Oι τσιριξίες της υποκρισίας Του ΑΝΤΩΝΗ ΚΑΡΠΕΤΟΠΟΥΛΟΥ
Δεν ξέρω αν μεταξύ των 131 ευαίσθητων πολιτών που αντιστέκονται στο έργο της διπλής ανάπλασης είναι και οι εργοδηγοί της κατασκευαστικής που έφτιαξε το mall του Λάτση. Το ’χω ακούσει αλλά δεν δίνω βάση σε αυτά, προτιμώ τα γεγονότα. Πριν από λίγες μέρες ο Αλέξης Τσίπρας συναντήθηκε με τον υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Γιώργο Σουφλιά, με θέμα το γήπεδο του ΠΑΟ. Υποθέτω ότι ο λόγος ήταν το ότι είναι και οι δύο οπαδοί του ΠΑΟ, γιατί άλλο δεν βρίσκω. Για την ιστορία του γηπέδου του ΠΑΟ, την ανέγερσή του ή τη ματαίωση του σχεδίου, λόγο μπορεί να έχουν ο ΠΑΟ, οι 131 ευαίσθητοι που μπλόκαραν το έργο με τη γνωστή προσφυγή στο ΣτΕ, το ΣτΕ του οποίου η απόφαση θα βγει σε κάνα χρόνο, ο Δήμος Αθηναίων και ο Μπάμπης Βωβός, ιδιοκτήτης μιας τεράστιας έκτασης στην περιοχή του Βοτανικού, σε μέρος της οποίας προβλέπεται να γίνει το γήπεδο. Αυτοί θα μπορούσαν να συζητήσουν με τον Σουφλιά, ο Τσίπρας δεν καταλαβαίνω τι ζόρι τραβάει. Εκτός κι αν είναι ο άτυπος εκπρόσωπος της κίνησης των 131. Ας το πει να γίνει κατανοητός και ο ρόλος του.
Η ιστορία του γηπέδου του ΠΑΟ είναι σχετικά απλή, όσο κι αν θέλουν να την κάνουν σύνθετη κάποιοι από τους εμπλεκόμενους. Ο ΠΑΟ πείστηκε από το Δήμο Αθηναίων και το ΥΠΕΧΩΔΕ να αφήσει στην άκρη άλλα σχέδιά του περισσότερο φιλόδοξα και να δεχτεί να κατασκευάσει το γήπεδό του στον Βοτανικό, σε ένα σημείο που σήμερα είναι ένας σκουπιδότοπος. Στο μοναδικό σημείο που το γήπεδο θα μπορούσε να κατασκευαστεί, κάτοχος μέρους των οικοπέδων ήταν ο επιχειρηματίας Μπάμπης Βωβός, που είχε επενδύσει σε αγορά γης πολύ πριν προκύψει το σχέδιο. Ο ΠΑΟ, το ΥΠΕΧΩΔΕ (που πρέπει να κάνει σοβαρότατα έργα υποδομών στην περιοχή), ο Βωβός και ο Δήμος συμφώνησαν να συνεργαστούν, ώστε στην περιοχή να κατασκευαστεί το γήπεδο και στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας ένα τεράστιο πάρκο. Η κυβέρνηση ψήφισε τον απαραίτητο νόμο με τους νέους συντελεστές δόμησης, ο Δήμος κι ο ΠΑΟ συμφώνησαν σε ένα σχέδιο χρηματοδότησης του έργου και ο Βωβός για να παραχωρήσει τα απαραίτητα στρέμματα απέκτησε το δικαίωμα να χτίσει ένα ακόμα εμπορικό κέντρο. Όπως σχεδόν πάντα συμβαίνει στην Ελλάδα, κάποιες αριστερίστικες οργανώσεις διαφώνησαν με το σχέδιο – πρώτη και πιο συνεπής στη διαφωνία της η «Ανοιχτή Πόλη», η δημοτική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ: Από το 2005 που έχει ξεκινήσει η συζήτηση είναι σταθερά κατά του συνόλου του έργου, χωρίς διακρίσεις ανάμεσα σε γήπεδα, εμπορικά