Πριν από ενάμιση χρόνο οι περισσότεροι από τους παίκτες που είδαμε στο 0-0 με την Βοσνία ήταν για τον περισσότερο κόσμο η "Εθνική Μυκόνου"! Το μυαλό τους ήταν περισσότερο στις διακοπούλες και στον χαβαλέ, παρά στη μπάλα... Κανένας δεν τους πίστευε και κανένας δεν τους έπαιρνε στα σοβαρά.
Η μεταμόρφωση ξεκίνησε από τους ίδιους. Οταν έχαναν από τα Νησιά Φερόεκαι γύριζαν ο Παπασταθόπουλος στην Μπορούσια Ντόρτμουντ, ο Μανωλάς στη Ρόμα κι ο Μήτρογλου στην Μπενφίκα έβλεπαν τους συμπαίκτες τους να τους υποδέχονται με καζούρα. Ηταν κάτι που δεν το άντεχαν. Κάθισαν, το κουβέντιασαν και έψαξαν μόνοι τους τρόπους να το αλλάξουν.
Με το που ήρθε ο Σκίμπε, είδε την κατάσταση και το πρώτο που αποφάσισε ήταν να ξανακάνει βάση της τακτικής του την καλή άμυνα. Οταν καταλαβαίνεις ότι η λογικήΡανιέρι απέτυχε (με τον Ρανιέρι να φταίει λιγότερο απ όλους αλλά αυτή είναι άλλη συζήτηση...) και βλέπεις πως έχεις μερικούς από τους κορυφαίους αμυντικούς στην ομάδα σου με παραστάσεις από μεγάλα πρωταθλήματα όπως ο Σωκράτης, ο Μανωλάς και ο Τοροσίδης συν την ωριμότητα του Καρνέζη, έχεις μπροστά σου περίπου μονόδρομο να πατήσεις πάνω τους, καθώς δεν διαθέτεις την πολυτέλεια να πειραματιστείς πάνω σε ένα ακόμη επιθετικό μοντέλο που μπορεί να φέρει κι άλλες αποτυχίες, ρίχνοντας την ψυχολογία στα τάρταρα.
Ο Σκίμπε κουβέντιασε με όλους και εξακολουθεί να συζητάει συνέχεια μαζί τους για να ξέρει τι μπορεί να πάρει από τον καθένα. Βασικός συνομιλητής ο Παπασταθόπουλος που τον θεωρεί από τους κορυφαίους Ευρωπαίους αμυντικούς. Μπορεί να μην φτάσει ποτέ να παίξει στην Μπάγερν Μονάχου που είναι σε τοπ επίπεδο αλλά βρίσκεται πολύ ψηλά στην εκτίμηση όλων.
Ιδιαίτερα τετ α τετ έγιναν και με τον Μήτρογλου. Ο προπονητής ήθελε να τον κάνει χρήσιμο και στο αμυντικό κομμάτι. Είναι κάτι που βγήκε στη εντέλεια στο 1-1 απέναντι στο Βέλγιο, τον Μάρτιο, ενώ έπαιξε ρόλο στη σωστή λειτουργία της ομάδας και στο 0-0 με την Βοσνία. Οποιος καθίσει να δει προσεκτικά στο μόνιτορ τον τρόπο με τον οποίο εκδηλώθηκε η προσπάθεια στη φάση της τεράστιας ευκαιρίας που έχασε ο Μάνταλος, θα καταλάβει ότι γύρω από τον φορ της Μπενφίκα είναι δουλεμένα ορισμένα πράγματα με στόχο την δημιουργία μιας ή δύο ευκαιριών που θα μπορούσαν να γίνουν γκολ, ειδικά σε εκτός έδρας παιχνίδι.
Οσοι γνώρισαν τον Σκίμπε λένε ότι δεν είναι τόσο καλός προπονητής, όσο έξυπνος άνθρωπος. Και ο έξυπνος έχει τον τρόπο να παίρνει το 80 με 100 τοις εκατό απ όσα μπορεί να δώσει ο καθένας.
Στο ταξίδι που έγινε στην Αυστραλία για εκείνα τα φιλικά πριν από ένα χρόνο, η ομάδα έμεινε αρκετές μέρες μαζί, έδεσε και απέκτησε την καινούργια της φιλοσοφία. Ο βαθμός συσπείρωσης φάνηκε στο γεγονός ότι ακόμη και οι τραυματίες και οι τιμωρημένοι ζήτησαν και πήγαν μαζί με τους υπόλοιπους στην Βοσνία. Και φυσικά όσοι έπαιξαν την Παρασκευή μπορεί να μη... μάγεψαν τα πλήθη αλλά πολέμησαν και απονεύρωσαν μια από τις ποιοτικότερες από την μέση και μπροστά ευρωπαϊκή ομάδα. Ελάχιστες οι ευκαιρίες που έκαναν οι Βόσνιοι σε σχέση με την ποιότητα του Πιάνιτς και την αποτελεσματικότητα του Τζέκο ή του Ιμπίσεβιτς. Γι αυτό και τα νεύρα των απέναντι, οι διαμαρτυρίες στον διαιτητή και το ξύλο στο τέλος. Οταν έχουν μάθει να σκοράρουν συνεχώς στο γήπεδό τους από τον Σεπτέμβριο του 2013 μέχρι σήμερα, λογικό το 0-0 να τους φανεί κάπως...
Το θέμα είναι τώρα μη γίνει στραβή στο Καραϊσκάκη από τον Αύγουστο και μετά. Δεν είναι μόνο το Βέλγιο που μέχρι στιγμής την έχει πατήσει μόνο από τη Εθνική μας, αλλά ο φόβος ότι μπορεί να χαθούν βαθμοί ακόμη κι από Εσθονία ή Κύπρο εκτός...
Πάντως, κι αν δεν πάει η Εθνική στο Μουντιάλ της Ρωσίας του χρόνου, μόνο επαγγελματίες γκρινιάρηδες θα βρεθούν να την κατηγορήσουν...
18°
