Όταν τα τρία «αδελφάκια» δεν κρύβουν τα δάκρυά τους

Τελικά, πίσω από τα 220 εκατομμύρια της μεταγραφής του Νεϊμάρ κρύβεται μπόλικο συναίσθημα.

Αξίζει να διαβάσει και να ξαναδιαβάσει κανείς τον τρόπο με τον οποίο ο Βραζιλιάνος αποχαιρέτησε τους άλλους δύο που τον συμπλήρωναν στην ποδοσφαιρική μηχανή της Μπαρτσελόνα: τον Μέσι και τον Σουάρεζ.

«Αδελφάκια... Σας εύχομαι το καλύτερο, ευχαριστώ για όλα αυτά τα χρόνια της ευχαρίστησης και της διδασκαλίας. Είμαι ολοκληρωμένος άνθρωπος επειδή έπαιξα μαζί σας.

Ένας από τους λόγους που ήρθα στην Μπαρτσελόνα ήσουν εσύ Λέο Μέσι, διότι ήθελα να παίξω με το ΕΙΔΩΛΟ μου και τον μεγαλύτερο παίκτη που έχω δει στο ποδόσφαιρο. Σε ευχαριστώ για όλη την επιρροή που είχες πάνω μου και ό,τι έμαθα κοντά σου. Δεν υπάρχει περίπτωση, είμαι υποστηρικτής σου και πάντα θα σε θαυμάζω!

'Χοντρουλή'... Λουίς Σουάρες έφτασες και έφερες μεγάλη χαρά και μας ένωσες ακόμα περισσότερο. Ποιος θα το έλεγε ότι 3 ΝΟΤΙΟΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ θα συνεργάζονταν;

Διδάχτηκα αρκετά πράγματα με σένα και το σημαντικότερο είναι να κλοτσάω πρώτος, χαχαχα!

ΣΟΥ ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ!! ΣΕ ΑΓΑΠΩ και θα μου λείψεις, ειδικά όσον αφορά το μπάσκετ, χαχαχα.

Επιπλέον, ένα ευχαριστώ σε όλους τους φίλους μου αυτά τα χρόνια. Ήρθα σαν ένα ονειροπόλο παιδί, που ήθελε να μάθει από σας και σήμερα είμαι περήφανος άντρας γιατί σας είχα στο πλευρό μου όλο αυτό το διάστημα.

Ποτέ να μη χάσετε την ταπεινότητά σας και πάντα να είστε χαρούμενοι. Είμαστε ενωμένοι.

Και τα υπόλοιπα: ΕΙΝΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑ».

Τώρα, χωρίς το ένα από τα τρία στηρίγματά της η Μπαρτσελόνα δεν θα είναι ποτέ ίδια. Όποιος κι αν έρθει στην θέση του Νεϊμάρ δεν θα είναι αντικαταστάστης αλλά κάτι εντελώς καινούργιο. Μπορεί καλύτερο - μπορεί χειρότερο. Λίγο δύσκολο όμως να χτίσει φιλίες όπως αυτή μεταξύ των MSN που έβγαλε ένα απίθανο συναίσθημα σε εποχές σκληρού επαγγελματισμού.

Τώρα φαίνεται πως ένα από τα μεγάλα μυστικά αυτής Μπαρτσελόνα που χάνεται, ήταν η χημεία και η έξοχη προσωπική σχέση ανάμεσα σε Μέσι - Σουάρεζ, Νεϊμάρ. Κάτι που ποτέ δεν επιδίωξε, ας πούμε, ο Κριστιάνο Ρονάλτνο στα χρόνια που βρίσκεται στην Ρεάλ Μαδρίτης. Είχε πει πριν λίγο καιρό ότι «με τον Μπέιλ είμαστε συμπαίκτες και συνεργαζόμαστε άριστα στο γήπεδο αλλά δεν πήγα ποτέ στο σπίτι του ούτε θα έρθει αυτός στο δικό μου».

Ας αφήσουμε τους Μπλαουγκράνα οπαδούς να κολλάνε αφίσες με αναθέματα στους δρόμους της πόλης και τους άλλους της Παρί Σεν Ζερμέν να κάνουν ουρές για να αγοράσουν την νέα φανέλα της ομάδας με το «10». Ίσως ποτέ δεν θα καταλάβουν τι συνέδεσε αυτούς τους τρεις σούπερ παίκτες.

Κι αν έχετε χρόνο ή διάθεση, διαβάστε και το αποχαιρετιστήριο του Πικέ... 

«Από τη μέρα που ήρθες στη Μπαρτσελόνα, σε έβλεπα σαν τον μικρό μου αδερφό. Όλα όσα έκανες, ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόσουν τη ζωή και το ποδόσφαιρο, όλα έμοιαζαν με τις δικές μου σκέψεις και αμέσως δεθήκαμε.

Ήταν μεγάλη χαρά που σε είχα κοντά μου όλα αυτά τα χρόνια. Κρατάω όλες τις στιγμές που περάσαμε μαζί, μέσα κι έξω από τον αγωνιστικό χώρο.

Είμαι πολύ χαρούμενος που κατέκτησες κάθε τίτλο με τη φανέλα της Μπαρτσελόνα. Αυτό θα σου μείνει αιώνια. Παίκτες όπως εσύ, βοηθούν την ιστορία της Μπαρτσελόνα να γίνεται όλο και πιο σπουδαία.

Εύχομαι να είσαι ακόμα καλύτερος στο μέλλον. Το αξίζεις και μακάρι να εκπληρώσεις τα όνειρά σου στο Παρίσι. Να θυμάσαι να κάνεις πάντοτε αυτό που έκανε και ο φίλος μας ο JC: Μagic.

Σε αγαπώ».