Το Βέλγιο επισήμως έχει προκριθεί στα ημιτελικά του Μουντιάλ μετά από μια απίθανη εκστρατεία. Με απίθανη ανατροπή κόντρα στην Ιαπωνία και με μια δύσκολη νίκη ενάντια στη Βραζιλία, το Βέλγιο θα αντιμετωπίσει την Γαλλία στις 10 Ιουλίου για να διεκδικήσει τη θέση του στον τελικό της διοργάνωσης. Ο Ρομπέρτο Μαρτίνεθ έχει καταφέρει να δημιούργησει μια ομάδα που δουλεύει σε σχεδόν απόλυτη αρμονία. Η αμύνα και ο τερματοφύλακας πιέζουν και ανακτούν την κατοχή. Η μεσαία γραμμή τροφοδοτεί τους τρεις επιθετικούς και κρατάει την μπάλα μέχρι να βρει κενό στην αντίπαλη άμυνα. Κάθε κομμάτι της βελγικής ομάδας έχει έναν κινητήρα. Στην άμυνα πρόκειται για τον Βενσάν Κομπανί, στη μέση του γηπέδου πρόκειται για τον μαέστρο Κέβιν Ντε Μπρόουιν, και την επίθεση οργανώνει ο ακλόνιστος Λουκακού. Ο κάθε ένας από τους αναφερόμενους παίχτες συμβάλλει κάτι σημαντικό στην ομάδα είτε είναι αποκρούσεις, πάσες, γκολ. Όμως κάποιοι παίχτες προσφέρουν περισσότερο από ό,τι μπορεί να αντιληφθούν οι οπαδοί της ομάδας. Πιστεύω πως ο Λουκακού είναι παίχτης που δεν έχουμε καταλάβει απολύτως πόσο σημαντικός παίχτης είναι για το Βέλγιο.
Βλέποντας τον Λουκακού να παίζει μπορείς να πεις ότι είναι καλός στράικερ λόγω της δύναμης, της ταχύτητας και το σουτ του. Επομένως, σκέφτεσαι ότι άμα υπήρχε κάποιος με παρόμοια χαρακτηριστικά θα συμπλήρωνε τη θέση του Λουκακού. Δυστυχώς αυτό δεν γίνεται. Ο Λουκακού είναι παραπάνω από ένας απλός στράικερ και το απέδειξε στο Μουντιάλ μέχρι στιγμής. Στο παιχνίδι κόντρα στη Βραζιλία, ο Λουκακού «έπεφτε» στη μέση του γηπέδου για να πάρει την μπάλα. Αυτό ανέβαζε την αμυντική γραμμή της Βραζιλίας γιατί ήθελαν να το μαρκάρουν και έδινε χώρο στον Αζάρ και στον Ντε Μπρόουιν να κάνουν κινήσεις πίσω από την αμυντική γραμμή. Έτσι έπαιζε μπαλιές ο Λουκακού στους φορ και μετά κατέβαινε ο ίδιος για να βρεθεί κοντά στο τέρμα. Με τέτοιο τρόπο παιχνιδιού, ο στράικερ έδειξε την ανιδιοτέλειά του, ένα χαρακτηριστικό που ήταν σημαντικό για τη νίκη του Βελγίου.
Ο Νεϊμάρ αντιθέτως κράταγε την μπάλα για πολύ χρόνο και προσπαθούσε να περάσει πολλούς παίχτες και έχαναν πολλές φορές την κατοχή της μπάλας άδικα. Όμως όταν το σκορ βρέθηκε στο 0-2, ο Βραζιλιάνος έπαιξε πιο ομαδικά και έμοιασε στον Λουκακού, και τότε προσέφερε το περισσότερο στην ομάδα του. Η γενναιοδωρία του Βέλγου φάνηκε σε μια λεπτομέρεια στο τρίτο γκολ του Βελγίου κόντρα την Ιαπωνία. Όταν ο Μενιέ έστρωσε την χαμηλή σέντρα, ο Λουκακού είχε ευκαιρία για σουτ αλλά για στοιχείο έκπληξης άφησε την μπάλα να περάσει και άφησε τον Σαντλί ολομόναχο μπροστά στο τέρμα.
Το ταλέντο του Λουκακού αναμένεται να αποδειχθεί και στο επόμενο παιχνίδι ενάντια σε μια από τις καλύτερες άμυνες. Ο Λουκάκου έχει τη θέληση και την ικανότητα να στείλει το Βέλγιο στον τελικό και πιστεύω πως το ματς σε λίγες μέρες θα αναδείξει τη δύναμή του στην παγκόσμια σκηνή για άλλη μια φορά.
18°
