Αθλητισμος

Η τελευταία ομιλία - διαθήκη του Πάτρικ Μπάουμαν

Τι είπε στην Κίνα λίγες μέρες πριν φύγει από τη ζωή

Newsroom
6’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

O Πάτρικ Μπάουμαν έφυγε από τη ζωή πριν μερικές μέρες, αλλά άφησε κληρονομιά την τελευταία του ομιλία. Ήταν στο πρώτο FIBA World Basketball Summit στη Σι Αν της Κίνας, στις 3 Οκτωβρίου, όταν ο γενικός γραμματέας της FIBA παρουσίασε τους βασικούς άξονες που οδηγούν στην επιτυχία των εθνικών ομοσπονδιών.

«Έχουμε ένα όραμα: Θέλουμε το μπάσκετ να γίνει η πιο δημοφιλής αθλητική κοινότητα στον κόσμο. Νομίζω ότι βρισκόμαστε στη σωστή κατεύθυνση για να συμβεί αυτό, ξεκινώντας, από εδώ, από τη Σι Αν και καταλήγοντας στο Λος Άντζελες το 2028. Σήμερα το μπάσκετ είναι ένα παγκόσμιο παιχνίδι, είναι το πρώτο άθλημα παγκοσμίως μεταξύ των αυτών που διεξάγονται σε εσωτερικό χώρο».

Για τον Πάτρικ Μπάουμαν, ο πιο προφανής τρόπος για να επιτευχθεί ο στόχος είναι να αρχίσει ο καθένας από τη χώρα του ξεχωριστά.

«Όταν θέλετε να δείτε ένα παιχνίδι, ένα άθλημα να μεγαλώνει, η κινητήριος δύναμη βρίσκεται σε αυτό το σημείο (έδειξε το στήθος), εκεί όπου αναγράφεται το όνομα της χώρας σε οποιοδήποτε άθλημα. Το μπάσκετ δεν είναι καθόλου διαφορετικό», υποστήριξε. «Η εθνική ομάδα είναι η κινητήριος δύναμη. Είναι η δύναμη που μιλάει στο βασικό κορμό των φιλάθλων, αλλά και στους ανθρώπους που ίσως να μην παρακολουθούν στενά το μπάσκετ, σε καθημερινή συχνότητα. Με τις εθνικές ομάδες αυξάνεται η βάση εκείνων που αγαπούν το μπάσκετ και το ακολουθούν αν η εθνική ομάδα είναι επιτυχημένη.

Αυτός ακριβώς είναι και ο λόγος για τον οποίο είχαμε όλα αυτά τα χρόνια των προσπαθειών που οδήγησαν στο νέο σύστημα διεξαγωγής των διοργανώσεων της FIBA (και  ως μέρος αυτού, στα Παράθυρα πρόκρισης στο Παγκόσμιο Κύπελλο)- που μπήκε στην καρδιά του κόσμου.

Για αυτό το λόγο βλέπουμε τώρα, με τα προκριματικά, ότι υπάρχουν 80 χώρες που παίζουν ταυτόχρονα σε όλο τον κόσμο, σε πέντε ηπείρους. Είναι 80 χώρες που προσπαθούν να προκριθούν στο Παγκόσμιο Κύπελλο», εξήγησε. «Αυτή είναι μια τεράστια προβολή για το μπάσκετ, κάτι που είναι δύσκολο να αντιγραφεί από οτιδήποτε άλλο, παρά μόνο αν αφορά στη συμμετοχή των εθνικών ομάδων. Όπως και στο ποδόσφαιρο, η εθνική ομάδα είναι η σπονδυλική στήλη».

Ενώ η FIBA είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από όλα αυτά, ο Πάτρικ Μπάουμαν επισήμανε το κομμάτι των ευθυνών που έπεσαν στις Εθνικές Ομοσπονδίες προκειμένου όλη αυτή η προσπάθεια να είναι επιτυχημένη για όλους τους εμπλεκόμενους.

