Θα ήθελα να ήμουν άλλος! Μάλλον σαν τον Πάρκερ Γάλλος!

Στο δρόμο της επιστροφής από Λιουμπλιάνα. Πανέμορφη και μυστήρια, όπως πάντα. Ας μιλήσουμε λοιπόν για μπάσκετ τώρα που η γιορτή του Πανευρωπαϊκού πρωταθλήματος, του 38ου για την ακρίβεια, πέρασε στην ιστορία. Έτσι κι αλλιώς πότε θα τα ξαναπούμε για το άθλημα με τη σπυριάρα μπάλα, όπως αποκαλούν το μπάσκετ υποτιμητικά οι ορκισμένοι εχθροί του;

● Viva la France. Ναι, απόλυτα! Τα γαλλάκια πανηγυρίζουν σαν μικρά παιδιά και χαίρεσαι να τους βλέπεις. Και στις χαρές τους, αλλά και όταν αγωνίζονται. Ποια, η Γαλλία, θα πουν κάποιοι που παρακολούθησαν αυτό το τουρνουά από την αρχή, κουνώντας το κεφάλι τους με νόημα. Δεν έχουν και άδικο. Μιλάμε για τη Γαλλία που ξεκίνησε τις υποχρεώσεις της στο θεσμό με μια … εκκωφαντική ήττα από τη Γερμανία. Και δεν αναφερόμαστε στη Γερμανία πριν από 15 χρόνια, γιατί τότε δεν θα μιλούσαμε για έκπληξη, αλλά την τωρινή, που προκαλεί μεγαλύτερη θλίψη και από τις δηλώσεις της Καγκελαρίου (σιγά μη γράψω το όνομά της) που την εκπροσωπεί πολιτικά.

● Η Γερμανία, για να καταλάβετε, τερμάτισε στην πρώτη φάση προτελευταία. Έχασε ακόμα και από τη Μεγάλη Βρετανία, μικρή ακόμα στο μπάσκετ, και κατάφερε να αφήσει πίσω της μια Εθνική που κάποτε προκαλούσε τρόμο αλλά τώρα προκαλεί δυστυχώς θλίψη, αυτή του Ισραήλ.

● Από αυτή τη Γερμανία ηττήθηκε η Γαλλία στην πρεμιέρα και τα υποτιμητικά σχόλια άρχισαν να πέφτουν βροχή από παντού. Ότι οι Γάλλοι ήρθαν για τουρισμό, ότι δεν πολυνοιάζονται, ότι οι περισσότεροι έχουν το μυαλό τους στο ΝΒΑ ή ότι έχουν έρθει εξαντλημένοι. Τερμάτισαν όμως πρώτοι στον όμιλο, αλλά ήταν τόσο εύκολος αυτός ο όμιλος που η πρωτιά δεν θεωρήθηκε ποτέ κι από κανέναν ψύχραιμο αναλυτή σαν κατόρθωμα ή επίτευγμα.

● Οι Γάλλοι δεν βιάστηκαν να απαντήσουν στα επικριτικά σχόλια που τους συνόδευσαν στην πρώτη πράξη του έργου. Υιοθέτησαν τη ρήση των μισητών Άγγλων, που λέει ότι τα φαβορί δεν βιάζονται ποτέ. Έτσι και έγινε. Η Γαλλία συνέχισε να προβληματίζει με την απόδοσή της. Στη δεύτερη φάση, στο πρώτο κιόλας παιχνίδι, έχασε καθαρά από τη Λιθουανία με 76-62! Παιχνίδια της μοίρας. Ποιος να ήξερε τη μέρα εκείνη ότι οι δύο ομάδες θα συναντηθούν ξανά στο υψηλότερο σκαλοπάτι του θεσμού και οι Τρικολόρ θα μετέτρεπαν το παιχνίδι σε βραδινή, ξεκούραστη, αγχολυτική βόλτα.

