Η Super League και οι περιορισμένες ευκαιρίες στο ελληνικό πρωτάθλημα: Τι συνέβη στα πρώτα πέντε παιχνίδια της πρώτης αγωνιστικής του πρωταθλήματος
Δεν πέρασε παρά ελάχιστο χρονικό διάστημα από την ημέρα που ο Κώστας Τσιμίκας, ένας από τους πιο ταλαντούχους παίκτες της νέας γενιάς των Ελλήνων ποδοσφαιριστών, υπέγραψε στην πρωταθλήτρια Αγγλίας, Λίβερπουλ. Σε μία ομάδα της οποίας η αξία ξεπερνά το ένα δισεκατομμύριο και θεωρείται από πολλούς ως η κορυφαία ευρωπαϊκή ομάδα των τελευταίων ετών. Σε ηλικία 24 ετών αγωνίζεται πλέον στο πλάι ποδοσφαιριστών με τεράστια καριέρα, υποψηφιότητες για τη «Χρυσή Μπάλα», το «Χρυσό Παπούτσι» ενώ τελεί υπό τις οδηγίες και τις κατευθυντήριες γραμμές ενός από τους καλύτερους προπονητές στον κόσμο, του Γιούργκεν Κλοπ.
Εκτός από τον Κώστα Τσιμίκα, όμως, για ακόμα μία μεταγραφική περίοδο τα ονόματα των Κώστα Μανωλά και Σωκράτη Παπασταθόπουλου, δύο εκ των δημοφιλέστερων Ελλήνων ποδοσφαιριστών που αγωνίζονται στο εξωτερικό, πρωταγωνίστησαν στην καθιερωμένη μεταγραφική φημολογία που τους ήθελαν να βρίσκονται στο στόχαστρο πολλών ευρωπαϊκών συλλόγων. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί και αυτή του Δημήτρη Λημνιού που εξασφάλισε μεταγραφή στη Bundesliga για λογαριασμό της Κολωνίας.
Όλα αυτά θα μπορούσαν να αποτελέσουν εφαλτήριο για να δοθούν ακόμα περισσότερες ευκαιρίες σε νέους Έλληνες ποδοσφαιριστές απ' όλες τις ομάδες της Super League. Όχι μόνο για την προώθησή τους αλλά και για πρακτικούς λόγους αφού ένα ενδεχόμενο ταλέντο θα τους αποφέρει σημαντικό κέρδος σε μία περίοδο που αναμφίβολα η οικονομική τους κατάσταση έχει δεχθεί μεγάλα πλήγματα.
Αντ' αυτού, στα πρώτα πέντε παιχνίδια της πρώτης αγωνιστικής του πρωταθλήματος, από τις δέκα ομάδες και τους 110 ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν βασικοί, οι 73 ήταν ξένοι και μόλις οι 37 Έλληνες.
Συγκεκριμένα, οι Έλληνες που κέρδισαν την εμπιστοσύνη των προπονητών τους ήταν οι εξής:
Από τον Αστέρα Τρίπολης: Παπαδόπουλος, Πασαλίδης, Κότσιρας.
Από τον Παναθηναϊκό: Διούδης, Πούγγουρας, Μαυρομάτης, Κουρμπέλης, Σερπέζης.
Από τον Ατρόμητο: Γιαννιώτης, Ρισβάνης, Γούτας, Κιβρακίδης, Μανούσος.
Από τον Βόλο: Γκαραβέλης, Δουβίκας.
Από τον ΟΦΗ: Κοροβέσης, Γιαννούλης, Βούρος, Μαρινάκης, Στάικος.
Από τον Παναιτωλικό: Λιάβας, Καρασαλίδης, Κωνσταντόπουλος, Τζανακάκης, Τσινγκάρας.
Από τον ΠΑΟΚ: Μιχαηλίδης, Γιαννούλης, Τζόλης, Πέλκας.
Από την ΑΕΛ: Μπέρτος, Ντουρμισάι.
Από τον Άρη: Φετφατζίδης.
Από τη Λαμία: Καραμάνος, Σαραμαντάς, Σκόνδρας, Βασιλόγιαννης, Βύντρα.
Άξιο αναφοράς είναι πως σε καμία ομάδα οι Έλληνες ποδοσφαιριστές δεν αποτελούσαν την πλειονότητα της ενδεκάδας παρά το γεγονός ότι στο σύνολο των αποστολών των ομάδων υπήρχαν 94. Από αυτούς τους 94, λοιπόν, μόλις οι 37 επιλέχθηκαν για το βασικό σχήμα των ομάδων τους, που μεταφράζεται σε 39% επί του συνόλου.