«Ποιος είναι λοιπόν ο ρόλος μιας εθνικής ομοσπονδίας;» ρώτησε ρητορικά ο Πάτρικ Μπάουμαν. «Είναι προφανές ότι ρόλος της είναι να προστατεύσει, να προωθήσει και να καθοδηγήσει την εθνική ομάδα. Αυτό είναι το κλειδί. Αν δεν το κάνετε αυτό, εάν οι εθνικές ομοσπονδίες δεν λειτουργούν, τότε δεν πρόκειται να είμαστε επιτυχημένοι και δεν θα γίνουμε το πιο δημοφιλές άθλημα στον κόσμο. Αυτό δεν μπορεί να συμβεί από τη μια μέρα στην άλλη, απαιτεί πολλή δουλειά, απαιτεί πολλές συζητήσεις, απαιτεί να ξεπεράσετε μερικούς από τους φόβους σας, μερικά από τα εμπόδια και τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσετε είτε είστε στην Κίνα ή την Ελβετία, είτε βρίσκεστε στο Μάλι ή στη Νότια Αμερική και στην Παπούα-Νέα Γουινέα.

Κατά τη γνώμη μου, υπάρχουν 10 παράγοντες επιτυχίας: Πρώτον, αν δεν ενεργείς με πάθος και σκληρή δουλειά, τότε δεν πρόκειται να λειτουργήσει τίποτα. Χρειάζεσαι ενέργεια και κίνητρο (# 1). Χρειάζεται να ξυπνάς το πρωί και να λες: "Θέλω να κάνω κάτι για το μπάσκετ, θέλω να είναι το πιο δημοφιλές άθλημα, θέλω να το οδηγήσω ψηλά οπουδήποτε και αν βρίσκομαι". Όποια και αν είναι τα προβλήματα, το θέμα μας είναι η μπάλα. Αλλά πρέπει να πάρουμε αυτή την μπάλα, να ντριμπλάρουμε σε όλο το γήπεδο και να σκοράρουμε.

Η ενέργεια και το κίνητρο είναι απαραίτητα, αλλά δεν είναι τα πάντα, καθώς είναι υποχρεωτικό να έχεις ένα σχέδιο και να το εκτελείς (# 2).  Όταν μπαίνεις σε ένα παιχνίδι, πρέπει να έχεις ένα πλάνο. Η θέση του ηγέτη σε μια εθνική ομοσπονδία δεν έχει σχεδόν καμία διαφορά. Πολύ συχνά βλέπουμε τα πράγματα να καθοδηγούνται μόνο από τις εκλογικές διαδικασίες, από τις πολιτικές διαδικασίες, αλλά το παν είναι να έχουμε ένα σχέδιο που ξεπερνά τους κύκλους μας».

Ο Πάτρικ Μπάουμαν συνέχισε, υπογραμμίζοντας ότι η δουλειά μιας εθνικής ομοσπονδίας δεν ξεκινά, ούτε τελειώνει με αυτό που συμβαίνει εντός των συνόρων της χώρας της. Έχει να κάνει και με τη σχέση που διατηρεί με διάφορους ενδιαφερόμενους και εταίρους.

«Έχετε κίνητρο, έχετε ένα σχέδιο, θέλετε να το εκτελέσετε. Και στη συνέχεια, κοιτάτε έξω από τα παράθυρα των γραφείων σας και βλέπετε να πηγαινοέρχονται διάφοροι, πολλοί παράγοντες του μπάσκετ, οι οποίοι, όλοι τους, έχουν ένα διαφορετικό σχέδιο, μία διαφορετική ιδέα κι ένα διαφορετικό στόχο από εσάς», είπε. «Αυτό, είναι ξαφνικά το πιο δύσκολο εμπόδιο που θα αντιμετωπίσετε: Πώς να κάνετε όλους αυτούς τους ανθρώπους να πιστέψουν στο δικό σας πλάνο. Και είναι πολύ κρίσιμο να το πετύχετε. Είναι θέμα σεβασμού όλων των υπόλοιπων λοιπόν (# 3), και την ενσωμάτωσή τους στο δικό σας περιβάλλον, το δικό σας σχέδιο. Η επιτυχία σας έχει να κάνει με τη διαδικασία της προσέλκυσής τους στο “σπίτι σας” και αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι. Όσο το παιχνίδι μεγαλώνει, τα συμφέροντα των μεμονωμένων ενδιαφερομένων θα αυξάνονται και ίσως να μην είναι πάντα τα ίδια με τα δικά σας. Για αυτό και είναι εξαιρετικά σημαντικό να εργαστούμε πάνω σε αυτό.

