Τι θυμούνται και τι ξεχνούν από τον Ντέμη οι άνθρωποι του πρωθυπουργού

Σε επίπεδο εντυπώσεων η πιθανή επιλογή του Ντέμη να μπει μπροστά στην προσπάθεια για την «ανάταξη» και την «επανεκκίνηση» του ποδοσφαίρου είναι ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να σκεφτεί το Μέγαρο Μαξίμου. Διατηρεί σχετικά καλό όνομα, συγκεντρώνει συμπάθειες σε μερίδα οπαδών όλων των ομάδων και θεωρείται ένα «καθαρό» πρόσωπο για την βιτρίνα της όλης προσπάθειας. Επίσης δεν έχει, φανερά τουλάχιστον, σχέσεις με κανένα από τους τέσσερις «μεγάλους» προέδρους - προϋπόθεση απαραίτητη για να κρατήσει ίσες και σωστές αποστάσεις απ’ όλους που είναι και το πιο δύσκολο. Μάλιστα, αν κάποιοι τα έχουν περισσότερο μαζί του είναι ο Μελισσανίδης και οι άνθρωποί του. H βασική κατηγορία που απευθύνουν εναντίον του είναι ότι λειτούργησε σαν άνθρωπος του Σαββίδη επειδή έκανε πέρυσι την αποτυχημένη κυριακάτικη ποδοσφαιρική εκπομπή στο κανάλι του, το Open TV. Η περίφημη συνέντευξη που πήρε από τον Βιεϊρίνια και τον άφησε να λέει «μας έκλεψαν το πρωτάθλημα» χωρίς να τον κοντράρει στον τηλεοπτικό αέρα παρ’ ότι είναι ΑΕΚ, αποτέλεσε τότε την αιτία να χάσει πολλά από τα ερείσματα που είχε στον κόσμο της ομάδας του.

Από την άλλη βέβαια, απέτυχε όταν έγινε πρόεδρος της ΠΑΕ και επιχείρησε να την βγάλει από τη κρίση. Ελάχιστοι θυμούνται ότι την ανέλαβε το 2004 χωρίς χρέη, μέσα από το περίφημο «άρθρο 44», και την παρέδωσε τον Αύγουστο του 2008 καταχρεωμένη σε φίλους του - μαθητευόμενους μάγους τύπου Νοτιά και Αδαμίδη, οι οποίοι χωρίς καμία γνώση, εμπειρία αλλά και διάθεση να ασχοληθούν, την άφησαν να σκάσει και την οδήγησαν στην Γ' Εθνική!

Περασμένα - ξεχασμένα πια όλα αυτά. Η κυρίαρχη αντίληψη είναι ότι «τον Νικολαΐδη τον έφαγε το ποδοσφαιρικό κατεστημένο επειδή θέλησε να διώξει τους χούλιγκαν από την ομάδα». Έχει άλλωστε σβηστεί από την συλλογική μνήμη και το γεγονός ότι για να πάρει την κατάσταση στα χέρια του όσο πιο καθαρή από χρέη γινόταν, έτρεχαν οι οργανωμένοι στο τότε προπονητικό κέντρο, στους Θρακομακεδόνες, πλάκωναν στο ξύλο τους παίκτες, έσπαζαν αυτοκίνητα και γενικά τους καλούσαν «να ξεχάσουν» τα λεφτά που τους χρωστούσαν... Ήταν ο λόγος για τον οποίο ο Τσιάρτας δεν ήθελε αρχικά να παίξει μαζί του στην Εθνική ομάδα του 2004. Φυσικά αργότερα, οι ίδιοι οργανωμένοι οπαδοί ζήτησαν ανταλλάγματα για την... συνεισφορά τους στην εδραίωση της κυριαρχίας του νέου ηγέτη κι όταν δεν τα πήραν στράφηκαν εναντίον του. Λεπτομέρειες, που στο περιβάλλον του πρωθυπουργού δεν τις ξέρουν ή δεν θέλουν να τις ξέρουν...

Το θέμα σε περίπτωση που αναλάβει το εγχείρημα και μπει στην ΕΠΟ είναι αν έμαθε από την τότε προεδρική του θητεία, αν είναι σε θέση αξιολογήσει τα λάθη του εκείνης της εποχής κι αν ωρίμασε σε βαθμό που να μπορεί να διαχειριστεί τη νέα απείρως πιο δύσκολη πραγματικότητα που τον περιμένει. Γιατί αν εξακολουθήσει να συμπεριφέρεται με ύφος... πλανητάρχη, με την παλιότερη μεγαλομανία τού... «εγώ είμαι και κανένας άλλος» παρά την έλλειψη διοικητικής εμπειρίας, τότε θα χάσει πάλι γρήγορα τη μπάλα - κάτι που είχε αναγκάσει τους περισσότερους στενούς συνεργάτες του να τον παρατήσουν. Έτσι μπορεί να χαθεί ακόμη μία ευκαιρία για το ποδόσφαιρο όπως εκείνη της ομάδας του η οποία είχε επενδύσει πάνω του με αποδοχή που έφτανε στην αρχή το 99% των φίλων της!

Αυτά, επειδή δεν είναι σωστό να ωραιοποιούνται πρόσωπα και καταστάσεις μπροστά στην ανάγκη να ξεπεραστεί σύντομα το αδιέξοδο του ποδοσφαίρου μας.