Αθλητισμος

Κόψτε, επιτέλους, τα παραισθησιογόνα που σας σερβίρουν

Ο Ολυμπιακός πληρώνει την ανυπαρξία του ελληνικού ποδοσφαίρου για την οποία μερίδιο ευθύνης έχει ο ίδιος

Νίκος Ασημακόπουλος
1’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Κάτι ματς σαν αυτό με την Σπόρτινγκ Λισαβόνας είναι πάρα πολύ χρήσιμα. Μπορεί να προσγειώνουν απότομα, μπορεί να δημιουργούν και κάποιες ψευδαισθήσεις όταν το 3-0 γίνεται 3-2 στο τέλος από το πουθενά, αλλά κυρίως δείχνουν ως πού μπορούμε να απλώσουμε τα πόδια μας ως ποδόσφαιρο.

Σίγουρα βοηθούν και τον μέσο οπαδό να ξεκινήσει από την ρίζα του κακού, αν θέλει να κρατήσει τα μάτια του ανοιχτά. Να ψάξει τον τρόπο που ενημερώνεται και τα Μέσα στα οποία από ευκολία και συνήθεια καταφεύγει για να μαθαίνει και να διαμορφώνει άποψη. Δεν αποκλείεται τότε να καταφέρει να διακρίνει τα παραισθησιογόνα με τα οποία τον μπουκώνουν καθημερινά φουσκώνοντας τις δυνατότητες της όποιας «ομαδάρας» του με τόνους προπαγάνδας, παραπληροφόρησης και διαστρέβλωσης.

Όσοι θέλουν να δουν την αλήθεια κατάματα, λοιπόν, θα πρέπει να ξέρουν ότι ο Ολυμπιακός πλήρωσε την νύχτα της Τρίτης κυρίως την ανυπαρξία του ελληνικού πρωταθλήματος για την οποία το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης έχει ο ίδιος.

Και επειδή πάνω στο χορτάρι δεν μπορεί να κρυφτεί κανείς, η μακράν καλύτερη ομάδα εντός συνόρων φάνηκε ότι φτιάχτηκε ίσα για να κυριαρχεί στο πρωτάθλημα και να προκριθεί στους ομίλους του Champions League. Για πουθενά παραπέρα, παρά τις επίσημες εξαγγελίες.

Ο απολογισμός είναι αποκαλυπτικότατος και δεν σηκώνει παρερμηνείες. Το κοντέρ έγραψε τρία γκολ, άλλο ένα κανονικό που δεν μέτρησε, τρία δοκάρια, και τρεις ευκαιρίες πρώτης γραμμής που γλίτωσε ο Καπίνο από έναν αντίπαλο που δεν έχει καμιά σχέση π.χ. με Μπαρτσελόνα και υποτίθεται ότι ήταν ο ευκολότερος θεωρητικά σ αυτό το γκρουπ. Εκείνος δηλαδή με τον οποίο ο Ολυμπιακός θα πάλευε "στα ίσια" για την 3η θέση.

Βαθμό κοντά στο μηδέν πήραν και οι μεταγραφές του καλοκαιριού στο πρώτο πραγματικό crash test της σεζόν. Ο Οφόε, ο Καρσελά, ο Εγκελς, ο Ζιλέ αποδείχτηκαν σούπερ κόντρα στην Παρτιζάν Βελιγραδίου ή στην Ριέκα αλλά «γατάκια» απέναντι στον αμέσως επόμενο συντελεστή δυσκολίας.

Εκεί βρίσκεται η ουσία. Τα υπόλοιπα, του στιλ... «φάγαμε γρήγορα το πρώτο γκολ», ή «αμέσως μετά το δεύτερο» και «ξαφνιαστήκαμε» και «απορρυθμιστήκαμε» και «έλλειπε ο ένας» και «περιμένουμε να προσαρμοσθεί ο άλλος», είναι ανούσιες αναλύσεις και προσπάθειες κάποιων να δικαιολογήσουν πράγματα -όπως γίνεται σχεδόν πάντα σε παρόμοιες περιπτώσεις...