Δεκαπέντε μέρες μετά το ξεκίνημα των μεταγραφών ο Παναθηναϊκός έχει μόλις δύο σοβαρές προτάσεις για να πουλήσει ποδοσφαιριστές του. Η μία είναι για τον Μολέντο από τον ΠΑΟΚ του Σαββίδη και η άλλη για τον Χουλτ από την Νότιγχαμ Φόρεστ του Μαρινάκη. Για τους υπόλοιπους υπάρχει, προς το παρόν, μόνο «φιλολογικό ενδιαφέρον» που απλά γεμίζει κάθε μέρα τις σελίδες των αθλητικών εφημερίδων. Τίποτα παραπάνω.
Στην πραγματικότητα καμιά ομάδα δεν έχει ενδιαφερθεί να αγοράσει κάποιον πράσινο παίκτη από την στιγμή που μπορεί να τον αποκτήσει εύκολα ως ελεύθερο. Όλες λειτουργούν με τους νόμους της αγοράς και γι' αυτό προτιμούν να τους κάνουν δικούς τους μετά από προσφυγή, ώστε να τους πληρώσουν όσο φτηνότερα γίνεται.
Οι μόνοι που νοιάζονται, δηλαδή, ως τώρα, να δώσουν λεφτά στον Παναθηναϊκό είναι οι ιδιοκτήτες του ΠΑΟΚ και του Ολυμπιακού. Φυσικά δεν το κάνουν για... την ψυχή της μάνας τους. Θα μπορούσαν να τους βάλουν να υπογράψουν με τα ίδια ή και λιγότερα, ή να βρουν καλύτερους στην ίδια θέση. Και ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ και η... Νότιγχαμ.
Στον Παναθηναϊκό υπάρχουν δύο τάσεις: Η μία που σπρώχνει όπως όπως και τους δύο επειδή «δεν υπάρχουν λεφτά». Και η άλλη που βάζει πάνω απ όλα την αξιοπρέπεια του συλλόγου και δεν θέλει να στείλει στην αγκαλιά του «εχθρού» τούς δύο καλύτερους ποδοσφαιριστές.
Φυσικά, στο εσωτερικό της ΠΑΕ γίνεται «το έλα να δεις» -άσχετα αν ελάχιστα πράγματα βγαίνουν στο φως. Ο προεδρεύων Κωνσταντίνου βρίσκει απέναντί του το μισό δ.σ. Κάποιος μάνατζερ που έχει το πάνω χέρι συμπεριφέρεται σαν να διοικεί. Ο προπονητής παίζει κι αυτός ρόλο επειδή «δεν υπάρχει άλλος να κανονίσει». Μύλος...
Το πιο σημαντικό όμως είναι το μέλλον που μπορούν να έχουν για την ΠΑΕ όλες τούτες οι δοσοληψίες. Όλοι ξέρουν πως το οικονομικό πρόβλημα του Παναθηναϊκού δεν πρόκειται να λυθεί ούτε με 300, ούτε με 400 χιλιάδες, ούτε με 1 εκατομμύριο ευρώ. Όμως, το συγκεκριμένο «πάρε - δώσε» μπορεί να γίνει καθημερινότητα από ένα σημείο και μετά, αν αρχίσει μια τέτοια «φάμπρικα» με τους παραδοσιακά ισχυρούς. Να εξελιχθεί δηλαδή η όλη υπόθεση σε διαδικασία «εξευτελισμού» για ένα από τα μεγαλύτερα ελληνικά ποδοσφαιρικά κλαμπ και (γιατί όχι;) σε σχέση εξάρτησης. Εδώ είναι Βαλκάνια. Δεν μπορεί να γίνει όπως στην Γερμανία όπου η Μπάγερν Μονάχου είχε προσφέρει οικονομική ενίσχυση στην Ντόρτμουντ, όταν κάποτε το είχε ανάγκη, κι ο κόσμος χειροκροτούσε.
Ανεξάρτητα λοιπόν από την κατάληξη που θα έχει η κάθε υπόθεση, υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν πως ο υποβιβασμός είναι προτιμότερος από το να μπει η ομάδα σε τέτοια κατάσταση η οποία το πιθανότερο είναι να αποκτήσει μόνιμα χαρακτηριστικά έτσι και ξεκινήσει. Και το θέμα είναι αν υπάρχουν κάποιοι να το σταματήσουν...
Στο βάθος υπάρχουν οι οπαδοί, οι οποίοι παραδόξως αντιμετωπίζουν με διαφορετικές αντιδράσεις τις δύο προτάσεις. Κλωτσάνε άγρια στο ενδιαφέρον του Μαρινάκη αλλά δεν τους απασχολούν τόσο οι λόγοι που κρύβονται πίσω από την επιμονή του Σαββίδη να πάρει «ντε και καλά» δικό τους παίκτη και να τον πληρώσει «χρυσό» για να τον κρατήσει μόλις τέσσερις μήνες. Μάλλον έχουν την ανάγκη να πιστεύουν ότι μοναδικός τους αντίπαλος είναι ο Ολυμπιακός και αρνούνται να δεχθούν την νέα πραγματικότητα που διαμορφώνει ο ΠΑΟΚ. Έτσι είναι, αν έτσι νομίζουν...
18°
