Με άλλο ένα Παγκόσμιο Κύπελλο να βρίσκεται σε εξέλιξη και τις ποδοσφαιρικές ιστορίες από τα Μουντιάλ να ανανεώνονται συνεχώς, η ιστορική αναδρομή για τις κορυφαίες διοργανώσεις, είναι απαραίτητη, ώστε να διαπιστώσει κανείς το επίπεδο σήμερα. Από την Αγγλία το 1966 και τη μεγάλη Βραζιλία του 1970 μέχρι και την Αργεντινή του Μαραντόνα αλλά και το τελευταίο τρόπαιο της Βραζιλίας με τα 3 Ρ στη σύνθεσή της, στη λίστα υπάρχουν οι πιο ιστορικές διοργανώσεις Μουντιάλ, συνοδευόμενες από τις εκπλήξεις και τα σχετικά βίντεο από τους πάντα θεαματικούς τελικούς.
Ήταν οπωσδήποτε ένα από τα πιο πρωτοποριακά Μουντιάλ της ιστορίας για μια σειρά από λόγους, οι οποίοι δεν έχουν να κάνουν μόνο με το ποδόσφαιρο. Ήταν η πρώτη φορά στα χρονικά που η FIFA έδωσε τη διοργάνωση σε δύο χώρες, ενώ ήταν επίσης η πρώτη φορά που το Παγκόσμιο Κύπελλο ταξίδεψε στην Ασία. Νικήτρια της διοργάνωσης ήταν η Βραζιλία, η οποία με τα 3 Ρ (Ρονάλντο, Ριβάλντο, Ροναλντίνιο) να κάνουν ό,τι θέλουν, κατέκτησε το 5ο της Μουντιάλ. Το συνολικό σκορ των Βραζιλιάνων ήταν 18-4 και γίνεται αντιληπτό, γιατί ήταν η κορυφαία ομάδα της διοργάνωσης.
Η έκπληξη
Η Νότια Κορέα έφτασε ως τα ημιτελικά της διοργάνωσης, όπου ηττήθηκε με 1-0 από τη Γερμανία. Πιο πριν είχε στείλει στο καναβάτσο Ιταλία και Ισπανία, ενώ είχε τερματίσει πρώτη στον όμιλό της. Ήταν μία από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις στην ιστορία των Παγκοσμίων Κυπέλλων, ωστόσο είχε βοηθηθεί αρκετά και από τη διαιτησία.
Ο Τελικός
Οι δύο, κατά κοινή ομολογία, καλύτερες ομάδες της διοργάνωσης βρέθηκαν στο μεγάλο τελικό στη Γιοκοχάμα. Βραζιλία και Γερμανία έπιασαν αρκετά υψηλά στάνταρ απόδοσης και δίκαια έφτασαν στην κορυφή. Εκεί όμως η Βραζιλιάνοι ήταν σαφώς κυρίαρχοι και με απόλυτο πρωταγωνιστή τον Ρονάλντο, που σκόραρε δις, επικράτησαν με 2-0.
Ήταν μία από τις πρώτες πολύ καλές διοργανώσεις εκτελεστικά και μόνο το γεγονός, πως διεξήχθη στη γενέτειρα του ποδοσφαίρου, έδινε ακόμη μεγαλύτερο κύρος. Οι 16 ομάδες του Παγκοσμίου Κυπέλλου ήταν αρκετά δυνατές, ώστε να συνθέσουν ένα αρκετά αμφίρροπο Μουντιάλ. Τελικά, η οικοδέσποινα πήρε το κύπελλο σπίτι της, ενώ η Πορτογαλία του πρώτου σκόρερ Εουσέμπιο, κατέλαβε την τρίτη θέση.
Η έκπληξη
Η Βραζιλία των Πελέ, Γκαρίντσα, Τοστάο και Ζαϊρζίνιο αποκλείστηκε από τη φάση των ομίλων όντας απογοητευτική. Ηττήθηκε με 3-1 από Ουγγαρία και Πορτογαλία και έτσι η νίκη επί της Βουλγαρίας την πρώτη αγωνιστική, έμεινε στο ράφι. Ήταν από τις πιο δυσάρεστες εκπλήξεις στην ιστορία των Μουντιάλ, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς, ότι με παρόμοιο ρόστερ κατέκτησε την προηγούμενη και της επόμενη διοργάνωση.
