Η μεγαλύτερη στιγμή που περίμεναν οι απανταχού ποδοσφαιρόφιλοι έφτασε. Δεν είναι απλά το ματς της χρονιάς, είναι της δεκαετίας ίσως και… παραπάνω. Η Μπόκα Τζούνιορς φιλοξενεί τη Ρίβερ Πλέιτ στο απόλυτο superclasico, ανάμεσα στις δύο μεγαλύτερες ομάδες της Αργεντινής.
Η ιδιομορφία της σημερινής αναμέτρησης έγκειται στο ότι διεξάγεται στο πλαίσιο του τελικού του Κόπα Λιμπερταδόρες, του αντίστοιχου Τσάμπιονς Λιγκ για τη Λατινική Αμερική. Το ακόμη καλύτερο είναι ότι υπάρχει και ρεβάνς, 15 βράδια αργότερα. Σ’ εκείνο το ματς έχει ήδη κλείσει θέση ο Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος θα πάει νωρίτερα από το αναμενόμενο στο Μπουένος Άιρες, για να δει αυτό το ματς (πριν από την G-20). Σημειωτέον, ο Ρώσος πρόεδρος βρέθηκε μόνο στην πρεμιέρα και τον τελικό του Μουντιάλ, που διοργάνωσε το καλοκαίρι η ίδια του η χώρα, κάτι που σημαίνει ότι δεν «ψήνεται» πολύ για μπάλα. Αλλά, αυτό το ντέρμπι δεν θα μπορούσε να το χάσει.
Η κυριακάτικη αγγλική εφημερίδα Observer έχει κατατάξει το συγκεκριμένο παιχνίδι στα «50 αθλητικά γεγονότα που πρέπει να ζήσει κανείς πριν πεθάνει», σημειώνοντας ότι μπροστά στο Μπόκα-Ρίβερ, ο σκοτσέζικος θρησκευτικός «πόλεμος» μεταξύ Σέλτικ και Ρέιντζερς μοιάζει «με αγώνα σχολικού πρωταθλήματος». Και οι λόγοι θα εξηγηθούν λίγο παρακάτω…
Οι δύο ομάδες ιδρύθηκαν στις αρχές του 20ού αιώνα και αρχικά γειτνίαζαν. Η κόντρα τους γιγαντώθηκε, όταν η Ρίβερ μετακόμισε στα βόρεια προάστια της αργεντίνικης πρωτεύουσας, όπου ζούσαν οι εύποροι κάτοικοί της. Έκτοτε, η ομάδα έχει το παρατσούκλι «εκατομμυριούχοι», ενώ της Μπόκα είναι το «Γενοβέζοι», από τους πολλούς Ιταλούς μετανάστες, που συμβόλιζαν την εργατική τάξη.
Φυσικά σήμερα, τέτοιοι διαχωρισμοί δεν υπάρχουν. Άνθρωποι απ’ όλα τα κοινωνικά στρώματα υποστηρίζουν τις δύο μεγάλες ομάδες. Η Μπόκα έχει τη στήριξη του 40% των φιλάθλων της Αργεντινής, ενώ η Ρίβερ του 33%.
Ως εδώ η αντιπαλότητα μοιάζει φυσιολογική, στο πλαίσιο δύο «γιγάντων» του ποδοσφαίρου. Όμως, τα πράγματα είναι πολύ πιο σοβαρά και ακραία.
Καταρχάς, στην Αργεντινή τα πράγματα στο ποδόσφαιρο είναι άγρια γενικά. Το επίπεδο του χουλιγκανισμού είναι πολύ… ανεβασμένο, αφού ουσιαστικά οι σύνδεσμοι οπαδών (λέγονται Barras Bravas) είναι συμμορίες, με τους περισσότερους «αρχηγούς» να είναι είτε στη φυλακή είτε δολοφονημένοι.
