Ο Νίκος Ασημακόπουλος γράφει για το μπάχαλο στο ελληνικό ποδόσφαιρο και τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν και οι ελληνικές ομάδες και οι ιδιοκτήτες τους.
Αν σκεφτεί κάποιος ότι μπορεί να γίνουν ακόμη και πέντε επιπλέον παιχνίδια Ολυμπιακού – ΠΑΟΚ ως το τέλος της σεζόν (τρία για το πρωτάθλημα μαζί με τα πλέι οφ και δύο για το κύπελλο), καταλαβαίνει το μπάχαλο που θα προκύψει μέχρι να ακουστεί το τελικό σφύριγμα –αν ακουστεί.
Το μεγαλύτερο ζήτημα έχει να κάνει με την απουσία λύσεων. Από τη στιγμή που κοτζάμ FIFA και UEFA, που ήρθαν και εγκαταστάθηκαν εδώ πριν τρία και πλέον χρόνια, δεν κατάφεραν να πετύχουν το παραμικρό, είναι μάλλον παράλογο να περιμένει, πλέον, κανείς καλό τέλος σε όλο αυτό που συμβαίνει.
Το λάθος έγινε από την αρχή. Οι ξένοι, έχοντας πλήρη άγνοια της ελληνικής πραγματικότητας, θέλησαν να επιβάλουν λύσεις «από πάνω» με τη συνδρομή του τότε υφυπουργού Αθλητισμού Σταύρου Κοντονή. Έπεσαν στην παγίδα και την πάτησαν. Όχι μόνο κατάργησαν μόνοι τους το «αυτοδιοίκητο» του ποδοσφαίρου, που είναι η μεγαλύτερη ασπίδα τους κόντρα σε όποιες κυβερνητικές αυθαιρεσίες, αλλά και υιοθέτησαν στο 100% τις απόψεις του Σαββίδη και του Μελισσανίδη αποκλείοντας από τη λύση της επόμενης μέρας τον Μαρινάκη.
Ενώ δηλαδή το πρόβλημα ήταν να βρουν κοινό τόπο συνεννόησης όλοι οι «μεγάλοι» και να προχωρήσουν με κανόνες κοινά αποδεκτούς, οι εισαγόμενοι αξιωματούχοι διάλεξαν την πλευρά Κοντονή, άφησαν τον Ολυμπιακό απέξω, διόρισαν διοικούσα επιτροπή της αρεσκείας του υφυπουργού με ανθρώπους της ΑΕΚ και του ΠΑΟΚ και κατάφεραν να κερδίσουν τις εκλογές της ΕΠΟ απέναντι στο «παλιό διεφθαρμένο καθεστώς Σαρρή - Γκιρτζίκη». Τεράστιο το λάθος. Απόδειξη ότι το «καινούργιο», με πρόεδρο τον Γραμμένο και επιτηρητή τον Χούμπελ, τα έκανε ακόμα χειρότερα. Η σημαία της «εξυγίανσης», με την οποία εκλέχτηκε η νέα ποδοσφαιρική ηγεσία, κατάντησε να έχει έμβλημα την εισβολή του κουμπουροφόρου Σαββίδη στο γήπεδο της Τούμπας, επειδή δεν του άρεσε η απόφαση ενός διαιτητή! Η όλη προσπάθεια έγινε πολύ γρήγορα ένα ακόμη ανέκδοτο, καθώς τα κέντρα των αποφάσεων απλά άλλαξαν ιδιοκτήτη.
Το μόνο που διορθώθηκε, κάπως, ήταν η διαιτησία, με τη μετάκληση ξένων ρέφερι στα κρίσιμα και τη χρήση του VAR. Αλλά και πάλι είναι τόσο μεγάλη η καχυποψία και τόσο δηλητηριασμένο το κλίμα, που φαντάζει αδύνατο να συμφωνήσουν όλοι ότι… ένα και ένα κάνουν δύο.
Αποτέλεσμα: ο «ριγμένος» -στη συνείδηση των ανθρώπων του- Ολυμπιακός βαδίζει πλέον στα χνάρια των προηγούμενων. Ζητάει από τον νέο υφυπουργό, τον Αυγενάκη, να κάνει για λογαριασμό του όσα έκανε ο Κοντονής για την πάρτη του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ παλιότερα. Να επιδιώξει μια νέα παρέμβαση της FIFA και της UEFA, για λογαριασμό του αυτή τη φορά: μια ακόμη «φιλοκυβερνητική» διοικούσα επιτροπή από την ανάποδη και νέες εκλογές στην ΕΠΟ με ευνοϊκούς για τον ίδιο αυτή τη φορά όρους. Πατέντα που έτσι και καθιερωθεί θα νομιμοποιήσει τη σημερινή ανωμαλία –αν όχι θα τη διαιωνίσει. Ο κάθε φορά κυρίαρχος θα προκαλεί την αντίδραση των απέναντι, οι οποίοι θα έχουν πάντα πάτημα να ζητούν την παρέμβαση των… Μεγάλων Δυνάμεων, ώστε να πετύχουν λύση στα μέτρα τους.
Αδύνατο να πετύχει, πλέον, και μια συνάντηση κορυφής Σαββίδη - Μαρινάκη - Μελισσανίδη, που ακούγεται τις τελευταίες ώρες ως σενάριο. Το επιχείρησαν αρκετοί παλιότερα, όταν οι σχέσεις μεταξύ των «μεγάλων» ήταν κάπως καλύτερες, αλλά απέτυχε. Πόσο μάλλον τώρα που η κατάσταση βρίσκεται στο απροχώρητο.
Το αδιέξοδο ακούγεται πλήρες. Υπάρχει πια μια «μαύρη τρύπα» έτοιμη να τους καταπιεί όλους. Ας κοιτάξουν την ειδική βαθμολογία της UEFA με την Ελλάδα στην 17η θέση, κι ας αναλογιστούν το Europa League 2 που έρχεται, αφήνοντάς τους ουσιαστικά εκτός Ευρώπης. Όμως, είναι τέτοια η τύφλωση, που δεν βλέπουν πέρα από τη μύτη τους.
12°
