Champions League: Ένας τελικός που δεν θα μοιάζει με κανέναν άλλο

Κανείς δεν πίστευε πως όταν οριζόταν ο τελικός του Champions League για το 2020 στην Κωνσταντινούπολη, αυτός τελικά θα διεξαγόταν τέλη του Αυγούστου, 3.200 χιλιόμετρα μακριά, στη Λισσαβόνα της Πορτογαλίας κεκλεισμένων των θυρών εξαιτίας της εξάπλωσης της πανδημίας του Covid-19 σ’ όλο τον πλανήτη.

Φτάνουμε, λοιπόν, στις 23 Αυγούστου. Παρί Σεν Ζερμέν και Μπάγερν Μονάχου θα διασταυρώσουν τα ξίφη τους για το κύπελλο με τα «μεγάλα αυτιά». Πώς φτάσαμε, όμως, μέχρι εδώ;

Και οι δύο ομάδες αποτελούν υπολογίσιμες δυνάμεις στον ευρωπαικό χάρτη, ωστόσο, κανείς δεν πίστευε πως φέτος θα κατάφερναν να φτάσουν ως τον μεγάλο τελικό. Για την μεν Παρί, μάλιστα, η πορεία της στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις είχε καταλήξει σ’ ένα ανέκδοτο, καθώς όλοι κάθε χρόνο βάζαμε κάτω τα κομπιουτεράκια και υπολογίζαμε πόσα εκατομμύρια ξόδεψε και φέτος ο Άραβας πρόεδρός της, Νασέρ Αλ Κελαϊφί, για να μην φτάσει καν στα ημιτελικά. Τελικά τα κατάφερε. Ο λογαριασμός έφτασε στο 1.2 δις ευρώ. Δεν τα λες και λίγα.

Πέρα, ωστόσο, από το αστείο του πράγματος, η φετινή Παρί, με τον Τόμας Τούχελ στον πάγκο και μπροστάρηδες τον, απροσδόκητα υπεύθυνο, Νεϊμάρ και το next big thing του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, Κιλιάν Εμπαπέ, έκανε ένα φοβερό πρώτο γύρο αφήνοντας στη δεύτερη θέση την Ρεάλ Μαδρίτης, επικράτησε της Μπουρούσια Ντόρτμουντ στους 16, με την Αταλάντα να είναι η μόνη που πήγε να της κάνει την στραβή χωρίς, όμως, να τα καταφέρει, καθώς οι Γάλλοι τελικά έκαναν την μεγάλη ανατροπή μέσα σε 5 λεπτά και έφτασαν στα ημιτελικά.

Ο αγώνας με τη Λειψία, δεν κρίνει ιδιαίτερης ανάλυσης, με την ανωτερότητα των Παριζιάνων να είναι καθολική. Πρόκειται για τον μοναδικό τελικό της στο Champions League, καθώς η μεγαλύτερή της διάκριση ήταν η κατάκτηση του Κυπέλλου Κυπελλούχων της σεζόν 1995-96. Η τρέλα είναι τέτοια, μάλιστα, που η διοίκηση της ομάδας έδωσε τη δυνατότητα σε 5 χιλιάδες ανθρώπους να παρακολουθήσουν τον τελικό όχι στο Da Luz αλλά στο Παρκ ντε Πρενς, μέσα από μια μεγάλη γιγαντοοθόνη που θα στηθεί για αυτό το λόγο - το στάδιο χωράει 18.000 θεατές ωστόσο εξαιτίας των περιοριστικών μέτρων θα μπει κάτω του ⅓ σ’ αυτό.

Τα πράγματα για την Μπάγερν Μονάχου, από την άλλη, δεν εξελίχθηκαν με τον ίδιο τρόπο. Η χρονιά δεν ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς καθώς οι πρωταθλητές Γερμανίας δεν μπορούσαν να βρουν με τίποτα νίκη στη Bundesliga - σε 8 ματς είχε 4 απώλειες -, με τον προπονητή της ομάδας, Νίκο Κόβατς, να «πληρώνει την νύφη» και να αποχωρεί κακήν κακώς μετά την ντροπιαστική ήττα από την πρώην ομάδα του, Άιντραχτ Φρανκφούρτης, με σκορ 5-1.

