Ντιέγκο Μαραντόνα: Οι ατάκες που έμειναν στην ιστορία

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα έφυγε σήμερα από τη ζωή και άφησε πίσω του έναν ολόκληρο λαό να πενθεί για τον χαμό του. Γιατί ο Ντιέγκο δεν ήταν ένας απλός ποδοσφαιριστής. Ήταν ο Θεός της μπάλας. Τίποτα στην πορεία του δεν θύμισε έναν κανονικό παίκτη. Ούτε η ποδοσφαιρική του καριέρα, αλλά ούτε και η ίδια του η ζωή. Και αυτό ήταν που τον έκανε ξεχωριστό.

Ο Αργεντινός, με τα καλά του και τα κακά του, ήταν, είναι και θα είναι για πολλά χρόνια ακόμα, μία παγκόσμια προσωπικότητα. Ένας άνθρωπος που λατρεύτηκε από έναν ολόκληρο λαό και χιλιάδες ανθρώπους ανα τον κόσμο για όλα αυτά που εκπροσωπούσε. Για το ταλέντο του, τον αυθορμητισμό του, τον τσαμπουκά του, την αυθεντικότητά του, τα λάθη του. Αυτά που έκαναν τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα κάτι παραπάνω από αθλητή.

Κάπως έτσι, τα πράγματα που έλεγε δεν μπορούσαν σχεδόν ποτέ να περάσουν απαρατήρητα και κάποια από αυτά έμειναν στην ιστορία. Κυρίως γιατί ό,τι κι αν έλεγε, φρόντιζε να είναι ο εαυτός του.

Οι ατάκες του Μαραντόνα που έμειναν στην ιστορία

→ «Είμαι ο Μαραντόνα, που βάζει γκολ και κάνει λάθη. Οι ώμοι μου είναι τόσο δυνατοί που μπορώ να παλέψω με τον καθένα».

→ «Είμαι μαύρο ή άσπρο. Ποτέ δεν θα είμαι γκρι στη ζωή μου».

→ «Ο Θεός με κάνει να παίζω καλά. Γι' αυτό πάντα κάνω τον σταυρό μου όταν βγαίνω στο γήπεδο. Αισθάνομαι ότι θα τον προδόσω εάν δεν το κάνω».

→ «Δούλεψα σκληρά όλη μου τη ζωή γι' αυτό. Αυτοί που λένε ότι δεν αξίζω τίποτα, ότι όλα μου ήρθαν εύκολα, μπορούν να μου φιλήσουν τον κώλο» (είπε μετά το αντίο του από τα γήπεδα)

→ «Ήμουν, είμαι και θα είμαι ναρκομανής. Ένας άνθρωπος που μπλέκει με ναρκωτικά, πρέπει να παλεύει κάθε μέρα».

Η περιβόητη νίκη κόντρα στους Άγγλους στον προ-ημιτελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου το 1986, έδωσε την αφορμή στον Μαραντόνα για κάποιες από τις πιο γνωστές του ατάκες:

→ «Αν μπορούσα να απολογηθώ και να αλλάξω την ιστορία θα το έκανα. Αλλά η ιστορία γράφει ότι η Αργεντινή ήταν η πρωταθλήτρια κόσμου το 1986 και εγώ ο καλύτερος παίκτης».

→ «Ήταν σαν να νίκησα μια χώρα, κάτι παραπάνω από μία ποδοσφαιρική ομάδα».

→ «Ήταν το χέρι του Θεού», η φράση που σημάδεψε το γκολ του με τους Άγγλους και παραμένει μέχρι σήμερα γνωστή.

→ «Στη χώρα μου όλοι θυμούνται εκείνο το γκολ με την Αγγλία. Το χέρι του Θεού. Όλοι πιστεύουν ότι το χέρι αυτό ήταν ενός Αργεντίνου Πάπα».

→ «Ήταν σαν να κλέβω τους Άγγλους και να αρπάζω τη νίκη».

→ «Υπάρχουν πολλοί Άγγλοι παίκτες που είναι σταρ στις ομάδες τους, αλλά κανείς από αυτούς δεν είναι σταρ για την εθνική τους».

→ «Περίμενα τους συμπαίκτες μου να έρθουν να με αγκαλιάσουν, αλλά κανείς δεν ήρθε. Τους είπα, ελάτε ειδάλλως ο διαιτητής θα το ακυρώσει».

Ο Μαραντόνα είχε κάνει μία δήλωση σε σχέση με τα παιδιά του, η οποία και είχε σχολιαστεί ποικιλοτρόπως: «Τα νόμιμα παιδιά μου είναι η Ντάλμα κι η Χιανίνα. Τα υπόλοιπα είναι προϊόν των χρημάτων και των λαθών μου».

Για το βραβείο που μοιράστηκε με τον Βραζιλιάνο, Πελέ: «Ο κόσμος ψήφισε εμένα. Τώρα θέλουν να μοιραστώ το βραβείο με τον Πελέ. Δεν πρόκειται να το μοιραστώ με κανέναν. Ο Πελέ θα έπρεπε να γυρίσει πίσω στο μουσείο».

