέμπ φτάνει στην άσπρη βούλα. Εκτελεί. Ο Χρηστίδης αποκρούει. Η ΑΕΚ είναι πια στα ημιτελικά του Κυπέλλου UEFA. Οι οπαδοί μπαίνουν μέσα στον αγωνιστικό χώρο και τρέχουν να αγκαλιάσουν τον τερματοφύλακα. Ίσως πρόκειται για το μεγαλύτερο ευρωπαϊκό ματς στην ιστορία της Ένωσης.
Τα χρόνια πια έχουν περάσει και λίγοι θυμούνται το έπος του 1977. Ο Αντώνης Μισαργόπουλος, μεγάλος ποδοσφαιρικός συλλέκτης, βρίσκει τη φανέλα που φόρεσε ο βασικός αμυντικός της ομάδας, Λάκης Νικολάου, σ’ εκείνον τον ιστορικό αγώνα και τη φέρνει στο Ηράκλειο. Έχει στα χέρια του ένα ζωντανό κομμάτι της ιστορίας της ομάδας.
Η φανέλα αυτή έχει τοποθετηθεί πλάι σ’ όλες τις άλλες ιστορικές εμφανίσεις που μπορεί να θαυμάσει κανείς αν επισκεφτεί το σπίτι του, το οποίο μοιάζει πραγματικά με μουσείο. Τα νούμερα προκαλούν ίλιγγο. Περισσότερες από 1.000 εμφανίσεις, οι 750 εξ αυτών της ΑΕΚ, και περίπου 4.000 συλλεκτικά αντικείμενα, μεταξύ αυτών αρκετά μοναδικά και «μουσειακά», όπως τα χαρακτηρίζει ο ίδιος, όπως η φανέλα της ιστορικής Πέρα Κλουμπ της Κωνσταντινούπολης και το δελτίο του Θωμά Μαύρου από τα χρόνια που μεσουράνησε στην Ένωση.
Ο Αντώνης Μισαργόπουλος υποστηρίζει από μικρό παιδί την ΑΕΚ και μέσα απ’ αυτή την ενασχόληση έχει καταφέρει να γνωρίσει από κοντά τα μεγάλα ινδάλματά του, όπως τον Θωμά Μαύρο αλλά και τον Ντέμη Νικολαΐδη, για τον οποίο έχει δημιουργήσει, μάλιστα, μια ειδική συλλογή με φανέλες απ’ όλες τις ομάδες στις οποίες έχει αγωνιστεί, μεταξύ αυτών και στην Ατλέτικο Μαδρίτης.
Όλα ξεκίνησαν πριν από 7 χρόνια, όταν ένας καλός του φίλος επισκέφτηκε το σπίτι του, είδε από κοντά τη συλλογή από 15 φανέλες που είχε ξεχασμένες σε μια ντουλάπα και εντυπωσιάστηκε. Τότε αποφάσισε μαζί με τον γιο του, τον Μιχάλη, να μεγαλώσουν τη συλλογή αρχικά με φανέλες και στη συνέχεια με ιστορικά συλλεκτικά αντικείμενα της ομάδας.
Σήμερα στο σπίτι του μπορεί να βρει κανείς παλιές εφημερίδες, παπούτσια αθλητών, δελτία των ποδοσφαιριστών της ομάδας, αυτοκολλητάκια, μπρελόκ και κάθε λογής σουβενίρ.
Όπως υποστηρίζει ο ίδιος, για να φτιάξει αυτή τη συλλογή έχει δαπανήσει περισσότερες από 300.000 ευρώ, ενώ για μια φανέλα μόνο έχει φτάσει να δώσει ακόμη και 10 χιλιάρικα. «Παλαιοτέρα συνέλεγα τα πάντα. Πετούσα τα λεφτά μου. Μπορεί να είχα φανέλα του Μπλάνκο, για παράδειγμα, αλλά αγόραζα κι άλλη μία, από διαφορετικό ματς της ίδιας σεζόν. Είναι κάτι σαν ναρκωτικό, να ξέρεις. Αρρώστια. Σου παίρνει καθημερινά ενέργεια, ζωή, χρόνια, σου κόβει τα επαγγελματικά, τα οικογενειακά, φιλίες, παρεξηγείσαι, ξενυχτάς, αγωνιάς, χαλάς πολλά χρήματα».