Ο Τελικός
Στις 30 Ιουλίου του 1966 στο Γουέμπλεϊ διεξήχθη ένας από τους πιο εντυπωσιακούς τελικούς στην ιστορία με αντιμέτωπες την Αγγλία και τη Δυτική Γερμανία. Η Γερμανία προηγήθηκε μόλις στο 12ο λεπτό, ωστόσο στο 78ο λεπτό είδε τους Άγγλους να προηγούνται με 2-1. Στο 90 τα «πάντσερ» με γκολ του Βόλφγκανγκ Βέμπερ, έστειλαν το ματς στην παράταση, εκεί όπου έλαμψε το άστρο του Τζεφ Χερστ. Ο τότε παίχτης της Γουέστ Χαμ σκόραρε δύο φορές και έφτασε τα 3 γκολ στον τελικό όντας ο πρώτος και ο μοναδικός παίχτης ως σήμερα, που έχει κατορθώσει κάτι τέτοιο.
Το Μουντιάλ του Μεξικό ήταν ένα από τα πιο συναρπαστικά της ιστορίας και δικαίως μνημονεύεται ως και σήμερα. Με Μαραντόνα, Σόκρατες, Πλατινί, Μπουτραγκένιο και Ρούντι Φέλερ να πρωταγωνιστούν πώς θα μπορούσε να είναι αλλιώς. Η Αργεντινή, με το χέρι του Θεού προκρίθηκε στα ημιτελικά και στη συνέχεια κατέκτησε το τρόπαιο.
Η έκπληξη
Η εθνική Βελγίου, είχε μια άκρως συμπαθητική ομάδα, ωστόσο κανείς δεν περίμενε, ότι θα έφτανε ως τα ημιτελικά της διοργάνωσης. Οι «κόκκινοι διάβολοι» μπορεί να είχαν μια μικρή διαιτητική εύνοια, αλλά το σύνολο, που παρουσίασαν στα γήπεδα του Μεξικό ήταν τέτοιο, ώστε σε ένα Μουντιάλ γεμάτο αστέρια και δυνατές ομάδες, να τους κάνει να ξεχωρίσουν. Άλλωστε, στους «16» απέκλεισαν με 4-3 τη μεγάλη Σοβιετική Ένωση, σε ένα από τα σημαντικότερα παιχνίδια της ιστορίας.
Ο Τελικός
Στο Στάδιο Αζτέκα βρέθηκαν περισσότεροι από 110 χιλιάδες φίλαθλοι, για να παρακολουθήσουν Αργεντινή και Γερμανία στον τελικό του Μουντιάλ. Μαραντόνα και Μπουρουτσάγα από τη μία, Ρουμενίγκε και Ματέους από την άλλη. Η Αργεντινή προηγήθηκε με 2-0 και ισοφαρίστηκε στο 80ο λεπτό. Παρ’ όλα αυτά η ομάδα του Κάρλος Μπιλάρδο, βρήκε τα ψυχικά αποθέματα και τρία λεπτά αργότερα, με γκολ του Μπουρουτσάγα, πήρε τη νίκη και το τρόπαιο.
2. Ιταλία 1990
Το ποδόσφαιρο στα καλύτερά του. Στις αρχές των 90s τουλάχιστον 6 χώρες μπορούσαν να έχουν ελπίδες για τον τίτλο, χωρίς κανένα ξεκάθαρο φαβορί. Οι Ιταλοί στην έδρα τους και με τον πρώτο σκόρερ της διοργάνωσης Σαλβατόρε Σκιλάσι στη διάθεση τους, έφτασαν ως τα ημιτελικά και αποκλείστηκαν στα πέναλτι, όπως και οι Άγγλοι του Γκάρι Λίνεκερ. Τα πέναλτι έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη διοργάνωση, ιδιαίτερα από τα προημιτελικά και έπειτα. Με ένα τέτοιο, η δυτική Γερμανία κατέκτησε άλλο ένα Μουντιάλ.
