Το Μουντιάλ των ανύπαρκτων χωρών

Ήταν ένα ηλιόλουστο καλοκαιρινό απόγευμα, από κείνα που στο Αμβούργο το φως έφεγγε την ατμόσφαιρα ως αργά τη νύχτα που αποφάσιζε ο ουρανός να σκοτεινιάσει, όταν στο δωμάτιο της εστίας μου στο Paul Sudeck Haus εισέβαλε περιχαρής ένας Ελβετός συγκάτοικος και πιστός ποδοσφαιρόφιλος για να μου ανακοινώσει πως η Κύπρος μόλις κατέκτησε το Μουντιάλ!

«Τι εννοείς;» του απάντησα γεμάτη αμφιβολία, «η Κύπρος δεν έχει πάει ποτέ στα τελικά ποδοσφαιρικής διοργάνωσης, πόσο μάλλον σε αυτό το Μουντιάλ και πού να το κατακτήσει κιόλας!». Ο Andres χαμογέλασε με εκείνη την άγνοια κινδύνου που διέπει κάθε Ευρωπαίο που είναι απρόθυμος να βουτήξει στα βαθιά του Κυπριακού προβλήματος και μου απάντησε κυνικά: «Η Βόρεια Κύπρος. Έπαιξε με τη Γροιλανδία και το Γιβραλτάρ και άλλες μη αναγνωρισμένες χώρες». Ο Andres βεβαίως, που εκτός από το ποδόσφαιρο αγαπούσε και την εναλλακτική συνοικία Sankt Pauli, που ισορροπούσε με το ανοιχτό πνεύμα της τον καθωσπρεπισμό και την εν μέρει υπεροπτική ευρωστία του υπόλοιπου Αμβούργου, αναφερόταν στο ανυπότακτο διεθνές ποδοσφαιρικό τουρνουά με τον εύγλωττο τίτλο «FIFI Wild Cup» που διοργάνωσε εκείνες τις μέρες στο στάδιό της, το θρυλικό Millerntor, η ποδοσφαιρική θρησκεία της Sankt Pauli. Στο τουρνουά, που διεξήχθη από τις 29 Μαΐου ως τις 3 Ιουνίου 2006, παραμονές δηλαδή του FIFA World Cup που διεξήχθη λίγες μέρες αργότερα στα γερμανικά γήπεδα, διαγωνίζονταν πέντε ομάδες από λεγόμενα «κράτη» που δεν αναγνωρίζονται διεθνώς –πόσο μάλλον από τη FIFA- ως τέτοια: Τη Γροιλανδία, το Θιβέτ, τη Ζανζιβάρη, το Γιβραλτάρ και τη «Βόρεια Κύπρο» – επρόκειτο να παίξει και το Μονακό, αλλά τελικά αναθεώρησε. Την εξάδα συμπλήρωσε η «Δημοκρατία της St. Pauli», που μάλιστα έφτασε ως τον τελικό, όπου έχασε από τη «Βόρεια Κύπρο» με 2-0.

Η όλη διοργάνωση δεν ήταν εύκολη – η Κίνα, πχ, είχε ασκήσει πιέσεις να αποκλειστεί το Θιβέτ, ενώ οι Τουρκοκύπριοι παίκτες είχαν πρόβλημα να εισέλθουν στη Γερμανία με βίζες της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου». Όμως ο θεσμός είχε απήχηση, τουλάχιστον στο εναλλακτικό ποδοσφαιρόφιλο κοινό, που αναζητούσε κάτι πιο «επαναστατικό» από το πανάκριβο τουρνουά της –βουτηγμένης στα σκάνδαλα- FIFA.

Έτσι, ακολούθησαν κι άλλα, μεταξύ αυτών και το γυναικείο VIVA World Cup, με τη συμμετοχή ομάδων κι από άλλες περιοχές που δεν τυγχάνουν διεθνούς αναγνώρισης ως κρατικές οντότητες, όπως η Λαπωνία, η Αμπχαζία ή η εθνική ομάδα της Κομητείας της Νίκαιας.

Φέτος, ενόψει του Μουντιάλ που ξεκινά στα γήπεδα της Ρωσίας στις 14 Ιουνίου, οι λεγόμενοι «ανεξάρτητοι» ή «εθνικά άστεγοι» δίνουν ραντεβού στο νότιο Λονδίνο, όπου οι απόδημοι Σομαλοί Barawa έχουν αναλάβει τη διοργάνωση του Barawa CONIFA 2018 (από τη Συνομοσπονδία Ανεξάρτητων Ποδοσφαιρικών Ομοσπονδιών – Confederation of Independent Football Associations / CONIFA). Από τις 31 Μαΐου ως τις 9 Ιουνίου, το τουρνουά διεξάγεται στα γήπεδα μικρότερων κατηγοριών του Λονδίνου, αναβαθμισμένο πια χάρη στη συμμετοχή 16 ομάδων – από τις ήδη γνωστές του Θιβέτ και της «Βόρειας Κύπρου» μέχρι το Νταρφούρ, τη «Δυτική Αρμενία», τους «Ηνωμένους Κορεάτες της Ιαπωνίας», τη «Νήσο του Μαν», την οικοδέσποινα Barawa ασφαλώς, ή τη Ματαμπελελάνδη, τη νοτιοδυτική επαρχία της Ζιμπάμπουε όπου διεξήχθησαν περίφημες σφαγές από τις κρατικές Αρχές το 1983 εναντίον των ντόπιων. Συνολικά, η CONIFA παινεύεται ότι εκπροσωπεί 334 εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως.

Για την ιστορία, οι αγώνες έχουν αρχίσει και ολοκληρώνονται το απόγευμα της 6ης Ιουνίου με τον τελικό που θα διεξαχθεί στο γήπεδο Queen Elizabeth II  της Enfield Town FC. Ενδιάμεσα θα διεξαχθούν αγώνες κατάταξης μεταξύ των ομάδων που δεν προκρίθηκαν στα ημιτελικά, αφού σύμφωνα με τη διοργανώτρια Αρχή, στόχος είναι «να παίξουν όλοι ποδόσφαιρο».