Αντίο, Χουάν Κάρλος Ναβάρο, και ευχαριστούμε για όσα (μας) έκανες

Για έναν άνθρωπο που δεν κατέκτησε απλά την κορυφή, αλλά ήταν ο ίδιος η κορυφή δεν υπάρχουν πολλά που μπορείς να γράψεις. Αυτός, η «μπομπίτα» του και τα επιτεύγματά του τόσο με τη φανέλα της Εθνικής Ισπανίας, όσο και με αυτήν της αγαπημένης του Μπαρτσελόνα, μιλούν από μόνα τους. Στα 21 χρόνια της μαγικής καριέρας του, ο «Λα Μπόμπα» κατέκτησε όλα όσα έβαλε στόχο και τώρα, έχοντας άλλες 9 (!) σεζόν συμβόλαιο με τους Μπλαουγκράνα, μπορεί να κοιτάξει την επόμενη μέρα του.

Τα πρώτα χρόνια
Ο παίκτης που μισήθηκε περισσότερο από κάθε άλλον από τους έλληνες φιλάθλους αποφάσισε να κρεμάσει τη φανέλα του και οι στιγμές που άφησε ήταν αν μη τι άλλο εντυπωσιακές. Μέλος της χρυσής ισπανικής γενιάς, φόρεσε για πρώτη φορά τη φανέλα της Μπαρτσελόνα το 1997 στα 17 του. Οι πρώτες τρεις χρονιές του στην ομάδα που ανδρώθηκε ήταν αρκετές για να δείξει το τι θα ακολουθούσε. Από το 2000 και έπειτα, ο Ναβάρο αρχίζει να μετατρέπεται σε ένα μύθο. Στην τρυφερή ηλικία των 21 θα είναι εκ των πρωταγωνιστών του τίτλου για την Μπάρτσα και θα βρεθεί για πρώτη φορά στους Φούριας Ρόχας, για το Ευρωμπάσκετ της Τουρκίας, όπου και θα κατακτήσει την 3η θέση. Μαζί με τον διόσκουρό του, τον Πάου Γκασόλ, είναι οι απόλυτοι πρωταγωνιστές μιας πραγματικά σπουδαίας ισπανικής γενιάς που θα χρειαστεί λίγα χρόνια για να δείξει πού μπορεί να φτάσει και πόσο μπορεί να μας... πονέσει.

Οι τίτλοι με την Μπάρτσα και η αναγνώριση
Στο μεταξύ με την Μπαρτσελόνα θα είναι το βασικό στέλεχος μιας μίνι δυναστείας με 3 σερί τίτλους και ιδιαίτερα από όταν ο κολλητός του, Πάου, έφυγε για το υπερατλαντικό ταξίδι, έδειξε ότι μπορεί να φορέσει τα παπούτσια του και μαζί με τους Μποντιρόγκα και Γιασικεβίτσιους κατέκτησε τρία σερί πρωταθήματα. Ωστόσο, η μεγάλη αναγνώριση άρχισε να έρχεται από το 2003 για τον Ναβάρο. Στην τρίτη του σεζόν με διψήφια νούμερα, ο Ισπανός βοήθησε τα μέγιστα την Μπαρτσελόνα να κατακτήσει την Ευρωλίγκα εκείνη τη σεζόν για πρώτη φορά στην ιστορία της, για να έρθει το ίδιο καλοκαίρι η δεύτερη μεγάλη εθνική πρόκληση της καριέρας του. Στη Σουηδία το 2003 από κοινού και πάλι με τον Γκασόλ θα πάρουν από το χεράκι την Ισπανία και θα την οδηγήσουν στον τελικό, όπου θα ηττηθούν από τους σπουδαίους Λιθουανούς. Το πλήρωμα του χρόνου αρχίζει να έρχεται όμως...

