Οι πιο ενδιαφέρουσες ποδοσφαιρικές ταινίες, ντοκιμαντέρ και τηλεοπτικές σειρές με θέμα το ποδόσφαιρο που μπορείς να δεις.
Μέρες που είναι κι αφού είμαστε αναγκασμένοι (επιβάλλεται) να μείνουμε σπίτι μας, ένα από τα αγαπημένα πράγματα που κάνουμε, είναι να βλέπουμε ταινίες και σειρές.
Εδώ θα παρουσιάσουμε κάποιες ποδοσφαιρικές ταινίες, τις καλύτερες του είδους, δίχως να υπάρχει κάποια προσπάθεια να κριθούν με τη σειρά από την καλύτερη στη χειρότερη, ούτε να δοθεί μια πλήρης λίστα, αφού ο κατάλογος μετρά εκατοντάδες τίτλους.
Επειδή στη ζωή χρειάζεται και λίγο γέλιο ειδικά αυτή την εποχή, η πρώτη πρόταση αφορά την επική κωμωδία Mike Bassett: England Manager. Τα περισσότερα αστεία είναι για τους πιο ψαγμένους ποδοσφαιρόφιλους, καυτηριάζουν κυρίως τον τρόπο που λειτουργεί η αγγλική ποδοσφαιρική ομοσπονδία, όμως άπαντες θα χαμογελάσουν με κάποιο από τα δεκάδες κωμικά σκηνικά που διαδραματίζονται. Επίσης, μετά την αρχική επιτυχία του φιλμ που κυκλοφόρησε το 2001, γυρίστηκε και μια μίνι σειρά έξι επεισοδίων με νέες περιπέτειες του Μάικ Μπάσετ.
Μένοντας στην Αγγλία, κάθε φίλαθλος ανεξάρτητα με το ποια ομάδα υποστηρίζει, πρέπει να δει το United. Είναι ουσιαστικά η καταγραφή της αεροπορικής τραγωδίας του 1958 με την αποστολή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και σε αυτή την παραγωγή του BBC, καταφέρνουμε ουσιαστικά να μπούμε μέσα στην εποχή, αφού η φωτογραφία είναι εξαιρετική και τα σκηνικά αναπαριστούν πιστά τα χρόνια εκείνα.
Ανάλογης αισθητικής είναι και το Damned United, η μεταφορά του βιβλίου που καταγράφει τις 44 μέρες του Μπράιαν Κλαφ στον πάγκο της Λιντς, της ομάδας που μισούσε και τον μισούσαν, το 1974.
Ένα μεγάλο μέρος της αγγλικής κουλτούρας αφορά τον χουλιγκανισμό και υπάρχουν αρκετές ταινίες που μας βάζουν στο κλίμα των πιο σκληρών οπαδών στο «Νησί». Κορυφαία θεωρείται το ID, όπου ένας αστυνομικός μπαίνει ως μυστικός σε μια ομάδα χούλιγκανς και εθίζεται στον συγκεκριμένο τρόπο ζωής.
Πολύ γνωστό στην Ελλάδα (το έπαιζε συχνά η ΝΕΤ/ΕΤ2) αλλά πολύ δυνατό, το Football Factory, ενώ το πιο… blockbuster είναι το Green Street Hooligans. Είναι λίγο αστείο να βλέπεις τον Ελάιζα Γουντ (τον Φρόντο δηλαδή) να μετατρέπεται σε χούλιγκαν πρώτης γραμμής, αλλά είναι αρκετά καλογυρισμένο.
Όσον αφορά τα πιο δημοφιλή, σαφώς ξεχωρίζει το Looking for Eric, όπου ο Κεν Λόουτς σκηνοθετεί και χτίζει την ταινία πάνω στον Ερίκ Καντονά, ενώ πιο εύπεπτα είναι τα Bend it Like Beckham και Mean Machine.
Από τις δύο ταινίες που αφορούν την κατάκτηση του Τσάμπιονς Λιγκ του 2005 από τη Λίβερπουλ, αξίζει να προτιμηθεί το Will (με πρωταγωνιστή τον Ντέμιαν Λιούις aka Νικ Μπρόντι από το Homeland) από το One Night in Istanbul.
Σε επίπεδο blockbuster κινήθηκε και η σειρά ταινιών Goal, όπου δείχνει την ιστορία ενός Μεξικανού που μπαίνει στις ΗΠΑ, εντοπίζεται από έναν Άγγλο σκάουτερ και κάνει καριέρα στη Νιουκάστλ και τη Ρεάλ Μαδρίτης. Δεν είναι αριστούργημα της 7ης Τέχνης, αλλά έχει τη φάση της, ειδικά αφού συμμετέχουν πολλοί διάσημοι ποδοσφαιριστές. Για κανέναν λόγο μην δείτε την τρίτη ταινία της σειράς, παρά μόνο τις πρώτες δύο.
Φυσικά πολλές ενδιαφέρουσες ταινίες υπάρχουν και σε άλλες γλώσσες πλην της αγγλικής. Πιο γνωστή το Θαύμα της Βέρνης, που επικεντρώνεται στην κατάκτηση του Μουντιάλ του 1954 από τη Δυτική Γερμανία. Όταν είχε κυκλοφορήσει στις αίθουσες, ο τότε Καγκελάριος, Γκέρχαρντ Σρέντερ είχε δηλώσει: «Θέλω να προειδοποιήσω τις γυναίκες της χώρας μας, πως αν δουν τους άντρες τους να μπαίνουν σπίτι με κόκκινα μάτια, να μην ανησυχήσουν. Σημαίνει ότι πήγαν να δουν αυτή την ταινία». Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι αν δεν είσαι Γερμανός δύσκολα συγκινείσαι με αυτό το έργο…
Αντίθετα με τις ταινίες, οι ποδοσφαιρικές σειρές είναι απειροελάχιστες. Εσχάτως κυκλοφόρησε για λογαριασμό του Netflix, το Apache, που είναι η βιογραφία των παιδικών χρόνων του Κάρλος Τέβες. Πολύ προσεγμένη δουλειά και με μεγάλο ενδιαφέρον.
Από την άλλη, τα ντοκιμαντέρ με θέμα το ποδόσφαιρο είναι πραγματικά χιλιάδες. Πάρα πολλά εξ αυτών είναι πολύ, αρκετά ενδιαφέροντα. Δεν έχει νόημα να αναφέρουμε πολλά, αφού ο καθένας μπορεί να επιλέξει βάσει του γούστου και των προτιμήσεών του σε κάποια ομάδα ή έναν παίκτη.
Δεν μπορεί να λησμονηθεί πάντως το Class of ’92 για τη χρυσή γενιά της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το Blue Moon Rising για τη Μάντσεστερ Σίτι, το Real-The Movie, που είναι ντοκιμαντέρ αλλά με πολλά στοιχεία μυθοπλασίας, όπως και το Maradona by Kusturica, που δεν χρειάζεται περαιτέρω συστάσεις.
Αυτές είναι μόνο μερικές από τις ποιοτικές επιλογές που έχει ένας φίλος του ποδοσφαίρου για αυτές τις δύσκολες μέρες, αν και όλες σχεδόν οι ταινίες βλέπονται ευχάριστα και από άτομα που δεν ασχολούνται με την μπάλα.
ΥΓ: Δεν χρειάζεται να προταθεί καν, αλλά εννοείται ότι πάντα υπάρχει η δυνατότητα να ξαναδούμε το Escape to Victory, την περίφημη Απόδραση των 11, την all time classic ποδοσφαιρική ταινία.
18°