Η έκπληξη
Η κακή πορεία της Ολλανδίας στο Μουντιάλ της Ιταλίας. Οι «ιπτάμενοι Ολλανδοί» ήταν εντυπωσιακοί στα προκριματικά και έδειξαν μετά από καιρό να γράψουν μετά από 12 χρόνια μια ακόμα επιτυχία. Το ρόστερ τους ήταν πλούσιο και με παίκτες, όπως οι Φαν Μπάστεν, Γκούλιτ, Κούμαν και Ράικαρντ, ήταν καταδικασμένοι να επιτύχουν. Παρ’ όλα αυτά στη φάση των «16» διασταυρώθηκαν με την πανίσχυρη Δυτική Γερμανία και αποκλείστηκαν.
Ο Τελικός
Δυτική Γερμανία και Αργεντινή κοντραρίστηκαν σε ένα παιχνίδι που πολλοί ονειρεύονταν από την πρώτη μέρα του τουρνουά, ως ρεβάνς του τελικού στο Μεξικό. Εκεί, οι Αργεντίνοι, του Ντιέγκο Μαραντόνα είχαν επικρατήσει, όμως στην Ιταλία τα πράγματα ήταν κάπως διαφορετικά. Η Αργεντινή είχε επιβιώσει από τις δύο διαδικασίες πέναλτι στα προημιτελικά και τα ημιτελικά, όμως στο 85ο λεπτό την «πλήρωσε» από την άσπρη βούλα. Ο Μεξικανός διαιτητής Εντγκάρδο Κοδεσάλ, έδωσε ένα πέναλτι που μόνο αυτός είδε και ο Αντρέας Μπρέμε σκόραρε για το τελικό 1-0. Ο Φραντς Μπεκενμπάουερ έγινε με αυτόν τον τρόπο, ο πρώτος άνθρωπος που κατακτά την κορυφή ως παίκτης και ως προπονητής.
1. Μεξικό, 1970
Το πρώτο Μουντιάλ, που μεταδόθηκε έγχρωμο από την τηλεόραση ήταν ένα από τα πιο εντυπωσιακά της ιστορίας, κυρίως λόγω της παρουσίας της μεγάλης Βραζιλίας. Πέτυχε 19 γκολ στη διοργάνωση, την οποία ολοκλήρωσε μόνο με νίκες. Η ομάδα, υπό τις οδηγίες του Μάριο Ζαγκάλο, είχε πρώτο σκόρερ της, τον Ζαϊρζίνιο και μεγάλους πρωταγωνιστές τους Πελέ και Ριβελίνο και ήταν μία από τις καλύτερες ομάδες που έχουν εμφανιστεί ποτέ σε τελική φάση Παγκοσμίων Κυπέλλων.
Η έκπληξη
Η Ουρουγουάη, που έφτασε ως τα ημιτελικά της διοργάνωσης. Από το 1950, όταν και κατέκτησε το τρόπαιο είχε η Σελέστε, να γράψει αξιοπρόσεχτη πορεία σε Παγκόσμιο Κύπελλο. Χωρίς να εντυπωσιάσει με το ποδόσφαιρο, που έπαιξε και με μικρά και αθόρυβα βήματα, στηριζόμενη στην σκληρή άμυνά της, έφτασε ως τους «4», όπου και αποκλείστηκε από τη Βραζιλία.
Ο Τελικός
Ο αγώνας μεταξύ Βραζιλίας και Ιταλίας είχε ενδιαφέρον μόνο για ένα ημίχρονο, όπου το σκορ ήταν στο 1-1. Έπειτα, ξεκίνησε ο βραζιλιάνικος μονόλογος, καθώς μέσα σε 20 λεπτά το σκορ έγινε 4-1 και η Βραζιλία κατέκτησε πανηγυρικά το τρίτο της Παγκόσμιο Κύπελλο. Για την ιστορία οι σκόρερ του αγώνα ήταν οι Πελέ, Ζέρσον, Ζαϊρζίνιο και Αλμπέρτο Τόρες, ενώ είχε μειώσει προσωρινά για τους Ιταλούς, ο Ρομπέρτο Μπονινσένια.
12°
