Ο Τζόρτζιο Κιελίνι είναι ένας από τους κορυφαίους Ιταλούς αμυντικούς, χρόνια στέλεχος της εθνικής ομάδας της χώρας του και της Γιουβέντους. Εν αντιθέσει με κάτι άλλους συμπατριώτες του ποδοσφαιριστές, αυτός δεν είναι και ο πλέον φωτογενής. Πιο πολύ μοιάζει με μέλος της συμμορίας στις «Δύο Καπνισμένες Κάνες», ενώ –πέρα από την αγωνιστική του αξία- είναι ο τύπος που δεν θα διστάσει να βάλει τα πόδια του στη φωτιά για την ομάδα.
Κυκλοφορεί και ένα σχετικό ανέκδοτο στην Ιταλία, πως όταν ο Κιελίνι γυρίζει στο σπίτι του μετά από ματς και δεν έχει ράμματα ή μπανταρισμένο κεφάλι, η γυναίκα του, του κάνει… σκηνή, επειδή δεν πιστεύει πως ήταν στο γήπεδο.
Αυτός, λοιπόν, ο τύπος που θα μπορούσε να μοιάζει με… μαφιόζο, είναι ένας από τους μορφωμένους παίκτες στον κόσμο. Το 2010, κι ενώ η επαγγελματική του καριέρα ήταν σε πλήρη εξέλιξη, έγινε πτυχιούχος στα οικονομικά, ενώ πέρυσι πήρε και Master στη διοίκηση επιχειρήσεων από το πανεπιστήμιο του Τορίνο, της πόλης που ζει δηλαδή από το 2005 που παίζει στη Γιούβε.
Έχοντας κλείσει τα 34 του χρόνια, καταλαβαίνει πως το πλήρωμα του χρόνου φτάνει σιγά-σιγά. Σε μερικά χρόνια θα αναγκαστεί να σταματήσει το ποδόσφαιρο και θα πρέπει να βρει τον τρόπο για να συνεχίσει τη ζωή του, αποφεύγοντας τις «παγίδες» που κρύβονται για όσους ανθρώπους κόβουν την μπάλα και αναγκάζονται να περάσουν στην αφάνεια από τη μια στιγμή στην άλλη.
Είναι γνωστό πως χιλιάδες ποδοσφαιριστές ανά τον κόσμο ζουν πλουσιοπάροχα. Όχι μόνο αυτοί που βγάζουν τα πολλά εκατομμύρια και πιθανότατα δεν θα πεινάσουν ποτέ. Ακόμη και στην Ελλάδα της κρίσης, είναι πολλοί οι παίκτες που εισπράττουν 100.000 ευρώ τον χρόνο για να αγωνίζονται στη Σούπερ Λιγκ. Μια καλή μεταγραφή ή μια ανανέωση συμβολαίου και μέσα σε λίγα χρόνια από τα χέρια πολλών παικτών περνούν εκατομμύρια.
Ζώντας το όνειρό τους, οι ποδοσφαιριστές λίγο νοιάζονται τι θα κάνουν μόλις ολοκληρωθεί η καριέρα τους. Γύρω στα 35 οι περισσότεροι αποσύρονται, έχοντας μπροστά τους μια νέα και μεγάλη ζωή.
Ο Κιελίνι είναι επικεφαλής μια προσπάθειας της παγκόσμιας ένωσης ποδοσφαιριστών, που προσπαθεί να βοηθήσει αυτούς που εγκαταλείπουν την ενεργό δράση.
«Κανονικά πρέπει να σκεφτόμαστε από την αρχή της καριέρας μας, τι θέλουμε να κάνουμε όταν σταματήσουμε την μπάλα» λέει ο αρχηγός της Γιουβέντους και συνεχίζει: «Αυτό που δεν γνωρίζουν οι περισσότεροι είναι ότι ένα αρκετά μικρό ποσοστό παλαιμάχων θα απορροφηθεί από το ποδόσφαιρο σε μια θέση προπονητή. Επίσης είναι τραγικά λίγοι οι παίκτες που φροντίζουν για το μέλλον τους. Πιστεύουν ότι τα λεφτά που έχουν δεν θα τελειώσουν ποτέ και δεν φροντίζουν να μορφωθούν, να διαβάσουν, να ενημερωθούν ώστε να τα επενδύσουν σωστά».
