Ο αλήτης δεν είναι «ένας»

Κάποιος που σέβεται τον εαυτό του και αγαπά την μπάλα δεν έχει κανένα λόγο και καμία διάθεση να μπει στη μέση της καινούργιας κόντρας που ξεκίνησε με τα επεισόδια και την διακοπή του αγώνα του Παναθηναϊκού με τον ΠΑΟΚ.

Δεν έχει νόημα να καθόμαστε να ρίχνουμε ευθύνες δεξιά ή αριστερά σε μια προσπάθεια να βγάλουμε κάποιους «καλούς» και κάποιους άλλους «κακούς». Όλοι φτιαγμένοι από το ίδιο χαρμάνι, αλλάζουν απλώς ρόλους ανάλογα με το πώς τους βολεύει κάθε φορά. Το θύμα του ενός Σαββατοκύριακου γίνεται θύτης το επόμενο και πάει λέγοντας... 

Άκρη δεν βγαίνει, ούτε πρόκειται να βγει. Σε ένα ποδόσφαιρο όπου ο καθένας βλέπει ό,τι γουστάρει ανάλογα με την ομάδα που υποστηρίζει, καταντάει αστείο να ψάχνουμε «αντικειμενικές αλήθειες», να ζητάμε «αμερόληπτες διαιτησίες» και να απαιτούμε «δίκαιη εφαρμογή των κανονισμών». 

Ξέρουμε πια πως ο κυρίαρχος της κάθε εποχής θα παίρνει πάντα όλο το κομμάτι και θα αφήνει τους υπόλοιπους να κυνηγάνε ψίχουλα και να σκούζουν. Ίδια τα σκατά, μόνο που... «τα δικά σας βρωμάνε, ενώ τα δικά μας μοσχοβολάνε»!

Και φυσικά, ξέρουμε ότι ο αλήτης που πέταξε το κουτάκι της μπύρας και «κατέστρεψε» σήμερα τον Παναθηναϊκό, αύριο τον Ολυμπιακό και μεθαύριο τον ΠΑΟΚ ή την ΑΕΚ, δεν είναι «ένας». Εκατοντάδες ή και χιλιάδες βρίσκονται δίπλα ή πίσω του, είτε με τα ρούχα του χούλιγκαν είτε ντυμένοι κυριλέ. 

Απαράλλαχτο το σκηνικό μετά από κάθε «νύχτα ντροπής»... Κόντρες, βεντέτες, εφήμερες συμμαχίες που καταλήγουν σε επεισοδιακά διαζύγια, ανακοινώσεις, διαμαρτυρίες, καταγγελίες, απειλές, κηρύγματα μίσους ή... ηθικής, πολλά «γιατί εμείς κι όχι οι άλλοι».

Στην τελική, όλοι όσοι ανακατεύονται έχουν την ίδια μούρη. Απλώς φοράνε τέσσερις διαφορετικές μάσκες ώστε να μπορούμε να τους ξεχωρίζουμε. 

Στις κερκίδες θα εξακολουθούν να πηγαίνουν αυτοί οι λίγοι, όχι για να δουν την «αγαπημένη» τους ομάδα αλλά για να εκτονωθούν και να ξεράσουν μίσος στον απέναντι, όπως συμβαίνει σε τόσες και τόσες από τις εκφράσεις της υπόλοιπης ζωής μας.

Από κοντά και η δημοσιογραφία. Στα χειρότερά της. Καφριλίκι αντί για πληροφόρηση. Καταντήσαμε ο ένας να δίνει «πληρωμένες» απαντήσεις στον άλλο...

Εύκολο να μαντέψουμε τι θα γίνει του χρόνου, έτσι όπως τελειώνει η σεζόν. Ο τελευταίος να σβήσει το φως και να κλείσει την πόρτα.

Υ.Γ. Υπήρχαν άνθρωποι στον Παναθηναϊκό που έψαχναν βίντεο για να παγώσουν την εικόνα και να διαπιστώσουν  αν το κουτί με της μπύρας χτύπησε σοβαρά στο κεφάλι τον Ίβιτς ή ο προπονητής του ΠΑΟΚ πήγε στο νοσοκομείο κάνοντας θέατρο για να μη συνεχιστεί ο αγώνας! Κι αμέσως μετά έτρεξαν στον «Ευαγγελισμό», όχι για να πουν δυο λόγια συμπαράστασης στον ελαφρά ή σοβαρά (έχει άραγε σημασία, ή μήπως... έχει;) τραυματία, αλλά για να διαπιστώσουν αν το τραύμα ήταν για ασθενοφόρο ή απλή γρατζουνιά.