Η «πτώση»
Μέχρι το καλοκαίρι του 2006, ο Ναβάρο θα δει την άνοιξη της Ρεάλ και την άνοδο της Μάλαγα να του στερούν τα εγχώρια πρωταθλήματα αλλά και μια επική Μακάμπι να σαρώνει τα πάντα στην Ευρώπη. Όμως ο ίδιος, όπως και συμπατριώτες του βρίσκονται στο καλύτερο φεγγάρι της καριέρας τους. Στο Ευρωμπάσκετ του 2005, ευτυχώς ο Ντιρκ Νοβίτσκι τους απέκλεισε στον ημιτελικό και δεν τους άφησε να πάρουν από την Ελλάδα το δεύτερο χρυσό της ιστορίας της. Γιατί για πολλά χρόνια οι Ισπανοί θα γίνονταν οι δυνάστες των ελληνικών ονείρων.

Οι νίκες κόντρα στους Έλληνες και η ισπανική αποθέωση
Αρχής γενομένης από το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Ιαπωνίας. Οι χρυσοί «80άρηδες» του ισπανικού μπάσκετ, Γκασόλ και Ναβάρο με άξιους συμπαραστάτες τους Γκαρμπαχόσα και Καλδερόν θα σηκώσουν το Παγκόσμιο Κύπελλο. Σε έναν τελικό που διεξήχθη σε πολύ περίεργες συνθήκες με την Εθνική Ελλάδος να έχει αδειάσει μετά την πρόκριση κόντρα στους Αμερικάνους και τον Γκασόλ τραυματία, ο Ναβάρο σκόραρε 20 πόντους και μας έστειλε στο καναβάτσο, αλλά δεν θα ήταν η μοναδική φορά.

Τον επόμενο χρόνο ο Ναβάρο θα κάνει την καλύτερη σεζόν της μέχρι τότε καριέρας του. Θα οδηγήσει την Μπαρτσελόνα στο Final Four, θα μπει στην καλύτερη πεντάδα της διοργάνωσης, αλλά θα δει τις προσπάθειές του στα κρίσιμα να πέφτουν στο κενό. Το ίδιο και τον ερχόμενο Αύγουστο. Το καλοκαίρι του 2007 θα έρθει όμως η μεγαλύτερη απογοήτευση της ζωής του, προς τέρψη όλου του ελληνικού μπασκετικού κόσμου. Η Ισπανία σε μια διοργάνωση που γινόταν στη χώρα της καταφέρνει να κερδίσει δις την Ελλάδα, με τη νίκη της στα ημιτελικά να συνοδεύεται με μια σειρά από θεατρινισμούς και σφυρίγματα. Σε μια ανύποπτη φάση μάλιστα ο Ναβάρο άρχισε μια κοκορομαχία με τον Διαμαντίδη που εξόργισε τους πάντες. Το τελικό σκορ όμως έγραψε 82-77 με τον Ναβάρο να μετρά 23 πόντους σε ένα από τα παιχνίδια που θα θυμάται για όλη του τη ζωή. Στον τελικό όμως οι Ισπανοί και ο Ναβάρο, που είχαν... όλη την Ευρώπη εναντίον τους, είδαν τη Ρωσία να τους παίρνει τη δόξα με έναν απροσδόκητο τρόπο.