Οι παίκτες πρέπει πρώτα και πάνω απ 'όλα να προστατεύονται. Μετά όμως, ο στόχος είναι οι σύλλογοι, τα πρωταθλήματα που θέλουν να αναπτυχθούν και που μπορεί να έχουν λίγο πιο βραχυπρόθεσμη ματιά από εσάς που είστε ο ηγέτης της εθνικής ομοσπονδίας. Ένας ηγέτης που έχει ένα όραμα το οποίο εκτείνεται σε βάθος 10 έως 20 ετών, που θέλει να δει την εθνική ομάδα του να κατακτά ένα Ολυμπιακό μετάλλιο, που θέλει να μετατρέψει το μπάσκετ στο πιο δημοφιλές σπορ της χώρα τους».

Μια άλλη βασική πτυχή είναι οι εθνικές ομοσπονδίες να εξασφαλίζουν την υποστήριξη της Κυβέρνησης και της Εθνικής Ολυμπιακής Επιτροπής (# 4).

«Δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από την επένδυση στα νέα παιδιά και στους εγχώριους προπονητές μας (# 5). Μερικές φορές η έλλειψη πιστοποίησης ενός προπονητή είναι ένα μεγάλο  μειονέκτημα για πολλές χώρες. Οι προπονητές, όμως, δεν είναι μόνο για την προπόνηση των δεξιοτήτων του μπάσκετ, όπου θα πρέπει να είναι καλοί. Πρέπει επίσης να κάνουν μετάγγιση του πάθους για το μπάσκετ. Αυτός είναι ο τρόπος με τον οποίο θα δημιουργηθούν τα νέα ταλέντα, οι παίκτες που μία μέρα θα είναι πρωταθλητές του NBA, που θα είναι πρωταθλητές με τις εθνικές ομάδες ή στα εγχώρια πρωταθλήματα. Αυτό είναι το κλειδί: Επενδύστε σε αυτούς τους προπονητές, επενδύστε σε αυτά τα παιδιά. Πρέπει να προετοιμάσουμε την επόμενη γενιά, όχι μόνο μέσα στο γήπεδο αλλά και έξω από αυτό.

Ένα άλλο σημαντικό και σαφώς καθοριστικό κομμάτι για την επιτυχία μιας εθνικής ομοσπονδίας είναι να κοιτάει πέρα από τα σύνορά της (# 6). Οι λύσεις στα προβλήματα δεν είναι πάντα εύκολες, αλλά όταν βγεις έξω από τη χώρα σου, και κάνεις συναντήσεις σε μέρη όπως π.χ. η Κίνα, μπορείς να μάθεις καινούρια πράγματα, μπορείς να πάρεις μία καλύτερη πρακτική και να προσπαθήσεις να την προσαρμόσεις σε αυτό που χρειάζεται η χώρα σου».

Τόνισε επίσης την αξία της συνεχούς μάχης για σταθερότητα (# 7) και προσκάλεσε τις ομοσπονδίες να αγκαλιάσουν τα ψηφιακά μέσα (# 8) προκειμένου να φέρουν περισσότερους φιλάθλους στο παιχνίδι.

«Το ίδιο το σπορ θα πρέπει πάντα να παραμένει το νούμερο ένα στο ενδιαφέρον μας (# 9). Μία Λίγκα μπορεί να έχει οικονομικό κίνητρο, ναι, αλλά εσείς, ως ομοσπονδία, ίσως χρειαστεί να της υπενθυμίσετε ότι πρέπει να επανεπενδύσουμε στο άθλημα. Και αν κάποιοι στην οικογένειά μας χρησιμοποιούν το μπάσκετ για να κερδίσουν χρήματα, αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα από μόνο του αν μπορείτε να συντονιστείτε και να βεβαιωθείτε ότι αυτή η επένδυση στο άθλημά μας θα το αναπτύξει παγκοσμίως ή σε μια συγκεκριμένη χώρα».