κέντρα και άλλου τύπου υποδομές, και μιλά για εξυπηρετήσεις του Δήμου σε ντόπιους κεφαλαιούχους, φωτογραφίζοντας και τον Βωβό και την οικογένεια Βαρδινογιάννη. Η αντίσταση της «Ανοιχτής Πόλης», που έχει προσβάλει και το σχέδιο χρηματοδότησης του έργου, οδήγησε τους 131 στο να κάνουν την υπέρ των Κορμοράνων προσφυγή στο ΣτΕ και είχε και ως συνέπεια επερωτήσεις στη Βουλή και πύρινες αγορεύσεις του ίδιου του Τσίπρα στο Δημοτικό Συμβούλιο. Τίποτα από αυτά δεν είναι παράξενο: ο συγκεκριμένος χώρος, διεκδικώντας το προνόμιο της οικολογικής ευαισθησίας, δίνει αυτού του τύπου τις μάχες κόντρα στην ανάπτυξη παντού. Στη Δραπετσώνα π.χ., οι ίδιοι περίπου άνθρωποι αντιμάχονται τη μετατροπή του παλιού εργοστασίου λιπασμάτων σε εμπορικό κέντρο – είναι δικαίωμά τους. Δεν ζητούν απλώς παντού πάρκα, γενικά τους ενοχλεί η ανάπτυξη: δεν θέλουν π.χ. να γίνει εργοστάσιο της ΔΕΗ στα Βάτικα Λακωνίας, όπου το πράσινο δεν λείπει. Τι λείπει; Στην προκειμένη περίπτωση το σθένος να υποστηριχτεί η αρχική θέση, που ήταν κατά του έργου της Διπλής Ανάπλασης όταν ξεκίνησε ο κατήφορος στα γκάλοπ. Τότε ξαφνικά οι κορόνες κατά των ντόπιων συμφερόντων που θέλουν να καταστρέψουν τις φωλιές των Κορμοράνων στον Βοτανικό, έγιναν τσιριξιές υπέρ της κατασκευής του γηπέδου και κατά του εμπορικού κέντρου, λες και οι Κορμοράνοι στις εξέδρες του γηπέδου μπορούν να βρουν ένα οικολογικό καταφύγιο ενώ στο εμπορικό κέντρο θα τους πυροβολούσαν με αεροβόλα.
Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα θέμα με το γήπεδο του ΠΑΟ: ο ΠΑΟ εμπιστεύτηκε την Πολιτεία και το Δήμο, ούτε πίεσε κανέναν, ούτε απαίτησε τίποτα. Το θέμα που έχει προκύψει έχει να κάνει με την πολιτική υποκρισία ενός χώρου που μόλις είδε τη δημοσκοπική του κατρακύλα θυμήθηκε ότι ο Παναθηναϊκός έχει οπαδούς που ψηφίζουν. Αν η διπλή ανάπλαση είναι σκάνδαλο να μη γίνει ποτέ, αλλά είναι νομίζω δικαίωμα του δημοκρατικά εκλεγμένου δημάρχου να την ολοκληρώσει αν δεν παραβιάζει νομικούς και οικολογικούς κανόνες. Αν το ΣτΕ αποφασίσει ότι το έργο πρέπει να ματαιωθεί τα θερμά μου συγχαρητήρια σε όσους έκαναν την προσφυγή, αλλά όποιος τους υιοθετεί θα πρέπει να γνωρίζει ότι στις δημοκρατίες οι πρωτοβουλίες τέτοιου χαρακτήρα μπορεί να έχουν και πολιτικό κόστος. Επίσης κανείς δεν έχει ιστορικά δικαιώματα σε εκτάσεις που ανήκουν σε άλλους – νομίζω ότι ο Τσίπρας, που είναι και κατασκευαστής, αυτό μπορεί να το εξηγήσει: καλές οι περί απαλλοτριώσεων κορόνες, αλλά ο Βωβός τα στρέμματα στην περιοχή τα αγόρασε, και μάλιστα ακριβά. Να