Αθλητισμος

Τριτοκοσμική χώρα - παρακμιακό ποδόσφαιρο

Η ιστορία με την ΕΡΤ και τις ομάδες ξαναφέρνει τον κίνδυνο «κρατικοποίησης» του ποδοσφαίρου, κόντρα σε κάθε λογική ελεύθερης αγοράς αλλά και στους κανόνες της Ευρωπαϊκής Ενωσης

Νίκος Ασημακόπουλος
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Έχει η ΕΡΤ «υποχρέωση» να αγοράσει τα τηλεοπτικά δικαιώματα των ποδοσφαιρικών ομάδων της Superleague και από τι κινδυνεύει το επαγγελματικό ποδόσφαιρο;

Οποιος θελήσει να απαντήσει σοβαρά στο αν και γιατί η ΕΡΤ έχει «υποχρέωση» να αγοράσει τα τηλεοπτικά δικαιώματα των ποδοσφαιρικών ομάδων, θα πρέπει να ρίξει μια ματιά στα ερωτήματα που έθεσε πριν λίγες μέρες ο σύλλογος των εργαζομένων εκεί, ο οποίος δεν έχει καμιά σχέση με την ΠΡΟΣΠΕΡΤ και τις σκοπιμότητες που εκείνη υπηρετεί. Να τα θυμίσουμε:  

  • Ποια ήταν τα έσοδα από τη διαφήμιση για το ταμείο της ΕΡΤ, από τη προβολή των αγώνων των επτά ομάδων τα δικαιώματα των οποίων είχε η ΕΡΤ;
  • Τι άλλαξε και προσδοκούμε αύξηση τους;
  • Γιατί το μεγαλύτερο μέρος των χρημάτων του προϋπολογισμού μας να πηγαίνουν σε επαγγελματικά σωματεία;
  • Ποια πολιτική σκοπιμότητα ή ποιου η άκρατη φιλοδοξία υπηρετείται σε βάρος του ρόλου που καλείται η ΕΡΤ να υπηρετήσει;

Οι απαντήσεις είναι αυτονόητες. Αλλωστε, η όλη εικόνα με τις διαπραγματεύσεις και τις συσκέψεις των τελευταίων ημερών παραπέμπει σε τριτοκοσμική χώρα και παρακμιακό ποδόσφαιρο. Σε κανένα προηγμένο ευρωπαϊκό κράτος, η δημόσια τηλεόραση δεν μεταδίδει αγώνες ποδοσφαιρικών πρωταθλημάτων. Ούτε στην Αγγλία το BBC, ούτε στην Ισπανία το TVE, ούτε στην Ιταλία η RAI ούτε καν στη Κύπρο το ΡΙΚ.

Ομως, η προηγούμενη κυβέρνηση όχι μόνο προσπάθησε να σπρώξει λεφτά που «δεν υπάρχουν» από την ΕΡΤ σε ομάδες και ομαδούλες, αλλά προπαραμονή των εκλογών, ενώ ήξερε ότι θα χάσει, κατάφερε να κάνει πάσα το πρόβλημα στην καινούργια κατάσταση, που τρέχει πλέον και δεν φτάνει μέχρι να δει τι θα αποκάνει με τις δουλείες που κληρονόμησε.

Μεγάλο το δίλημμα απ όπου κι αν το δούμε... Από τη μια, καθόλου εύκολο να πει κανείς... «δεν δίνω φράγκο», «κόψτε το λαιμό σας» και «δεν με νοιάζει αν θα αρχίσει το πρωτάθλημα». Από την άλλη, δεν είναι δυνατόν να διαχειριστεί τη χασούρα που προϋποθέτει η κρατικοποίηση του ελληνικού ποδοσφαίρου έτσι όπως την σχεδίασε και θέλησε να την υλοποιήσει η «αριστερή διακυβέρνηση».  

Τα ποσά που απαιτούνται είναι τεράστια, και οι οικονομικές ενέσεις προς τις ομάδες υπάρχει κίνδυνος να πάρουν μόνιμο χαρακτήρα αν δεν κοπούν τώρα μαχαίρι. Μια ακόμη παράμετρος είναι, ότι όλα αυτά που έγιναν κινούνται στα όρια της νομιμότητας. Τα ποδοσφαιρικά πρωταθλήματα δεν περιλαμβάνονται στη λίστα του λεγόμενου «εθνικού καταλόγου γεγονότων μείζονος σημασίας» στα οποία το κοινό θα πρέπει να έχει δωρεάν τηλεοπτική πρόσβαση, οπότε θα υπήρχε μια δικαιολογία για όσα γίνονται εδώ κι ένα χρόνο.

Επίσης τέτοιες συμβάσεις πάσχουν νομικά, για όποιον θα ήθελε να το κυνηγήσει, επειδή είναι αντίθετες με διάταξη της Επιτροπής Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ενωσης που απαγορεύει τον ανταγωνισμό των κρατικών τηλεοπτικών σταθμών με τους ιδιωτικούς. Σε μια τέτοια περίπτωση η Ελλάδα απειλείται με πρόστιμα, με δεδομένο ότι τα τηλεοπτικά δικαιώματα αγοράστηκαν με απ ευθείας ανάθεση και όχι μετά από κάποιον διαγωνισμό.
Αυτοι και οι λόγοι που το σίριαλ θα έχει αρκετά ακόμη επεισόδια ως τις τελικές αποφάσεις...