Ο Πάτρικ Μπάουμαν ενθάρρυνε τους πάντες να αγκαλιάσουν την αλλαγή και όχι να τη φοβηθούν, παίρνοντας ως βασικό παράδειγμα τη FIBA.

«Πρέπει να αλλάξουμε τον εαυτό μας. Πρέπει να συνεχίσουμε να εξελισσόμαστε (# 10). Η δομή που είχε η FIBA από το 1932 δεν πρόκειται να λειτουργήσει μέχρι το 2028. Πρέπει να προσαρμοστεί στον σύγχρονο κόσμο» είπε. «Αυτό συμβαίνει και στις εθνικές ομοσπονδίες: Πρέπει να ξανανακαλύψετε τον εαυτό σας, να βρείτε νέους τρόπους οργάνωσης, να ενσωματώσετε όλους τους παράγοντες του μπάσκετ. Πρέπει να φέρετε στο προσκήνιο νέα αγωνίσματα όπως κάναμε με το 3 on 3. Eίναι σημαντικό να συνεχίσουμε να εξελισσόμαστε, διότι αν δεν το κάνουμε, θα το κάνουν άλλοι αντί εμάς και δεν θα επιτύχουμε τον στόχο μας να κάνουμε το μπάσκετ το πρώτο σπορ στον κόσμο».

Κοιτάζοντας μπροστά, στο 2019 και στην πρώτη έκδοση του Παγκοσμίου Κυπέλλου με 32 ομάδες, ο Πάτρικ Μπάουμαν είπε πως δεν το είδε ως σημείο κορύφωσης, αλλά ως κομμάτι ενός πολύ μεγαλύτερου πλάνου.

«Έχουμε ένα Παγκόσμιο Κύπελλο που έρχεται του χρόνου, αλλά δεν είναι αυτός ο στόχος. Είναι μόνο ένα μέρος του ταξιδιού. Κι έτσι πιστεύουμε ότι η Κίνα θα πρέπει να αντιμετωπίζει το Παγκόσμιο Κύπελλο: Ως μέρος ενός ταξιδιού που θα μας οδηγήσει προς τη μεγαλύτερη επιτυχία» τόνισε.

Ο Πάτρικ Μπάουμαν δεν περιορίστηκε στο αντρικό μπάσκετ ή στην παραδοσιακή μορφή του αθλήματος.

«Μπάσκετ είναι και οι γυναίκες, και το μπάσκετ των αναπτυξιακών τμημάτων, ή το 3x3», ανέφερε. «Το 3x3 δεν είναι αυτό το …περίεργο ζώο που βρίσκεται στην οικογένεια, είναι αυτή τη στιγμή το δεύτερο αγώνισμά μας, αυτό που μπήκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων. Επιπλέον, στα προημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου Γυναικών όλες οι Ήπειροι ήταν παρούσες με εκπροσώπους τους. Αυτό σημαίνει ότι το γυναικείο μπάσκετ γίνεται πραγματικά παγκόσμιο. Όπως συμβαίνει με όλα τα αθλήματα, χρειάζεται χρόνος για να δημιουργηθεί μια γενιά ταλέντων, χρειάζεται χρόνος για να δημιουργηθούν δομές, χρειάζεται χρόνος για να οργανωθούμε».

Τελευταίο, αλλά εξίσου σημαντικό και υπενθυμίζοντας σε όλους το βασικό θέμα της Συνόδου Κορυφής που ήταν το «Μαζί, για την οικοδόμηση του μέλλοντος του μπάσκετ», ο Πάτρικ Μπάουμαν κάλεσε όλους τους παράγοντες του μπάσκετ να συμμετάσχουν και να γίνουν κομμάτια στην ανάπτυξη του αθλήματος.

«Είναι κάτι που αγαπώ και το έχω μέσα στην καρδιά μου. Είμαστε και πάντα θα είμαστε ένα ομαδικό άθλημα. Η ομάδα σημαίνει πως ό,τι κάνουμε, ό,τι προσπαθήσουμε, θα το κάνουμε και θα το καταφέρουμε μαζί».