Ο τελικός των 8 Ελλήνων
Το Σαββατοκύριακο που πέρασε, ωστόσο, διεξήχθη και ο μεγάλος τελικός Κυπέλλου μεταξύ Ολυμπιακού και ΑΕΚ, με τους Πειραιώτες να κατακτούν το τρόπαιο επικρατώντας με 1-0 της «Ένωσης».
Και σε αυτό το παιχνίδι, όμως, η «τύχη» των Ελλήνων ποδοσφαιριστών δεν ήταν διαφορετική. Τόσο η ΑΕΚ όσο και ο Ολυμπιακός επέλεξαν από τέσσερις Έλληνες παίκτες για τη βασική τους ενδεκάδα (Μπακάκης, Μάνταλος, Σβάρνας, Τσιντώτας - Μπουχαλάκης, Μασούρας, Τοροσίδης, Τζολάκης) παρά το γεγονός ότι στις αποστολές τους διέθεταν ακόμα έξι και τέσσερις Έλληνες ακόμα.
Άξιο αναφοράς σε αυτό το παιχνίδι είναι το γεγονός πως ξεχώρισε για την εμφάνισή του ο Κωνσταντίνος Τζολάκης. Ωστόσο, 17χρονος Έλληνας πορτιέρο του Ολυμπιακού πήρε την ευκαιρία αυτή από τον Πέδρο Μαρτίνς απόντος του Ζοζέ Σα και λόγω του μοιραίου λάθους του Αλέν στον αγώνα με τη Γουλβς που κόστισε στον Ολυμπιακό την πρόκριση στους «8» του Europa League.
Οι ευκαιρίες είναι περιορισμένες
Ποιος είναι ο λόγος, λοιπόν, που οι ευκαιρίες που δίνονται στους Έλληνες ποδοσφαιριστές είναι περιορισμένες; Η απάντηση σε αυτή την ερώτηση έχει διάφορες ερμηνείες. Κάποιοι, ενδεχομένως ισχυριστούν πως οι προπονητές θεωρούν τους Έλληνες ποδοσφαιριστές λιγότερο ταλαντούχους. Σε αυτή την περίπτωση, γιατί δεν τους δίνουν περισσότερο χρόνο συμμετοχής ή έστω να τους παραχωρήσουν δανεικούς προκειμένου να αποκτήσουν εμπειρίες και κατόπιν να συγκριθούν και να κριθούν επί ίσοις όροις με τους ξένους συμπαίκτες τους;
Ακόμα μία ερμηνεία προκύπτει από το γεγονός πως όσοι ξένοι ποδοσφαιριστές απαρτίζουν τις ομάδες της Super League, έχουν αποκτηθεί στην πλειονότητά τους με τη μορφή μεταγραφής. Λιγότεροι είναι αυτοί που έχουν παραχωρηθεί ως δανεικοί ενώ λίγες οι περιπτώσεις των παικτών που αποκτήθηκαν ως ελεύθεροι.
Όταν, λοιπόν, μία ομάδα έχει βγάλει από τα ταμεία της ένα ποσό για να αποκτήσει έναν ποδοσφαιριστή είναι φυσιολογικό και επόμενο να επιθυμεί να κάνει απόσβεση των χρημάτων της. Και αυτή η απόσβεση έρχεται, όπως είναι αναμενόμενο, από την χρησιμοποίησή του. Σε αυτή την ερμηνεία, όμως, εγείρεται ο αντίλογος του ρίσκου που υπάρχει στην απόκτηση ξένων ποδοσφαιριστών με τη μορφή μεταγραφών κυρίως σε επίπεδο οικονομικής ζημίας.
Αυτό αφορά κυρίως τις μεγάλες και πιο ευκατάστατες ομάδες του πρωταθλήματος όπως τον Ολυμπιακό, τον ΠΑΟΚ και την ΑΕΚ, που επενδύουν μεγαλύτερα ποσά σε ξένους ποδοσφαιριστές, την ώρα που διαθέτουν εξαιρετικές ακαδημίες με πλούσιο υλικό.
Φυσικά, από τον κανόνα δεν ξεφεύγουν και οι υπόλοιπες ομάδες της Super League, που προτιμούν να καταφύγουν στη λύση των ξένων με όσο προϋπολογισμό διαθέτουν παρά να δημιουργήσουν ένα αμιγώς ελληνικό ρόστερ χρησιμοποιώντας παίκτες από τα φυτώριά τους ή και από αυτά των προαναφερθεισών ομάδων.
