Δεν ξέρω πόσοι το πρόσεξαν, αλλά αμέσως μετά το 4-0 του Παναθηναϊκού από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, ο Ουζουνίδης προσπάθησε να βάλει απέναντί του τον Αλαφούζο, επιδιώκοντας να πάρει με το μέρος του το κομμάτι των σοβαρών οπαδών της ομάδας. Την ώρα που η διοίκηση της ΠΑΕ ξαναγύριζε στα παλιά και άρχιζε να καταγγέλλει με ανακοινώσεις τη νέα τάξη πραγμάτων που την αφήνει (πάλι!) στην «απ έξω», ο προπονητής αναζητούσε τις αιτίες της συντριβής και του αποκλεισμού από τον τελικό του κυπέλλου περισσότερο στην ανικανότητα της δικής του ομάδας να περιφρουρήσει και να αξιοποιήσει το 2-0 του πρώτου αγώνα, παρά στα λάθη του διαιτητή.
Κυρίως ανέδειξε το τεράστιο πρόβλημα που θα βρει ο Παναθηναϊκός μπροστά του την επόμενη σεζόν: «Θα πρέπει να προσπαθήσουμε να δυναμώσουμε στο αγωνιστικό κομμάτι», είπε κάποια στιγμή, «διότι στο άλλο κομμάτι, οι αντίπαλοί μας είναι πιο δυνατοί».
Σα να έλεγε στον Αλαφούζο... «αυτή είναι η πραγματικότητα, εγώ κάνω ό,τι μπορώ, αλλά με τα όπλα που μου δίνεις, μας περιμένουν στο μέλλον κι άλλες τέτοιες σβουριχτές τεσσάρες αν δεν φτιάξουμε καλύτερη ομάδα»!
Πράγματι, για να μπορέσει του χρόνου ο Παναθηναϊκός να αντέξει στην πίεση που θα δημιουργηθεί από σαφέστατα ισχυρότερους αντιπάλους, χρειάζεται να ενισχυθεί με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει τους εχθρούς του.
Ηδη ο ΠΑΟΚ του Σαββίδη και η ΑΕΚ του Μελισσανίδη ετοιμάζονται ο καθένας για λογαριασμό του όχι μόνο να αφήσουν πίσω τους τον Ολυμπιακό αλλά και να κρατήσουν πάλι στο περιθώριο τον Παναθηναϊκό. Προειδοποίηση έστειλε και ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος που πάντα παρακολουθεί από μακριά το ποδόσφαιρο. «Μας γλεντάνε», έγραψε στην δική του «Πράσινη». «Μέχρι πότε θα ανέχεται η διοίκηση της ΠΑΕ να μας... βιάζουν ο Μαρινάκης, ο Σαββίδης και ο Μελισσανίδης;». Στο ίδιο μήκος κύματος και τα πανό των οργανωμένων οπαδών την Κυριακή στο τελευταίο ματς πρωταθλήματος με την Λάρισα.
Ο Αλαφούζος, λοιπόν, από τη στιγμή που αποφάσισε, όπως λέει ο ίδιος, να παραμείνει «ιδιοκτήτης και βασικός χρηματοδότης» έχει την υποχρέωση να ενισχύσει και να προστατεύσει την επένδυσή του ώστε να μην οδηγηθεί σε ένα ακόμη φιάσκο. Υπάρχουν, άλλωστε, ως τώρα στο... παλμαρέ του πέντε στις πέντε αποτυχημένες σεζόν: από το 2012 μέχρι σήμερα.
Τα πράγματα δεν είναι καθόλου αισιόδοξα ούτε για την επόμενη χρονιά. Η μείωση του μπάτζετ και η αποδυνάμωση του ρόστερ φαντάζει μονόδρομος. Αυτός είναι άλλωστε και ο φόβος του Ουζουνίδη έτσι όπως εκφράστηκε μετά το ματς με τον ΠΑΟΚ. Ήδη έχει την εμπειρία του περασμένου Ιανουαρίου όταν από τους παίκτες που ζήτησε, τού πήραν μόνο τον Κουρμπέλη επειδή ήταν φτηνός. Όταν βλέπει λοιπόν να απολύονται ακόμη και απλοί υπάλληλοι της ΠΑΕ για λόγους οικονομίας ή να περιμένουν συνεχώς οι παίκτες να πληρωθούν «από βδομάδα», είναι λογικό να τον ζώνουν φίδια, καθώς φοβάται ότι η σημερινή εικόνα όχι μόνο δεν πρόκειται να αλλάξει αλλά μπορεί να γίνει χειρότερη.
Από την άλλη, βέβαια, ξέρει πάρα πολύ καλά, πως και στην περίπτωση που αλλάξει στον Παναθηναϊκό κάτι το καλοκαίρι με ένα μαγικό ραβδάκι, το πιθανότερο να αναζητήσουν νέο προπονητή που θα θεωρείται ικανός να απογειώσει μια καινούργια ισχυρή οικονομικά, διοικητικά και αγωνιστικά κατάσταση. Οι ακριβοί παίκτες θα θέλουν και τον ανάλογο προπονητή. Για να μείνει δηλαδή ο ίδιος, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να φυτοζωεί ο Παναθηναϊκός όπως μέχρι σήμερα.
Στην πραγματικότητα βρίσκεται στην ίδια θέση με τον Αλαφούζο. Καλύτερος Παναθηναϊκός, σημαίνει άλλος πρόεδρος και άλλος προπονητής. Το θέμα είναι αν το καταλαβαίνουν. Και οι δύο.