Πριν από μερικά χρόνια δημοσιεύτηκε μια έρευνα στο εξαιρετικό αγγλικό περιοδικό, Four Four Two. Τα στοιχεία που προέκυψαν είναι σοκαριστικά και δεν αποκλείεται να είναι ακόμη χειρότερα σε άλλες χώρες, αφού στην Αγγλία και την Πρέμιερ Λιγκ οι ετήσιες απολαβές είναι κατά κανόνα μεγαλύτερες.
Περίπου το 40% των ποδοσφαιριστών που σταματάνε αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα ακόμη και κατά τη διάρκεια της καριέρας τους, πολύ παραπάνω όταν τη σταματάνε.
Σπατάλη χρημάτων, κακές επενδύσεις και φυσικά τζόγος, που έχει κλείσει πολλά σπίτια. Αυτό που λέει ο Κιελίνι για μόρφωση και ενημέρωση, εκεί ακριβώς κολλάει. Στην αποφυγή επενδύσεων που μοιάζουν άχαστες και αποδεικνύονται φούσκες, αλλά όχι μόνο. Υπάρχουν πολλές ιστορίες ανά τον κόσμο, όπου ποδοσφαιριστές δεν γνώριζαν ότι τα χρήματα που παίρνουν φορολογούνται και ότι το ποσό που αναγράφεται πάνω στο συμβόλαιο θα το εισπράξουν μειωμένο.
Ένα τρανό παράδειγμα είναι ο παλαίμαχος Γάλλος διεθνής, Λουί Σαχά. Όταν έπαιζε στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, είχε τουλάχιστον 30 προσφορές από φίλους και γνωστούς για να κάνει επενδύσεις. Αρνήθηκε μόνο ελάχιστες και ξαφνικά βρέθηκε με ένα τεράστιο οικονομικό άνοιγμα. «Έχασα κάτι λιγότερο από ένα εκατομμύριο ευρώ. Σίγουρα δεν καταστράφηκα ολοσχερώς, αλλά άρχισα να καταλαβαίνω την πραγματική αξία των χρημάτων έστω και αργά» είπε ο Σαχά, ο οποίος έχει ανοίξει μία εταιρεία βοήθειας προς εν ενεργεία και παλαίμαχους παίκτες.
Αν αυτή υπήρχε νωρίτερα ίσως είχε σωθεί ο Κιθ Γκιλέσπι, παλιός μπακ της Μάντσεστερ Γ., που έχασε σε τζόγο 8.000.000 ευρώ. Κατάλαβε πολύ αργά το λάθος του και έβγαλε το γλυκόπικρο αυτοβιογραφικό βιβλίο με τίτλο «Πώς να μη γίνεις εκατομμυριούχος από το ποδόσφαιρο».
Από ‘κει και πέρα, υπάρχουν και άλλοι κίνδυνοι για έναν άνθρωπο που κόβει την μπάλα. Διαχρονικά οι ομάδες πιέζουν τους παίκτες να παντρευτούν νωρίς, να κάνουν παιδιά και να μην έχουν τον νου τους σε άλλες… δραστηριότητες. Συχνά-πυκνά το καταφέρνουν, όμως υπάρχει ένα σοκαριστικό στατιστικό στοιχείο: Το 33% των παικτών που εγκαταλείπουν την ενεργό δράση, χωρίζει από τη γυναίκα του, μέσα στον πρώτο χρόνο!
Κι εκεί προκύπτει ένα έξτρα πρόβλημα, που είναι η διατροφή, αλλά και τα περιουσιακά στοιχεία που αποκτήθηκαν εντός γάμου. Όσο δηλαδή ένας παίκτης έπαιζε για να βγάζει εκατομμύρια και η συζυγός του καθόταν στο σπίτι και απολάμβανε τα προνόμια.
Τέλος, δεν είναι λίγοι (βασικά είναι περίπου οι μισοί) που παθαίνουν κατάθλιψη. Από τη μία μέρα στην άλλη βρίσκονται μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, δίχως αποθέωση για το τάδε γκολ ή τρόπαιο, δίχως νέα χρήματα να μπαίνουν στον λογαριασμό τους.
Κινήσεις όπως του Κιελίνι ή του Σαχά εκεί αποσκοπούν, αφού φαίνεται πως ένα πολύ μικρό ποσοστό ποδοσφαιριστών νοιάζεται για την επόμενη μέρα της ζωής του.
Σαφώς διαφορετικές είναι οι στατιστικές για τις γυναίκες που παίζουν μπάλα. Σύμφωνα με τη Fifpro, το 46% των επαγγελματιών γυναικών ποδοσφαιριστών σπουδάζει παράλληλα, ενώ το 67% έχει και άλλη δουλειά ήδη.
13°
