Μα ποια είναι αυτή η Γαλλία;

Τι θα γίνει με αυτό το παιδί; Από ποιο ακριβώς ποδοσφαιρικό υλικό είναι φτιαγμένο κι ως πού μπορεί να φτάσει;

Τα θαυμαστικά έχουν εξαντληθεί για τον Κιλιάν Mπαπέ. Από έξοχος μέχρι ακαταμάχητος! Ένας σπρίντερ που ξέρει μεγάλη μπάλα. Μέσα σε ένα μήνα κατάφερε να ανανεώσει το ενδιαφέρον μας για την μπάλα. Να την κάνει πιο γοητευτική και γι’ αυτό ελκυστική. Μας ανάγκασε να θέλουμε να πηγαίνουμε στο γήπεδο για καινούργιους λόγους. Κι όλα αυτά στο πιο υψηλό επίπεδο και μετά από μια κουραστική χρονιά με την Παρί Σεν Ζερμέν.

Όμως, εδώ βλέπουμε και την καλπάζουσα εξέλιξη στο ποδόσφαιρο από μια αναπτυγμένη χώρα της Δυτικής  Ευρώπης. Προοδεύει διαρκώς επειδή λειτουργεί υποδειγματικά μια μεγάλη ποδοσφαιρική ακαδημία με 11 παραρτήματα σε όλη την χώρα. Και έχει ως βάση το πρότυπο του «πρακτικού ανθρώπου» που βάζει σκοπό του να φτάσει ψηλά. Πειθαρχία, μέθοδος, ικανότητα προσαρμογής σε βασικές αρχές, αλλά και αυτοσχεδιασμός μαζί με ατομικές αποφάσεις την ώρα του αγώνα.

Πίσω από τους παίκτες που είδαμε υπάρχει ολόκληρο αποθεματικό. Ηλικίες από 21 ως 23. Κι αν σκεφτεί κανείς πως αυτή η ομάδα ήταν η δεύτερη νεαρότερη στο Παγκόσμιο Κύπελλο μετά τη Νιγηρία, μπορεί να καταλάβει πού μπορεί να καταλήξει, όταν μάλιστα ξέρει πως όλο αυτό βασίζεται σε ολοκληρωμένο σχέδιο που έχει ως στόχο να κάνει τη Γαλλία κορυφαία ποδοσφαιρική δύναμη στον πλανήτη. Έτσι τουλάχιστον λένε οι ίδιοι.

Οι Γάλλοι εμφανίστηκαν σε πέντε από τους τελευταίους 11 τελικούς Παγκοσμίου Κυπέλλου και Ευρωπαϊκού. Νίκησαν στους τρεις. Από τον Ανρί έφτασαν στον Εμπαπέ με χαρακτηριστική άνεση.

Και αρχιτέκτονας, ο Ντιντιέ Ντεσάν. Την στιγμή που οι παίκτες του τον πετούσαν στον αέρα και τον ξανάπιαναν για να μη σκάσει στο χορτάρι, θα πρέπει να ένιωσε όχι πόσο ψηλά έφτασε, αλλά πόσο ψηλότερα μπορεί να πάει.

Άλλωστε, θα εξακολουθήσει να έχει εξαιρετικά υλικά σαν τον Γκριεζμάν (26), ή τον Πομγκμπά (25). Ας αφήσουμε τον  εκτός συναγωνισμού Εμπαπέ που είναι μόλις 19 και κάτι. Αν σκεφτούμε ότι ο Καντέ είναι 26, ο Ερναντές 22, ο Μεντί 24, ο Παβάρ 22, ο Ουμτιτί 24, ο Ντεμπελέ 21, καταλαβαίνουμε τι έρχεται. Μόνο ο Ζιρού, ο Λιορίς και ο Ενζονζί από τους θεωρούμενους βασικούς έχουν πατήσει τα 30.

Και φυσικά, μιλάμε για ομάδα που ενώ νικούσε ακατάπαυστα, έπαιζε με το μυαλό στην άμυνα. Όλα αυτά κάτι λένε...