Γνωρίσαμε την Εθνική Ομάδα Ακρωτηριασμένων που βάζει γκολ στα στερεότυπα και δείχνει το δρόμο σε όσους πιστεύουν ότι όλα τελείωσαν με ένα ατύχημα.
Κάποιοι λένε ότι το παιχνίδι της ζωής μοιάζει με το ποδόσφαιρο. Πρέπει να κάνεις τάκλιν τα προβλήματά σου, να μπλοκάρεις τους φόβους σου και να σκοράρεις όταν βρεις την κατάλληλη στιγμή. Αυτό αποδεικνύουν οι παίχτες της Εθνικής Ομάδας Ποδοσφαίρου Ακρωτηριασμένων, που βάζουν γκολ καθημερινά σε όλα εκείνα τα στερεότυπα που αφορούν τα άτομα με αναπηρίες και εμπνέουν όσους πιστεύουν ότι όλα τελείωσαν με ένα ατύχημα.
Ήταν Μάρτιος του 2016 όταν έκαναν την πρώτη τους προπόνηση με τη συμμετοχή 4 ποδοσφαιριστών. Τώρα η ομάδα αποτελείται από 15 ποδοσφαιριστές από όλη την Ελλάδα, με μέση ηλικία τα 30 χρόνια περίπου. Η διαδικασία της προπόνησης είναι όμοια με της κάθε αθλητικής ομάδας. Έρχονται νωρίτερα στο Ζηρίνειο Στάδιο της Κηφισιάς, προετοιμάζονται στα αποδυτήρια, και ξεκινούν. Πάνω σε τι όμως διαφέρουν οι κανονισμοί σε σχέση με το παιχνίδι όπως το ξέρουμε;
«Το παιχνίδι είναι το κλασικό 7x7, διαστάσεις 60x40 και τέρματα 5x2 μέτρα. Η μόνη σημαντική διαφορά είναι ότι δεν μπορεί ο τερματοφύλακας να εξέλθει της περιοχής του, ώστε να μην έχει το πλεονέκτημα έναντι των παιχτών γηπέδου. Η διάρκεια είναι 2x25΄ με κάθε ομάδα να διατηρεί το δικαίωμα ενός time out ανά ημίχρονο και απεριόριστες αλλαγές. Προσπαθούμε στο μέτρο του δυνατού να κρατήσουμε τα στάνταρ στα επίπεδα μιας καλά οργανωμένης ποδοσφαιρικής ομάδας» εξηγεί στην ΑΤΗENS VOICE o Άρης Μαυρόπουλος, τεχνικός διευθυντής Amputee Football Hellas.
Φυσικά η μεγαλύτερη πρόκληση του αγώνα είναι ότι οι ποδοσφαιριστές χρησιμοποιούν πατερίτσες. Εκεί έγκειται και η βασική δυσκολία, καθώς οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές δεν έχουν χρησιμοποιήσει ποτέ τις πατερίτσες πριν έρθουν να παίξουν, αφού στην καθημερινότητας τους μετακινούνται με το τεχνητό μέλος. Όπως τονίζει ο Άρης: «Απαιτείται μεγάλη δύναμη στα χέρια και τον άνω κορμό, όπως επίσης και καλή ισορροπία. Είναι ένα άθλημα με ιδιαίτερες απαιτήσεις φυσικής κατάστασης, όμως οι αθλητές με δουλειά βελτιώνονται και προσαρμόζονται με ασφάλεια».
Απ’ ό,τι μαθαίνω, οι περισσότεροι είχαν αυτοκινητιστικό ατύχημα, συνήθως με μηχανές, ενώ άλλοι έχασαν το μέλος τους από οστεοσάρκωμα σε νεαρή ηλικία. Κάποιοι έπαιζαν ποδόσφαιρο από πριν και αυτό τους βοήθησε αρκετά στην αρχή. Ανάμεσά τους ο junior τερματοφύλακας 11 ετών, που συμμετέχει μάλιστα ετησίως σε διεθνή camp της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Ποδοσφαίριου Ακρωτηριασμένων με συνομηλίκους του από όλη την Ευρώπη.