«Βρήκα φανέλα του 1971, να φανταστείς, εν μέσω κορωνοϊού που όλοι έχουμε προβλήματα οικονομικά, και την πήρα μ’ ένα ποσό της τάξης των 6 χιλιάδων ευρώ. Αφού κατάφερα να την ξεχρεώσω, έπεσα πάνω σε μια άλλη της ΑΕΚ κόντρα στην Ατλέτικο το 1989. Έκανα σαν τρελός για να τις αποκτήσω. Άρχισα να πουλάω κάποιες άλλες, να τσεκάρω τα οικονομικά μου, να αφήσω πίσω το ρεύμα. Μιλάμε για παράνοια. Θα γεράσω πιο γρήγορα» παραδέχεται γελώντας.
Μέσα σ’ αυτά τα χρόνια έχει πέσει πάνω σε φανέλες που ούτε στα όνειρά του δεν θα πίστευε πως θα τις έβρισκε σε τόσο φθηνή τιμή. «Είχε τελειώσει ένα ματς της ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ και, μπαίνοντας στο τρένο της επιστροφής, είδα σε μια πλατφόρμα πως πουλούσαν φανέλα από το Champions League του 2002 μόνο 75 ευρώ. Μια ίδια να φανταστείς την είχα αγοράσει 650 ευρώ. Ήταν από το εξωτερικό. Αυτός που την πουλούσε δεν γνώριζε τίποτα».
Ο ίδιος, όμως, εφιστά την προσοχή καθώς, από την άλλη, ελλοχεύει ο κίνδυνος να αγοράσει κανείς μια φανέλα, η αξία της οποίας δεν φτάνει με τίποτα την τιμή πώλησης. «Πάντοτε συμβαίνουν παρατυπίες. Μπορεί κανείς να αγοράσει μια φανέλα από την μπουτίκ στα 30 ευρώ και στη συνέχεια να την πουλά στο κοινό ως φορεμένη από ποδοσφαιριστή ακόμη και 4 φορές πάνω. Θέλει προσοχή και έλεγχο».
»Αυτό που έμαθα όλα αυτά τα χρόνια είναι πως οι πληροφορίες και οι γνώσεις είναι πολύ πιο σημαντικές από τις φανέλες. Δεν μπορεί να αντιγράψει κανείς μια παλιά φανέλα του 1970 και του 1980. Ούτε καν να πλησιάσει. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν μπουτίκ και οι μόνες που κυκλοφορούσαν ήταν κάποιες στα περίπτερα οι οποίες, όμως, δεν είχαν καμία σχέση με τις αυθεντικές».
Ο ίδιος, πέραν από τη συλλογή της ΑΕΚ, μαζεύει φανέλες απ’ όλες τις ελληνικές ομάδες και ιδιαίτερα από εκείνες της Κρήτης. Συγκεκριμένα διαθέτει τη μεγαλύτερη συλλογή εμφανίσεων του Εργοτέλη (φτάνουν περίπου τις 50) και αρκετές ακόμη του ΟΦΗ, τις οποίες, μάλιστα, παραχώρησε στον σύλλογο για το μουσείο που έχει δημιουργήσει.
Όλα αυτά τα αντικείμενα έχουν αρχίσει να κατακλύζουν το σπίτι του, κάτι το οποίο έχει κάνει τη σύζυγό του να απαυδήσει, όπως υποστηρίζει χαριτολογώντας ο Αντώνης Μισαργόπουλος. Τα συλλεκτικά κομμάτια έχουν τοποθετηθεί στο σαλόνι και τα υπόλοιπα στα δωμάτια.
Αυτό, όμως, δεν είναι κάτι που τον απασχολεί, καθώς το κυνήγι κομματιών της ιστορίας της αγαπημένης του ομάδας είναι αυτό που τον εξιτάρει και του δίνει δύναμη να συνεχίσει. «Είναι πολύ μεγάλη η τιμή που έχω στην κατοχή όλα αυτά τα αντικείμενα. Αποτελούν ζωντανό κομμάτι της ιστορίας της. Όλες τις φανέλες που έχω στην κατοχή μου τις θεωρώ ιερές και δεν πρόκειται να τις φορέσω ποτέ».
Για περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφίες μπορείτε να επισκεφτείτε το προσωπικό του προφίλ.
13°
