Ο εγωπαθής Γάλλος του Παναθηναϊκού

Όπως κάθε χρόνο όλες οι ομάδες στον κόσμο κάνουν μεταγραφές με την ελπίδα αυτές να τους βγουν πετυχημένες. Στην Ελλάδα, ελάχιστες είναι οι φανταχτερές και ακριβές που έχουν πραγματοποιηθεί, όμως είναι δεδομένο πως τουλάχιστον οι Big-4 του ποδοσφαίρου μας πήραν κάποιους παίκτες που έχουν το potential να βοηθήσουν.

Μερικοί κουβαλούν πίσω τους και διάφορες περίεργες ιστορίες, αλλά και συστάσεις όχι τόσο καλές. Υπό αυτή την έννοια η απόκτησή τους συνιστά ρίσκο και κυρίως στοίχημα. Στις 26 Ιουνίου ο Ολυμπιακός ανακοίνωσε τον Ρούμπεν Σεμέντο. Ο Πορτογάλος αμυντικός εντυπωσιάζει στις πρώτες εμφανίσεις του, όμως όπως είχαμε παρουσιάσει εκείνες τις μέρες, το πρόσφατο παρελθόν του δεν ήταν το ενδεδειγμένο, αφού έκανε ακόμη και φυλακή!

Ανάλογα ρίσκα έχουν πάρει και οι άλλες «μεγάλες» ομάδες της χώρας μας. Για παράδειγμα, ο Παναθηναϊκός έφερε έναν ταλαντούχο, μα ιδιόρρυθμο Γάλλο, τον Γιοάν Μολό.

Πρόκειται για έναν προικισμένο εξτρέμ, 30 ετών, που πάντοτε είχε μπόλικο ταλέντο, αλλά απίστευτη εγωπάθεια. Αυτή είναι που δεν τον άφησε να κάνει σημαντική καριέρα και τον έφερε τώρα στην Ελλάδα, για να παίξει με λίγα χρήματα στον μνημονιακό Παναθηναϊκό.

Από μικρός φόρεσε τη φανέλα της Μονακό, αλλά δεν μπόρεσε να στεριώσει στην πρώτη ομάδα. Γι’ αυτό και δόθηκε δανεικός στην Καέν, ώσπου στο ματς απέναντι στον σύλλογο που ανήκε, σκόραρε και χάρισε τη νίκη. «Πέρασα δύσκολα στο Μονακό, οπότε με αυτό το γκολ τους έδειξα ποιος πραγματικά είμαι. Μπορώ να πω ότι τους γαμ…» είπε live στην τηλεοπτική κάμερα και το καλοκαίρι έμεινε ελεύθερος από τους Μονεγάσκους.

Τότε άρχισε η ποδοσφαιρική του περιπλάνηση στην Ευρώπη, εντός κι εκτός Γαλλίας. Γρανάδα, Νανσί, Σεντ Ετιέν, Σαμάρα, Ζενίτ, Φούλαμ, πάλι Σαμάρα, Σοσό και κάπου ενδιάμεσα ένα πεντάμηνο στην Αλ Ραγιάν του Κατάρ.

Παντού, η ετυμηγορία ήταν η ίδια: Πρόκειται για έναν παίκτη που ξέρει πολλά καντάρια μπάλα, αλλά είναι εγωπαθής. Βάζει τον εαυτό του πάνω από την ομάδα και ουσιαστικά δεν μπορεί να προσαρμοστεί πουθενά.

Ο ίδιος τα έχει παραδεχθεί όλα αυτά, λέγοντας πως παλαιότερα γκούγκλαρε τον εαυτό του αρκετές φορές τη μέρα.

Συνήθως ήταν αντιπαθής στους συμπαίκτες του και εδώ είναι ένα δείγμα από αγώνα της Σεντ Ετιέν, όπου τσακώνεται με τον τερματοφύλακα, ενώ ετοιμάζονται να εξουδετερώσουν ένα κόρνερ των αντιπάλων.

Όταν πήγε στη Ρωσία, εκνευρίστηκε κάποια στιγμή από τη ρατσιστική συμπεριφορά των οπαδών της Ζενίτ (της ομάδας του τότε) και αποχωρώντας από ένα ματς, δεν δίστασε να τους δείξει το μεσαίο δάχτυλο του χεριού του.

Μέσα σε όλη αυτή την περιπλάνηση, μόνο στη Σεντ Ετιέν μπόρεσε να στεριώσει για παραπάνω από έναν χρόνο και μάλιστα να παίξει καλή μπάλα, σύμφωνα με την αξία του. Όλως τυχαίως η συγκεκριμένη γαλλική ομάδα φορά πράσινα, όπως και ο Παναθηναϊκός; Μήπως τελικά του ταιριάζει αυτό το χρώμα;