Καλώς ή κακώς το ποδόσφαιρό μας είναι χωρισμένο χονδρικά στα δύο. Από τη μια υπάρχει το «φιλο-ολυμπιακό» μπλοκ του Μαρινάκη, που οι αντίπαλοι το αποκαλούν «εγκληματική οργάνωση» με αφορμή ένα κατηγορητήριο που ακόμη δεν έφτασε στις αίθουσες των δικαστηρίων για λόγους που κανένας δεν μπορεί εύκολα να κατανοήσει. Από την άλλη το «αντι-ολυμπιακό» του Σαββίδη, του Αλαφούζου και του Μελισσανίδη, που οι αντίπαλοι τους αποκαλούν ειρωνικά «εξυγιαντές» και μέχρι να τσακωθούν μεταξύ τους θα κινούνται ενιαία με στόχο να βάλουν στο χέρι τη διοίκηση της ΕΠΟ.
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον ο Κοντονής, άσχετος καθώς ήταν και προσπαθώντας στον ενάμιση χρόνο που έμεινε υφυπουργός Αθλητισμού «να ξηλώσει το σάπιο σύστημα του ποδοσφαίρου», προκάλεσε ένα απίστευτο αλαλούμ με αναβολές πρωταθλημάτων, κλείσιμο γηπέδων και άλλες τριτοκοσμικές καταστάσεις. Στην πορεία άλλαξε αρκετές φορές στρατόπεδο. Στην αρχή πήγε στην UEFA και στη FIFA να καταγγείλει τη σαπίλα με βασικό του επιχείρημα τα όσα έλεγε τότε ο Αλαφούζος. Μετά αβαντάρισε για ένα διάστημα τον Μαρινάκη. Κάποια στιγμή κάλεσε επίσημα στο γραφείο του τον Μελισσανίδη παρότι τυπικά και θεσμικά δεν έχει καμιά σχέση με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και διοικεί την ΑΕΚ με δικούς του ανθρώπους. Και κατέληξε να στηρίζει φανερά τους «αντιμαρινακικούς», μέχρι που έφυγε για το Υπουργείο Δικαιοσύνης με την ευρωπαϊκή ομοσπονδία να έχει πλέον στον έλεγχό της το ελληνικό ποδόσφαιρο διορίζοντας δική της διοίκηση χωρίς να γίνουν εκλογές.
Λογικό, με βάση τις τελευταίες του πράξεις και παραλείψεις να βρίσκεται πλέον χρεωμένος στους «εχθρούς» του Ολυμπιακού − ειδικότερα στα μυαλά των λίγων φανατικών οργανωμένων οπαδών της ομάδας. Έτσι, μερικοί απ' αυτούς έκαναν ντου το βράδυ της Μ. Δευτέρας σε ταβέρνα της Καισαριανής όπου έτρωγε με δημοσιογράφους και του είπαν διάφορα. Το ρεπορτάζ λέει ότι τα έχασε. Δεν το περίμενε και προσπάθησε να ανοίξει κουβέντα με τον όχλο που τον περιτριγύριζε.
Όταν ένας υπουργός δεν είναι σε θέση να κατανοήσει ότι με την πολιτική του γίνεται μέρος ενός προβλήματος αντί να το λύνει, λογικό να ξαφνιάζεται μόλις εκδηλώνονται τέτοια παρατράγουδα μπροστά στα μάτια του − με δεδομένη την καφρίλα που κυριαρχεί στο χώρο. Αν είχε πάρει παλιότερα το μέρος του Ολυμπιακού θα έβλεπε σίγουρα κάποια στιγμή Παναθηναϊκούς ή ΑΕΚτζήδες να ορμάνε εκεί που έτρωγε και να προκαλούν την ίδια ή και μεγαλύτερη ένταση. Έτσι είναι αυτά τα πράγματα. Όπως στρώνει κανείς, κοιμάται.
Περιττό βέβαια να θυμίσω ότι ο Κοντονής θεωρείται ακόμη και σήμερα ο πιο επιτυχημένος υπουργός των κυβερνήσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Φαντασθείτε πώς είναι οι αποτυχημένοι...