Τη θέση του ανέλαβε ο Χανς Ντίτερ Φλικ, ο οποίος αναμόρφωσε την ομάδα, την οδήγησε στην κατάκτηση ενός ακόμη γερμανικού πρωταθλήματος και της χάρισε μία από τις ιστορικότερες - αν όχι την πιο ιστορική νίκη - κόντρα στην Μπαρτσελόνα με σκορ 8-2! Ο τελικός αυτός θα είναι 11ος για τους Γερμανούς με τον επιθετικό της, Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι, να βρίσκεται σε δαιμονιώδη φόρμα, έχοντας σκοράρει φέτος 15 γκολ στο Champions League και να κυνηγάει ακόμα το ρεκόρ των 18 γκολ του Ρονάλντο το 2013/14.

Πρόκειται σίγουρα για το πιο ιδιαίτερο Champions League της ιστορίας του και αυτό φαίνεται - μεταξύ άλλων - από τις αγωνιστικές εκπλήξεις που τελικά μας επιφύλασσε. Είναι το πρώτο τουρνουά μετά από 27 χρόνια που καμιά από τις 4 ομάδες των περσινών ημιτελικών δεν κατάφερε να φτάσει ως εκεί φέτος, ενώ μετά από χρόνια, επίσης, κανείς από τους Μέσι και Ρονάλντο δεν έλαβαν μέρος σ’ αυτούς. Βρισκόμαστε μπροστά στο τέλος μιας εποχής; Πολύ πιθανόν. Ενώπιον μιας νέας του Νεϊμάρ και του Εμπαπέ; Επίσης.

Όλα ξεκίνησαν λίγο πριν βάλει «λουκέτο» όλος ο πλανήτης, τον περασμένο Μάρτιο, όταν η Ατλέτικο Μαδρίτης κατάφερε να αποκλείσει την Λίβερπουλ, η οποία κάλπαζε στο αγγλικό πρωτάθλημα αήττητη, νικώντας μάλιστα μέσα στο Άνφιλντ. Την ίδια μοίρα, ωστόσο, βρήκε και εκείνη όταν με τη σειρά της έμεινε εκτός από την Λειψία, μια ομάδα με ιστορία μόλις 11 χρόνων. Ανάλογου μεγέθους ήταν κι αυτή της Αταλάντα, η οποία παραλίγο να σοκάρει όλον τον πλανήτη με την Παρί. Ο αποκλεισμός της Ρεάλ Μαδρίτης και της Μάντσεστερ Σίτι πλαισιώνουν το κάδρο.

Τι δεν είναι αλλόκοτο, όμως, φέτος; Τα γήπεδα είναι άδεια από κόσμο, οι παίκτες στους πάγκους φοράνε μάσκες - χωρίς να το θέλουν πολύ μάλλον, καθώς μία τη τοποθετούν και μία τη βγάζουν -, ενώ αυτοί που αγωνίζονται απαγορεύεται πια να ανταλλάσσουν φανέλες μετά τη λήξη του αγώνα για προληπτικούς λόγους. Ο μόνος που παρέκαμψε τη συγκεκριμένη διάταξη ήταν ο Νεϊμάρ, ο οποίος μέχρι την ώρα που γράφεται το άρθρο απειλείται με αποκλεισμό από τον μεγάλο τελικό εξαιτίας αυτής της κίνησής του. Κάπου θα το χάλαγε, δεν γινόταν.

Φέτος για πρώτη φορά θα επιτραπούν 5 αλλαγές κατά τη διάρκεια του αγώνα, ενώ όλοι οι αγώνες των προημιτελικών διεξάχθηκαν στο ίδιο γήπεδο - επίσης για πρώτη φορά στην ιστορία του θεσμού. Αυτό το ιδιότυπο Final 8 άνοιξε της συζητήσεις περί μονιμοποίησης ακόμη και μετά την εξασθένιση του ιού, ωστόσο, ο πρόεδρος της UEFA, Αλεξάντερ Σέφεριν, διαμήνυσε πως κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ δύσκολο να πραγματοποιηθεί καθώς δεν υπάρχουν οι διαθέσιμες ημερομηνίες στο ετήσιο ποδοσφαιρικό καλεντάρι.

Ο μεγάλος τελικός πρόκειται να διεξαχθεί στις 10 το βράδυ της 23ης Αυγούστου στο Estadio Da Luz πρώτη φορά Κυριακή. Μέχρι εκείνη την ώρα ήδη ομάδες θα έχουν ξεκινήσει να αγωνίζονται στους πρώτους προκριματικούς για το επόμενο Champions League. Με λίγα λόγια έχουμε δύο Champions League που συμβαίνουν παράλληλα. Τι, όμως, έχει κυλήσει φυσιολογικά αυτή τη χρονιά, για να μας φανεί κάτι τέτοιο περίεργο;