του τα πάρουμε; Καμία αντίρρηση, αλλά να εξηγήσουμε πού θα βρούμε τα χρήματα της αποζημίωσής του γιατί δεν νομίζω ότι οι δημότες θα γούσταραν και πολύ να τον πληρώνουν. Τέλος αν η θέση μας είναι ότι γίνεται μια σκανδαλώδης εξυπηρέτηση στον ΠΑΟ γιατί έχει προηγηθεί μια σκανδαλώδης εξυπηρέτηση στον Κόκκαλη, ας το πούμε δυνατά αντί να το μουρμουράμε. Κι αν η ανέγερση του Νέου Καραϊσκάκη είναι σκάνδαλο (ποτέ δεν το πίστεψα), ας βάλουμε στο πολιτικό μας πρόγραμμα ως δέσμευση ότι θα το γκρεμίσουμε κι αυτό για να μη μολύνει την ηθική μας. Θάρρος χρειάζεται κι όχι να βάζουμε δημοσιογράφους που ονειρεύονται πολιτικές καριέρες στον Συνασπισμό, να μιλάνε για χάρη μας.
Στην ιστορία του γηπέδου του ΠΑΟ δεν βλέπω κερδισμένους. Ο ΠΑΟ θα παραμείνει για καιρό τσιγγάνος κι αιχμάλωτος στο αχανές ΟΑΚΑ. Η Αθήνα θα μείνει περιμένοντας το ΣτΕ με δύο αχούρια, τον Βοτανικό και τη Λεωφόρο. Κι ο Τσίπρας θα τσιρίζει πόσο πολύ θέλει το γήπεδο να γίνει. Έτσι κι αλλιώς, όπως λέει το αρμόδιο Μουσείο Γουλανδρή, Κορμοράνοι δεν υπάρχουν στην περιοχή για να καλύψουν με τα τιτιβίσματά τους τις τσιριξιές της υποκρισίας...
Η υπεράσπιση του αυτονόητου Tων ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΥΡΙΤΣΗ - ΑΓΓΕΛΟΥ ΤΣΕΚΕΡΗ
Η Αθήνα έχει ανάγκη από πράσινο. Είναι μακράν η πιο υποβαθμισμένη περιβαλλοντικά πρωτεύουσα της Ευρώπης. Όλες οι ομορφιές που θαυμάζουμε στο εξωτερικό υπάρχουν επειδή εκεί δεν διανοούνται να κάνουν γήπεδα χωρίς πάρκο δίπλα, δεν τους περνάει από το μυαλό να κόψουν τα μόνα πεύκα της πιο πυκνοκατοικημένης περιοχής για να κάνουν υπόγειο πάρκινγκ που θα εξυπηρετεί το ένα τοις χιλίοις των αυτοκινήτων μιας φτωχής συνοικίας με υπέρογκο τίμημα, όπως έγινε στο πάρκο Κύπρου και Πατησίων. Συγχέουμε εσκεμμένα τις δύο περιπτώσεις, του Βοτανικού και της Κυψέλης, διότι πατάνε στο ίδιο υπόβαθρο. «Μα είχε μετατραπεί σε σκουπιδότοπο και παράνομο πάρκινγκ» λέει για το παρκάκι ο δήμαρχος Κακλαμάνης, λες και δεν είναι δική του αρμοδιότητα να είναι καθαρό και να μην παρκάρουν παρανόμως εκεί αυτοκίνητα. Σκουπιδότοπος είναι σήμερα κατά το δήμαρχο και ο Βοτανικός. Ούτε εκεί φρόντισαν οι υπηρεσίες του Δήμου για την καθαριότητα. Για καθετί που δεν δουλεύει σωστά και μας απογοητεύει δεν φταίει «η ανοργανωσιά» ή το κακό μας το ριζικό. Κάποιος ωφελείται από αυτή την κατάσταση και τη συντηρεί. Πώς ωφελείται: Εμφανίζεται μετά ο «επενδυτής» ως η μόνη λύση που θα φτιάξει «παλατάκι» για την ομάδα και «θα δώσει ψωμί στον κοσμάκη». Όχι για πάρτη του φυσικά, για τη φουκαριάρα τη μάνα του το κάνει.