Το ταξίδι στις H.Π.Α.
Εκείνο το καλοκαίρι όμως ήταν ιδιαίτερο για τον Λα Μπόμπα για ακόμη έναν λόγο. Έπειτα από 9 σερί χρόνια στη Βαρκελώνη και ενώ είχε κατακτήσει τα πάντα στη Γηραία Ήπειρο, δεν άντεχε την κριτική πως δεν μπορούσε να παίξει στις Η.Π.Α. Έτσι, αποδεχόμενος την πρόταση του κολλητού του, Πάου Γκασόλ, που είχε ήδη γράψει τη δική του ιστορία στον μαγικό κόσμο του NBA αποφάσισε να κάνει το μεγάλο βήμα και να πάει στο Μέμφις για να παίξει μια χρονιά μαζί του στους Γκρίζλις. Το κίνητρο για τον Ναβάρο ήταν τεράστιο. Ένας αγύμναστος, πλην ταλαντούχος Ευρωπαίος, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού. Ο Ισπανός αρχισκόρερ όχι μόνο θα καταφέρει να επιβιώσει, αλλά θα συνεχίσει να σκοράρει με διψήφια νούμερα και θα γίνει μέλος της δεύτερης καλύτερης ρούκι πεντάδας του κορυφαίου πρωταθλήματος στον κόσμο. Αυτό ήταν. Ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο δεν χρειαζόταν άλλο κίνητρο για να μείνει μακριά από την πατρίδα του κι άλλον χρόνο, παρόλο που οι Γκρίζλις θα τον ήθελαν άλλον έναν χρόνο μαζί τους. Ο Ναβάρο απέδειξε ότι ήταν ένας από τους καλύτερους σούτινγκ γκαρντ στον κόσμο και ύστερα επέστρεψε στην αγαπημένη του Μπαρτσελόνα.

Η επιστροφή στη Βαρκελώνη και η καταξίωση
Το 2008-2009 ο Ναβάρο είναι πλέον ο αδιαμφιλονίκητος ηγέτης της Μπάρτσα και θα την κάνει ξανά πρωταθλήτρια. Μαζί με τους Διαμαντίδη, Σπανούλη, Παπαλουκά και Γιασικεβίτσιους είναι στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ. Η Μπαρτσελόνα του Τσάβι Πασκουάλ δείχνει να του ταιριάζει και πλέον ο ίδιος διασκεδάζει το μπάσκετ περισσότερο από κάθε άλλη φάση της καριέρας του. Θα βγει MVP της Ευρωλίγκα για πρώτη φορά στη ζωή του αλλά το επιστέγασμα της φάσης αυτής της καριέρας του θα έρθει την επομένη.

Ο Λα Μπόμπα το καλοκαίρι του 2009 θα κερδίσει με την εθνική ομάδα τον πρώτο ευρωπαϊκό του τίτλο σε επίπεδο ανδρών στην Πολωνία. Στον ημιτελικό θα ξαναβρεί την Ελλάδα και θα την κάνει για άλλη μια φορά σάκο του μποξ. Ο Τελικός με τη Σερβία ήταν επίσης μονόλογος για μια Ισπανία που δεν είχε αντίπαλο. Η καλύτερη φάση της ζωής του είχε μόλις ξεκινήσει. Τη σεζόν 2009-2010 ο κορυφαίος Ισπανός θα πάρει τη δεύτερη Ευρωλίγκα της καριέρας του και στον τελικό κόντρα στον Ολυμπιακό θα βγει MVP σκοράροντας 21 πόντους. Ναβάρο - Ελλάδα σημειώσατε για άλλη μια φορά άσσο.

Το 2011 είναι η χρονιά των ρεκόρ. Επιστροφή στην κορυφή της ACB και ένα απίστευτο Ευρωμπάσκετ από τον Ναβάρο, που σκόραρε 35 πόντους κόντρα στους Σκοπιανούς στον ημιτελικό και 27 απέναντι στη Γαλλία στον τελικό και μπήκε στο πάνθεον του ευρωπαίκού μπάσκετ, κατακτώντας το δεύτερο Ευρωπαϊκό σε εθνικό επίπεδο. Το Νοέμβριο της ίδιας σεζόν όμως θα έρθει και η πρώτη θέση των σκόρερ στην ιστορία της Ευρωλίγκα. Ο Λα Μπόμπα σκόραρε επί 14 συναπτά έτη διψήφιο αριθμό πόντων κατά μ.ο. και, παρά το γεγονός, ότι έφυγε για μια χρονιά για το NBA, κατάφερε να γράψει ιστορία. Λίγο αργότερα θα ακολουθούσε και η ισπανική κορυφή.