● Μόνο τη σεμνή, πλην τίμια Λετονία κέρδισαν τα γαλλάκια στο… 2ο ημίχρονο του Ευρωπαϊκού. Τη Λετονία, που συγκέντρωσε τους ίδιους βαθμούς με τον τελευταίο στον όμιλο, το Βέλγιο. Πιάστηκαν χεράκι-χεράκι, όπως εμείς με τη Φιλανδία, και αποχώρησαν από την πρωτεύουσα της Σλοβενίας.

● Και μετά; Μετά έχουμε τη μεταμόρφωση! Οι Τρικολόρ φόρεσαν μπέρτες και απογειώθηκαν. 12 Σούπερμαν, 12 ήρωες κόμικ! Στην τρίτη και φαρμακερή φάση αντιμετώπισαν το… δυσκολότερο αντίπαλο. Τον αντίπαλο που σχεδόν όλοι κοιτάζουν να αποφύγουν για ευνόητους λόγους. Την ομάδα της διοργανώτριας χώρας. Τη Σλοβενία, που είχε αρχίσει να ελπίζει σε κάτι καλό, σε μια υπέρβαση, τώρα που άρχισε να παίρνει ενέργεια από τους φιλάθλους που κατέκλυζαν το Στόλιτσε Αρένα κάθε φορά που αγωνιζόταν το αντιπροσωπευτικό τους συγκρότημα.

● Αλλά υπολόγιζαν χωρίς τους… πουρκουάδες. Όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω Πάρκερ. Όχι αυτόν που έχει τα στιλό και τις πένες. Τον άλλο τον Πάρκερ, τον Γάλλο. Να παίζω μπάσκετ, να διασκεδάζω, να είμαι πρώτη μούρη στην Αμερική και όταν περνώ στην άλλη άκρη του πλανήτη να κερδίζω με χαρακτηριστική άνεση το Πανευρωπαϊκό.

● Ξύπνησαν οι Γάλλοι με πρώτο και καλύτερο τον… Αντωνάκη και σχόλασε ο γάμος. Στο καναβάτσο με δέκα πόντους διαφορά η Σλοβενία και ημιτελικός με την ομάδα που τα τελευταία χρόνια προκαλεί τρόμο. Την Ισπανία με τα βαριά ονόματα και τους παικταράδες που δεν δέχονται μύγα στο σπαθί τους, όσον αφορά στην ανωτερότητά τους. Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, την ομάδα που όλοι σε αυτή τη φάση ήθελαν να αποφύγουν!

● Καλά… αυτά παλιά. Η Γάλλοι απάντησαν… γαλλικά! Η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο. Όσο πιο κρύο, τόσο μεγαλύτερη η ικανοποίηση του εκδικητή. Δεν ξέχασαν ποτέ τους την ήττα στον τελικό του Ευρωμπάσκετ πριν δύο χρόνια στη Λιθουανία, εκείνο το ταπεινωτικό 98-85, και πήραν φωτιά. Αναστήθηκαν όλοι, με πρώτο το μαέστρο Πάρκερ. Στα μούτρα των Ισπανών, που πάσχιζαν να τον σταματήσουν, οι 32 πόντοι, που ήρθαν να προστεθούν στους 27 από το παιχνίδι με τη Σλοβενία. Μόνο ο Ντιό είχε διψήφιο αριθμό πόντων (10) με τους υπερόπτες Ισπανούς.

● Ο δρόμος για τον τελικό έγινε λεωφόρος. Τη νύχτα της Κυριακής κανείς δεν μπορούσε να σταματήσει τους αλλόφρονες για την κατάκτηση του τρόπαιου Γάλλους. Ατύχησαν να βρεθούν στο δρόμο τους οι συμπαθέστατοι Λιθουανοί. Τους παρέσυρε το ρέμα, όπως τραγουδούσε ο μεγάλος Τσιτσάνης, το ταμπλό έγραψε το εντυπωσιακό 80-66 και, μάνα μου δεν είναι ψέμα, οι Πουρκουάδες στέφθηκαν πανάξια για πρώτη φορά πρωταθλητές Ευρώπης!

info@athensvoice.gr