Η Εθνική Ομάδα Ποδοσφαίρου Ακρωτηριασμένων πρόσφατα αντιμετώπισε την αντίστοιχη του Βελγίου σε δύο πολύ δυνατά επίσημα φιλικά παιχνίδια στο νησί της Ρόδου. Πριν από αυτό όμως έχουν μετρήσει στο ενεργητικό τους διεθνείς διοργανώσεις, όπως το Amp Football Weekend του Μπριζ ή το Euro στην Κωνσταντινούπολη τον Οκτώβρη του 2017 και έχουν κατακτήσει την πρώτη θέση στο τουρνουά Amp Futbol Polska. Αυτό όμως που δεν θα ξεχάσουν ποτέ είναι το πρώτο τους παιχνίδι στην Πολωνία στη διοργάνωση τον Ιούνιο του 2017 κόντρα στην Ιαπωνία. Όπως λένε οι παίχτες: «Ήταν το πρώτο μας παιχνίδι και πραγματικά δεν ξέραμε τι να περιμένουμε. Όπως ήταν φυσιολογικό δεχθήκαμε μια πολύ βαριά ήττα, η οποία όμως μας έδειξε τις αδυναμίες μας και μας έμαθε πώς πραγματικά παίζεται αυτό το παιχνίδι, ποια είναι τα μυστικά του και οι απαιτήσεις του. Είναι ωστόσο τεράστια συγκίνηση και ευφορία για τα άλματα που κατάφεραν τα παιδιά να κάνουν μέχρι εκείνο το διάστημα, το χαρήκαμε με τη ψυχή μας».
Δεν είναι όμως μόνο το γκολ καθαυτό που έχει τέτοιο αντίκτυπο στις καρδιές των παικτών. Το γεγονός ότι τα παιδιά αυτά ξαναπαίζουν ποδόσφαιρο, ένα παιχνίδι με το οποίο μεγάλωσαν, αποτελεί από μόνο του σπουδαία τόνωση της ψυχολογίας. «Όταν οι αθλητές, μέσω του αθλητισμού, βλέπουν τι μπορούν να καταφέρουν, ανεβαίνει η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμησή τους κατακόρυφα. Ακόμα, μαθαίνουν να αποδέχονται και να αγαπούν το σώμα τους, μειώνοντας έτσι την ανασφάλεια που νιώθουν κάποιοι τον πρώτο καιρό της εικόνας τους χωρίς το μέλος. Ο αθλητισμός, αλλά και ο πρωταθλητισμός, είναι δικαίωμα όλων».
Η ομάδα προχωράει σταθερά και βήμα-βήμα, ωστόσο δεν λείπουν τα οικονομικά θέματα, καθώς η υποστήριξη που γίνεται μέσω ιδιωτικής πρωτοβουλίας δεν επαρκεί. Τα έξοδα άλλωστε υποστήριξης μιας ομάδας σε διεθνές επίπεδο είναι μεγάλα και χρειάζεται ενίσχυση με κάθε τρόπο, ενώ, όπως λένε οι παίχτες, αν δεν βρεθούν άμεσα χορηγοί ίσως να μην καταφέρουν να φτάσουν στο Euro 2020 της Κρακοβίας, όπου έχουν ήδη προκριθεί.
Αυτή τη στιγμή στο εξωτερικό το άθλημα είναι ιδιαίτερα δημοφιλές και γνωρίζει σημαντική άνθιση. Στην Ευρώπη καλλιεργείται σε 17 χώρες και σε πάνω από 40 σε όλο τον κόσμο. Στον τελικό μάλιστα του Euro 2017 στην Τουρκία είχε περίπου 40.000 κόσμο. Κάποιες χώρες είναι ιδιαίτερα προηγμένες, όπως η Αγγλία που το καλλιεργεί εδώ και 30 χρόνια, και η Τουρκία, η οποία έχει επαγγελματικό πρωτάθλημα (Α και Β εθνική κατηγορία), αλλά οι περισσότερες χώρες δεν έχουν εθνικό πρωτάθλημα.
«Θέλουμε να διαδώσουμε το άθλημα σε όλη την Ελλάδα και να φέρουμε περισσότερους αθλητές κοντά μας, όλων των ηλικιών και ικανοτήτων. Οραματιζόμαστε να εξελίξουμε το άθλημα και την ομάδα. Αγωνιστικά, ο σημαντικός μας στόχος είναι να παρουσιαστούμε δυνατοί στο Euro 2020 στην Κρακοβία, όπου έχουμε προκριθεί και να διεκδικήσουμε την πρόκριση μας στο Μουντιάλ!»
