Μεγάλο πράγμα να κοντράρεις τον Κριστιάνο, τον Μπέιλ ή τον Σαλάχ. Ένα δικό σου γκολ να μοστράρει ανάμεσα στα δέκα καλύτερα του κόσμου -υποψήφιο για βράβευση.
Ο Λάζαρος ξέρει πως δεν θα είναι ο τελικός νικητής στα «βραβεία Πούσκας». Υπάρχουν πολλά και πιο εντυπωσιακά γκολ στη λίστα. Όμως η περίπτωσή του έχει μια ιδιαιτερότητα. Το έβαλε πέρυσι με την ΑΕΚ στον Ολυμπιακό, όπου παίζει τώρα. Όποιος καθίσει και το ξαναδεί, θα παρατηρήσει ότι ο Καπίνο μένει... χαζός. Δεν μπορεί να καταλάβει προς τα πού πάει η μπάλα. Και μόλις αρχίζει να συνειδητοποιεί τι γίνεται, τη βλέπει στο πλεκτό του. Η αρχή του τέλους της καριέρας του στον Ολυμπιακό.
Το ίδιο κι ο Ρονάλντο. Σκόραρε με απίθανο ψαλίδι που έγινε αντικείμενο μελέτης ακόμη και από μαθηματικούς, φυσικούς ή αρχιτέκτονες και μάλιστα κόντρα στη Γιουβέντους, που φοράει πλέον τη φανέλα της. Ο απέναντί του τερματοφύλακας, ο Μπουφόν, αποφάσισε λίγο αργότερα να παρατήσει την ομάδα με την οποία κυνήγησε ένα Champions League για πολλά χρόνια χωρίς να τα καταφέρει και τώρα «κινδυνεύει» να δει τον Κριστιάνο να το σηκώνει με άλλον τερματοφύλακα να υπερασπίζεται πίσω το «μηδέν».
Θα μπορούσε κι ο Χριστοδουλόπουλος να βρίσκεται εντελώς ανταγωνιστικά δίπλα του. Έβαλε κι αυτός παρόμοιο γκολ. Στον ημιτελικό κυπέλλου με τη Λάρισα σκόραρε το 1-0 στο 94' με παρόμοιο τρόπο κι έστειλε την ΑΕΚ στον τελικό. Λεπτομέρειες στην τελική μελέτη και επεξεργασία της φάσης το έκαναν «χειρότερο» από του Ρονάλντο ή του Μπέιλ.
Τελικά, η διαφορά του από τα άλλα αστέρια με τα οποία συναγωνίζεται είναι ότι η δική του καριέρα δεν ήταν ποτέ μεγάλη. Στην πραγματικότητα βρίσκεται συμπυκνωμένη στα στενά όρια του ελληνικού πρωταθλήματος και στον ενάμιση τελευταίο χρόνο. Σπατάλησε μια δεκαετία περίπου σε διάφορα γήπεδα και ομάδες χωρίς να καταφέρει να αναδείξει όσο μπορούσε το απρόβλεπτο παιχνίδι του, τα περίεργα φάουλ του και τη δημιουργική τρέλα που κουβαλάει. Και ξαφνικά, εκεί που κανείς πλέον δεν το περίμενε, αναστήθηκε, σαν τον άλλο Λάζαρο! Τον βρήκε ο Χιμένεθ και τον κατάλαβε με την πρώτη. Τον σήκωσε ψηλά. Βοήθησαν ο ένας τον άλλο. Και το καλοκαίρι παραδόθηκε έτοιμος στον Ολυμπιακό που τον λιγουρευόταν.
Δεν ξέρω αν προλαβαίνει να δείξει κάτι ακόμη περισσότερο πια. Όμως πέτυχε πράγματα για τα οποία άλλοι παλεύουν χρόνια. Πριν τρεις μήνες πήρε και το συμβόλαιο αναγνώρισης της αξίας του, επειδή δεν σκέφτηκε να τα παρατήσει ακόμη και στις χειρότερες στιγμές του...
25°