Τα περιστατικά βίας είναι ουκ ολίγα και πολλές φορές με άκρως δυσάρεστα αποτελέσματα. Όπως η τραγωδία του 1968, όταν έχασαν τη ζωή τους 71 άτομα. Στο «Μονουμεντάλ» της Ρίβερ, οι οπαδοί της Μπόκα κάθονταν –όπως πάντα- στο πάνω διάζωμα. Είχαν την κάκιστη ιδέα να βάλουν φωτιά σε χαρτιά και να τα πετάξουν στον από κάτω όροφο. Οι φίλοι της Ρίβερ πανικοβλήθηκαν, προσπάθησαν να βγουν από τη θύρα, με συνέπεια να δημιουργηθεί κομφούζιο και να ποδοπατηθεί κόσμος. Ακόμη και 50 χρόνια μετά, οι φωτογραφίες σοκάρουν.
Από τότε, οι φιλοξενούμενοι οπαδοί συνεχίζουν να κάθονται σε κάθε ντέρμπι στο πάνω διάζωμα, όμως δεν πέφτει στους «από κάτω» ούτε χαρτάκι.
Πιο σοκαριστική είναι η ιστορία του 1994, κυρίως για τον κυνισμό της, αν και η λέξη είναι πολύ λίγη για να περιγράψει όσα έγιναν τότε. Στο ντέρμπι εκείνης της χρονιάς, η Ρίβερ νίκησε την Μπόκα με 2-0, όμως πριν από τον αγώνα δολοφονήθηκαν με πιστόλι δύο οπαδοί των «εκατομμυριούχων». Τις επόμενες μέρες, οι τοίχοι στο Μπουένος Άιρες γέμισαν με ένα σύνθημα-γκράφιτι: «Ρίβερ-Μπόκα 2-2». Οι συνειρμοί είναι αυτονόητοι και όντως σοκαριστικοί…
Πέρα από τις βιαιότητες, υπάρχει και η… χαλαρή πλευρά της αντιπαλότητας, αυτή που όλοι θέλουμε.
Οι της Μπόκα αποκαλούν αυτούς της Ρίβερ «κότες», επειδή πολλές φορές οι παίκτες της έδειχναν… λιγοψυχία στα ντέρμπι. Το 2004, στα ημιτελικά του Λιμπερταδόρες, ο πιτσιρικάς τότε Κάρλος Τέβες, σκόραρε κατά της Ρίβερ και πανηγύρισε σαν… κοτόπουλο, θέλοντας να πικάρει τους αντιπάλους και αποβλήθηκε. Λέτε να κάνει το ίδιο και σήμερα, τώρα που στα τελευταία του ποδοσφαιρικά, έχει γυρίσει στην αγαπημένη του ομάδα;
Στον αντίποδα, οι οπαδοί της Ρίβερ λένε τους αιώνιους αντιπάλους τους «γουρούνια», διότι η περιοχή της Μπόκα βρίσκεται στο παλιό λιμάνι του Μπουένος Άιρες. Και το 2012 πήραν «εκδίκηση» για τον Τέβες, όταν σε μεταξύ τους ντέρμπι, ανέβασαν ένα τεράστιο φουσκωτό γουρούνι ακριβώς μπροστά στα… μούτρα των φίλων της Μπόκα.
Οι ιστορίες είναι πάμπολλες γι’ αυτό το ζευγάρι και ειλικρινά θα μπορούσαν να γεμίσουν ένα βιβλίο. Ακόμη καλύτερα μερικά ντοκιμαντέρ που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο και κυρίως το καταπληκτικό Height of Passion που παραμένει διαχρονικά το κορυφαίο και πληρέστερο.
Όπως μπορεί να καταλάβει και ο πλέον… αδαής, εδώ έχουμε να κάνουμε με μία τεράστια μάχη, μίας πόλης, μίας χώρας, δύο κόσμων τόσο διαφορετικών μα και τόσο ίδιων…
12°