→ «Η μαμά που πάντα πίστευε ότι είμαι ο καλύτερος. Και εγώ μεγάλωσα με την αρχή ότι η μαμά μου έχει πάντα δίκιο σε ό,τι λέει».

→ «Με κρίνουν για τα 12 χρόνια που αγωνίστηκα στην Ευρώπη, κάτι που ο Πελέ δεν έκανε. Σοβαρευτείτε, μην με συγκρίνεται άλλο με εκείνον».

→«Δεν υπάρχει δίλημμα για το αν είναι ο Πελέ ή εγώ ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο. Όποιον και να ρωτήσετε, θα πει εμένα».

→«Όλοι γνωρίζουμε πώς είναι οι Γάλλοι και ο Πλατινί, ως Γάλλος, νομίζει ότι τα ξέρει όλα», είχε πει κάποτε.

Για την επίθεσή του σε αυτοκίνητο φωτογράφου: «Το έκανα με το χέρι της λογικής»

Το ξέσπασμά του μετά από την πρόκριση της Αργεντινής στο Μουντιάλ 2010: «Αυτοί που δεν πίστεψαν, μπορούν να μου πάρουν μια π.... . Λυπάμαι κυρίες μου για τα λόγια μου, και να συνεχίσουν να γλείφουν. Μου συμπεριφερθήκατε έτσι όπως μου συμπεριφερθήκατε. Τώρα συνεχίστε να γλείφετε. Είμαι ευγνώμων στους παίκτες και στον κόσμο της Αργεντινής. Σε κανέναν άλλον. Οι υπόλοιποι, συνεχίστε να γλείφετε π.....».

Για τον καιρό που διετέλεσε προπονητής της εθνικής Αργεντινής στο Mundial του 2010: «Δεν με νοιάζει ποια είναι η γνώμη σας για μένα ως προπονητή. Δεν με ενδιαφέρει καθόλου. Έχω τους 23 παίκτες μου και είμαι έτοιμος να πεθάνω μαζί τους. Δεν μιλάω για βασικούς και αναπληρωματικούς. Έχω 23 πολεμιστές και ο καθένας τους μπορεί να παίξει».

Ο Μέσι ήταν πάντα η μεγάλη αγάπη του Ντιέγκο Μαραντόνα. Ήταν ο άνθρωπος που στο πρόσωπό του ζωνάντευε και πάλι εκείνος ως ποδοσφαιριστής. Όταν ο Μέσι δεν τα πήγε τόσο καλά στο Παγκόσμιο Κύπελλο που ο Μαραντόνα ήταν ομοσπονδιακός προπονητής της Αργεντινής και δεν σκόραρε ούτε ένα γκολ, Ο Ντιέγκο είχε τη δικιά του απάντηση: «Όποιος λέει ότι δεν είχε σπουδαίο Mundial είναι ηλίθιος».

→«Ο Μέσι σκοράρει ένα γκολ και το πανηγυρίζει. Ο Κριστιάνο βάζει γκολ και ποζάρει σαν να είναι σε διαφήμιση για σαμπουάν».

Για τη σύγκριση Νεϊμάρ - Μέσι και την ατάκα του Πελέ για τον Βραζιάνο: «Λέει ότι είναι ο καλύτερος στον πλανήτη; Ίσως να έχει δίκιο, αφού ο Μέσι είναι από άλλον πλανήτη».

→«Έχω δει έναν παίκτη που μπορεί να πάρει τη θέση μου στην Αργεντινή. Το όνομά του είναι Λιονέλ Μέσι».

Κάποτε, ο Μαραντόνα τα έβαλε ακόμα και τον Πάπα, Ιωάννη Παύλο Β': «Ναι, τσακώθηκα με τον Πάπα. Τσακώθηκα με τον Πάπα επειδή ήμουν στο Βατικανό και είδα χρυσές στέγες, και μετά άκουσα τον Πάπα να λέει ότι η Εκκλησία ανησυχούσε για τα φτωχά παιδιά. Τότε πούλα τις στέγες φίλε, κάνε κάτι!»

Η αμερικανική πολιτική δεν έβρισκε σύμφωνο τον Ντιέγκο Μαραντόνα και ο Αργεντινός ποτέ δεν έκρυψε τις πεποιθήσεις του: «Νομίζω ότι ο Μπους είναι δολοφόνος. Θα ηγηθώ του κινήματος εναντίον του ώστε να μην πατήσει το πόδι του σε αργεντίνικο έδαφος».

→«Σιχαίνομαι οτιδήποτε προέρχεται από τις ΗΠΑ. Το σιχαίνομαι με όλες μου τις δυνάμεις».

Για τον Τσάβες και τον Φιντέλ Κάστρο: «Πιστεύω στον Τσάβες. Είμαι οπαδός του. Ό,τι κάνει ο Φιδέλ Κάστρο, ό,τι κάνει ο Τσάβες, για μένα είναι το καλύτερο».