Η «μπομπίτα»
Η αγαπημένη του «μπομπίτα» θα γίνει η κορυφαία signature move από Ευρωπαίο παίκτη και θα διδάσκεται σε σεμινάρια αλλά, όπως μαρτύρησε λίγα χρόνια αργότερα ο Καλδερόν: «Όλοι θέλαμε να κάνουμε μπομπίτες, αλλά μόνο αυτός την είχε τελειοποιήσει». Στο παρακάτω εξηγεί τον τρόπο του.

Τα τελευταία χρόνια της καριέρας του, ο Ναβάρο συνέχισε να είναι ένας απίστευτος σκόρερ κάθε φορά που έμπαινε στο παρκέ, κάνοντας μάλιστα το καλύτερο παιχνίδι της καριέρας του τον Δεκέμβριο του 2012 κόντρα στη μισητή Ρεάλ. Ωστόσο, ένας σοβαρός τραυματισμός τη σεζόν 2014/15 σε συνδυασμό με το πάντα αδύναμο σώμα του, του στέρησε την ευκαιρία για ένα ακόμη λαμπρότερο φινάλε στην ήδη πλούσια καριέρα του. Σε μια καριέρα που κατάφερε πολλές φορές να μας πληγώσει, αλλά ακόμη περισσότερες να μας εκπλήξει με τα όσα πέτυχε.

Ο Ναβάρο εγκαταλείπει την ενεργό δράση έχοντας σκοράρει 13.609 πόντους στην καριέρα του και όντας ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία της Ευρωλίγκα και φυσικά του ισπανικού πρωταθλήματος, με τα τρόπαια και τις διακρίσεις του να προκαλούν δέος. Δύο Ευρωλίγκες, 8 Πρωταθλήματα Ισπανίας και 7 Κύπελλα, 2 Ευρωμπάσκετ, 1 Μουντομπασκετ, 4 Ασημένια και 3 Χάλκινα σε Ολυμπιακούς Αγώνες (Ευρωμπάσκετ και Μουντομπασκετ). Ο Χουάν Κάρλος Ναβάρο ήταν για πολλά χρόνια ένας από τους λόγους για να μισούμε τους Ισπανούς αλλά και ένας από τους λόγους για να αγαπήσουμε ακόμη περισσότερο το άθλημα. Ο Ναβάρο, σε μια εποχή που τα αθλητικά γκαρντ έκαναν θραύση, αποτέλεσε τον μεγαλύτερο σκόρερ της γενιάς του και σίγουρα το 11 θα αποσυρθεί στον ουρανό της Βαρκελώνης για να μείνει για πάντα στη μνήμη όλων των μπασκετόφιλων.

Το αντίο του θρύλου Πάου Γκασόλ στον κολλητό του
Ήταν γνωστό το πόσο δυνατή είναι η σχέση του Πάου Γκασόλ με τον Χουάν Κάρλος Ναβάρο. Το 2007 ο Ναβάρο άφησε για μια χρονιά την Ισπανία για να παίξει μαζί του, ενώ ο ίδιο ο θρύλος του NBA δεν έκρυψε ποτέ την αγάπη του για τον άνθρωπο που μαζί ανδρώθηκαν στην Μπαρτσελόνα και κατέκτησαν σχεδόν τα πάντα με την Εθνική Ισπανίας. Στο «αντίο» του λοιπόν, στον κολλητό του φίλο, ο Πάου έγραψε όσα θα έλεγε κάθε αγνός φίλαθλος στον Λα Μπόμπα: « Όσα κατάφερες και έδωσες στο μπάσκετ δεν περιγράφονται με λόγια. Το "ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ", ακόμη και με κεφαλαία γράμματα, δεν αρκεί για να εκτιμηθεί πόσα σημαίνεις για όλους εμάς που αγαπάμε αυτό το άθλημα, ειδικά για μένα. Ήταν κάτι παραπάνω από τιμή μου να μεγαλώσω δίπλα σου όλα αυτά τα χρόνια και είμαι βέβαιος πως ό,τι κι αν ακολουθήσεις από εδώ και πέρα θα το κάνεις εξαιρετικά».