Μόλις βρεθεί ο... Μελισσανίδης, τα λέμε

Ένας - ένας οι παλιοί του Παναθηναϊκού κάνουν πέρα... Με το που τους λέει ο προεδρεύων Βασίλης Κωνσταντίνου να μπουν σ αυτή τη περίφημη «επιτροπή σωτηρίας», ακούνε ευγενικά κι ακόμη ευγενικότερα αρνούνται. Καραγκούνης, Σαραβάκος, Μπασινάς, όλοι... Μόνο ο Καλιτζάκης δέχτηκε μάλλον από άγνοια κινδύνου.

Το βασικό σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να ξέρεις τι μπορείς να κάνεις και αν γίνεται αυτό που θέλεις. Άλλο να αγαπάς την ομάδα ή  να έπαιζες κάποτε καλή μπάλα, κι άλλο να έχεις οργανωτικές και διοικητικές ικανότητες ή τις απαραίτητες άκρες που χρειάζονται αυτή την εποχή για να βοηθηθεί αποτελεσματικά ο Παναθηναϊκός.

Γιατί το ζητούμενο δεν είναι να κάθεται ο καθένας να φαντασιώνεται διάφορα «σενάρια σωτηρίας» χωρίς πρακτικό αντίκρισμα αλλά να μπορεί να βρει λύσεις. Οι μέρες κυλάνε γρήγορα, η βοήθεια δεν φαίνεται να φτάνει από πουθενά. Μόλις μπει ο Νοέμβριος θ αρχίσουν να σκάνε προσφυγές και από τους σημερινούς ποδοσφαιριστές.

Ο Δομάζος, ο Αντωνιάδης, ο Καμάρας και άλλες «παλιές δόξες" αφού κάθισαν καμιά βδομάδα και έσπασαν το κεφάλι τους, κατέληξαν σ ένα αφελές σχέδιο που δεν έχει καμία πιθανότητα επιτυχίας. Να κυκλοφορήσουν, λέει, εισιτήρια διαρκείας για 3 χρόνια που θα κοστίζουν 600, 1000 και 1600 ευρώ και να πάει να παίξει η ομάδα στο ΟΑΚΑ όταν με τους παίκτες που υπάρχουν μετά βίας γεμίζει η μισή Λεωφόρος Αλεξάνδρας. Η σαββατιάτικη εικόνα στο 2-0 με τον ΠΑΣ Γιάννινα έδειξε ότι παρά την «πρωτοφανή συσπείρωση» το γήπεδο δεν γεμίζει ούτε στα δύσκολα: 10 χιλιάδες τα εισιτήρια, 106 χιλιάδες ευρώ οι εισπράξεις. Και μπορεί το Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας να είναι ιδανική έδρα (ειδικά αν μετατραπεί σε ποδοσφαιρικό γήπεδο...) αλλά για να τραβήξει κόσμο και να φέρει λεφτά πρέπει να προδιαθέτει τον άλλο να παρακολουθήσει καλούς παίκτες και ομάδα η οποία να παίζει ελκυστικό ποδόσφαιρο. Με το ζόρι δεν πηγαίνει γήπεδο κανένας και ειδικά ο οπαδός του Παναθηναϊκού, όπως έχει αποδείξει η εικόνα των τελευταίων χρόνων με την μίζερη κατάσταση που επικρατεί στην «ιστορική έδρα».

Καμία ελπίδα δεν μπορεί να υπάρχει και από την βοήθεια των «απλών οπαδών». Με τα λεφτά που είναι σε θέση να μαζέψουν δεν αγοράζεις ούτε ασπιρίνες. Ακόμα και τώρα η όποια συμπαράστασή τους εξαντλείται σε «επαναστατικές» αναρτήσεις στο facebook, στο twitter και στο instagram.

Για να μην παραμυθιάζεται κανείς, λοιπόν, την λύση στον Παναθηναϊκό δεν μπορεί να δώσει παρά μόνο κάποιος δυνατός επενδυτής Έλληνας, Κινέζος, Άραβας ή οτιδήποτε άλλο. Μόνο τότε θα κινητοποιηθεί ο κόσμος.

Ακόμη και η ΑΕΚ όταν έπεσε στην Γ' Εθνική βρήκε τον Μελισσανίδη αποφασισμένο να επενδύσει στο μέλλον. Στον Παναθηναϊκό, προς το παρόν, δεν υπάρχει κανένας τέτοιος...