Το άγνωστο παιχνίδι του Ντιέγκο Μαραντόνα με τη φανέλα της Τότεναμ τον Μάιο του 1986 και η σχέση του αργεντίνου ποδοσφαιριστή με την αγγλική ομάδα.
Το ημερολόγιο γράφει 1 Μαΐου 1986. Ο Αργεντινός Οσβάλντο Αρντίλες συμπληρώνει 8 χρόνια με τη φανέλα της Τότεναμ και η διοίκηση της ομάδας έχει προγραμματίσει ένα φιλικό αγώνα προς τιμήν του κόντρα στην Ίντερ. Στο γήπεδο βρίσκονται 30.000 οπαδοί των Πετεινών. Οι ομάδες βγαίνουν στον αγωνιστικό χώρο. Τα φώτα πέφτουν πάνω στο 10, το οποίο δεν το φοράει όποιος κι όποιος, αλλά ο Ντιέγκο Μαραντόνα που αποφάσισε, για μια φορά στην καριέρα του, να φορέσει τη λευκή φανέλα και να τιμήσει τον συμπατριώτη φίλο του.
Οι μαρτυρίες των ποδοσφαιριστών που συμμετείχαν στον αγώνα είναι ενδεικτικές της ιδιοσυγκρασίας του Ντιέγκο Μαραντόνα. Όπως αποκάλυψε μετά από χρόνια ο Οσβάλντο Αρντίλες, ο Αργεντινός σταρ είχε φτάσει στο γήπεδο απροετοίμαστος, καθώς δεν πήρε μαζί ούτε ένα ζευγάρι αθλητικά παπούτσια για το ματς.
Αυτός που προθυμοποιήθηκε αμέσως να του παραχωρήσει ένα ζευγάρι παπούτσια ήταν ο χαρισματικός επιθετικός της Τότεναμ, Κλιβ Άλεν. Μαζί του, όμως, είχε μόνο δύο ζευγάρια. «Του εξήγησα πως είχα δυο ζευγάρια παπούτσια μαζί μου: τα παλιά που φορούσα όλη τη σεζόν και ένα ζευγάρι νέα. Τότε γύρισα και του είπα “Ντιέγκο, εσύ είσαι ο επισκέπτης, εσύ διάλεξε ποιο θες από τα δύο”» θυμάται μετά από χρόνια ο Κλιβ Άλεν.
Ο Μαραντόνα, ωστόσο, δεν γνώριζε αγγλικά και το ρόλο του μεταφραστή είχε αναλάβει ο Οσβάλντο Αρντίλες. Πέρασαν μερικά λεπτά μέχρι να καταλάβει ο Άγγλος επιθετικός πως ο Αργεντινός σταρ ήθελε να φορέσει τα παλιά φορεμένα δικά του παπούτσια. Τελικά, όμως, μετά από πολλή προσπάθεια και των δύο, κατάφεραν να τον πείσουν να βάλει τα καινούργια, τα οποία και υπέγραψε μετά το τέλος της αναμέτρησης.
Μπορεί το ματς να ήταν φιλικού χαρακτήρα -αυτός είναι και ο λόγος, άλλωστε, που η εμφάνιση με την φανέλα της Τότεναμ δεν έχει καταγραφεί επίσημα πουθενά- ο Μαραντόνα, όμως, έδειξε σε όλους τους Άγγλους το ποδοσφαιρικό του μεγαλείο.
Η είσοδος των δύο ομάδων έγινε με έντονα χειροκροτήματα, ενώ η τρέλα των Άγγλων ήταν τέτοια για να δουν από κοντά τον Ντιέγκο Μαραντόνα, που ο αγώνας καθυστέρησε 15 λεπτά να ξεκινήσει, προκειμένου όλοι οι οπαδοί να κάτσουν στις θέσεις τους.
Ο Κρις Γουόλντ, ο οποίος βρέθηκε δίπλα του, θυμάται ακόμη εκείνη την ημέρα. «Δεν έχω δει ποτέ καλύτερο ποδοσφαιριστή. Είναι ο καλύτερος συμπαίκτης που είχα στην καριέρα μου. Στο παιχνίδι έκανε μερικές πολύ όμορφες κινήσεις και ένα ψαλιδάκι. Ήταν αρκετά ήσυχος αλλά ήξερες πως αν πάρει την μπάλα στο πόδια, θα βρει έναν τρόπο να τη δώσει χωρίς να κάνει λάθος. Η επαφή του ήταν καταπληκτικό κι αυτός τόσο δυνατός. Η αλλαγή ρυθμού και κατεύθυνσης του σώματός του ήταν πραγματικά εντυπωσιακή» εξηγεί ο ίδιος.
Οι σχέσεις του Μαραντόνα με το βρετανικό κοινό θα χαλάσουν, ωστόσο, δυο μήνες μετά, όταν ο ίδιος θα πετύχει το αξιομνημόνευτο γκολ με το «χέρι του Θεού» στον τελικό του Μουντιάλ κόντρα στην εθνική Αγγλίας. Η αγάπη του ίδιου, όμως, για τη Τότεναμ δεν σταμάτησε ποτέ να υφίσταται. Πάντοτε τιμούσε το λονδρέζικη ομάδα, ενώ τον Οκτώβριο του 2017 παρακολουθήσε με το κασκόλ των σπιρουνιών το ντέρμπι κόντρα στη Λίβερπουλ από τα VIP του Γουέμπλεϊ. Κατέβηκε στα αποδυτήρια, γνώρισε τους ποδοσφαιριστές της ομάδας και εκείνοι του έκαναν δώρο μια φανέλα με το νούμερο 10 στην πλάτη, έτσι όπως είχε μάθει πάντα να παίζει.
Μετά την τραγική είδηση του θανάτου του Ντιέγκο Μαραντόνα, ο Χάρι Κέιν, με τον οποίο είχε μια μικρή στιχομυθία εκείνο το μεσημέρι του Οκτωβρίου ανέβασε στον επίσημο λογαριασμό του στο Twitter: «Είχα το προνόμιο να τον γνωρίσω από κοντά. Πολύ λυπηρά νέα. RIP Ντιέγκο Μαραντόνα».
7°