Ποιος επενδυτής; Το έργο του κ. Βωβού είναι γνωστό. Κτίρια ντυμένα με γυαλί –ό,τι πιο αντιοικολογικό δηλαδή–, έργα που κηρύσσονται παράνομα από το ΣτΕ, τα οποία όμως ζουν και βασιλεύουν διότι είχε προφτάσει να τα κατασκευάσει πριν εκδοθούν οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης. Αυτό παίχτηκε και στην υπόθεση του Βοτανικού. Το σχέδιο ήταν να έχουν προχωρήσει οι εργασίες σε βαθμό που να μην είναι πλέον δυνατή η διακοπή του έργου. Γι’ αυτό και η προσφυγή στο ΣτΕ για ασφαλιστικά μέτρα με τα οποία ανεστάλησαν τα έργα χάλασε τη δουλειά, η οποία κατά τ’ άλλα ήταν αβαβά, όπως λένε και οι ποδοσφαιρόφιλοι.
Γιατί ήταν αβαβά; Επειδή σε χοντρικές γραμμές, ο Τζίγκερ έδωσε στον Βωβό αντιπαροχή ένα χώρο που δεν του ανήκει –ανήκει στον Δήμο– ώστε ο Βωβός να αποκτήσει εμπορικό κέντρο και ο Τζίγκερ γήπεδο με λεφτά –εν προκειμένω οικόπεδο– του Δημοσίου, δηλαδή όλων μας. Έτσι ξέρουμε και μεις να κάνουμε επενδύσεις. Αποδεικνύεται μάλιστα εκ των υστέρων ότι όλα ήταν στο μιλητό. Δεν υπήρχαν ούτε άδειες ούτε περιβαλλοντικές μελέτες ούτε μάστερπλαν ούτε τίποτα.
Τι λένε για να δέσουν τη δουλειά; Ότι εκ του νόμου το γήπεδο και το mall του Βωβού είναι άρρηκτα συνδεδεμένα. Όχι, λέει το ΣτΕ, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Το γήπεδο μπορεί να κατασκευαστεί ανεξαρτήτως του εμπορικού κέντρου. Τώρα πλέον το παραδέχεται κι ο υπόλοιπος μισός Παναθηναϊκός, καθότι ο Βγενόπουλος και ο Γιαννακόπουλος το έλεγαν εξαρχής.
Τις πταίει: Πταίει πρώτα και κύρια ο ΣΥΡΙΖΑ που φυτρώνει εκεί που δεν τον σπέρνουν και χαλάει, με την άρρωστη εμμονή του στην προστασία του περιβάλλοντος και του δημόσιου πλούτου, μπίζνες πολλών εκατομμυρίων. Τα ίδια έκαναν οι άθλιοι Συνασπισμένοι και με το Καραΐσκάκη. Φταίει και ο Τσίπρας – Αμπελοκηπιώτης, φόλα βάζελος, και ο μόνος πολιτικός αρχηγός ever που ανέλαβε σε προσωπικό επίπεδο το πολιτικό κόστος να πάει κόντρα στο ρεύμα της μπίζνας και της χουλιγκανοποιημένης πολιτικής.
Διότι, στην τελική, τι θα πει πράσινο; Πράσινο υπάρχει σε όλες τις πλατείες που έχουν αναπλαστεί. Και στην Κάνιγγος και στην Ομόνοια και στο Μοναστηράκι. Ωραιότατες ζαρντινιέρες, ξερές.
