Το 1o γήπεδο Indoor Beach Volley βρίσκεται στο ΟΑΚΑ, θεωρείται ένα από τα καλύτερα/μεγαλύτερα της Ευρώπης και… δεν αφορά μόνον όσους παίζουν volley στην παραλία (beach, λέμε) τα καλοκαίρια. Αν δηλαδή βγάλεις παπούτσια-κάλτσες και περπατήσεις λίγη ώρα πάνω στη γαλάζια λεπτή άμμο του γηπέδου, αισθάνεσαι άλλος άνθρωπος – πόσο μάλλον αν χοροπηδήσεις, τρέξεις, γυμναστείς και παίξεις ιντίντ beach volley απάνω της…
Η Χριστίνα Νικολοπούλου, εργασιακή ψυχολόγος και η γυναίκα που κρύβεται πίσω από το Κλειστό Beach Volley, μου λέει ότι η άμμος είναι «ειδική, χαλαζιακή και πανάκριβη, την φέρνουμε από το Βέλγιο και εκτός του ότι δεν στρεσάρει καθόλου τα γόνατα, διώχνει και το άγχος, ηρεμεί τον αθλητή». Ή τον απλό άνθρωπο που δεν είναι αθλητής με την καμία, αλλά θέλει να παίξει μία ή περισσότερες ώρες την εβδομάδα. «Μπορείς να μάθεις Beach Volley σε κάθε ηλικία, στα τριάντα, στα πενήντα, στα εξήντα» εξηγεί η Χριστίνα. «Σπουδάζοντας εργασιακή ψυχολογία έμαθα πόσο σημαντικό είναι το team building, το να είσαι σε μια ομάδα. Ήθελα να μπω σε πολιτιστικά, αθλητικά δρώμενα και βρήκα πάτημα, δημιούργησα μια μεγάλη ομάδα – πατώντας στην άμμο», πρακτικά και μεταφορικά…
Στο κλειστό γήπεδο οργανώνονται πάρτι, παιδικά και ενηλίκων, συγκεντρώσεις και κοινωνικές δραστηριότητες από το 2014. Εκτός από τις προπονήσεις και τις καθημερινές δραστηριότητες, ο χώρος νοικιάζεται με την ώρα. Την Κυριακή 22/1, ας πούμε, έγινε εκεί το Εργασιακό Τουρνουά του ΟΠΑΠ (ο ΟΠΑΠ χαρίζει τρεις φορές την εβδομάδα στους εργαζόμενούς του το χώρο για να παίζουν beach volley).
Τι μπορεί να βρει εδώ ένας τσιγαρισμένος Αθηναίος, μόνος του ή με την παρέα του: ακαδημίες ενηλίκων, παιδιών 6-14 ετών, personal group ή training, team building events, ενοικίαση χώρου για παιδικά ή άλλα πάρτι και καθοδήγηση, ενθάρρυνση, συμπαράσταση στις αθλητικές αναζητήσεις του. Που ακούγεται θολό αλλά, εννοώ, σε βοηθάνε τα παιδιά που δουλεύουν εκεί σε ό,τι περνάει από το χέρι τους σχετικά με τα σπορ… μερικές φορές, μετά από τραυματισμό ή αγρανάπαυση, ας πούμε.
«Στις 26 Φεβρουαρίου έχουμε το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Κωφών, του Παναθλητικού Ομίλου Κωφών» λέει η Χριστίνα. «Δεν στείλαμε beach volley στους Ολυμπιακούς της Βραζιλίας αλλά θα στείλουμε στους επόμενους Ολυμπιακούς, στόχος μας είναι να γίνει ολυμπιακό άθλημα το beach volley και θα τα καταφέρουμε». Η Χριστίνα είναι αυτό που λένε «χειμαρρώδης», με ένα σωρό δραστηριότητες – «διοργανώνω events και συμμετέχω σε αυτά, στο Rally Acropolis, στον Μαραθώνιο, στο Ευρωπαϊκό Rally Antica, στο Myconos Run σε συνεργασία με τον Δήμο Μυκόνου…»
Στο ίδιο ΟΑΚΑ στεγάζεται και το «Replayce», Εναλλακτικό Εκπαιδευτικό Σύστημα (Replayce Alternative Educational System) που μπορεί να το ξέρετε (1) από παιδικά πάρτι (2) επειδή προπονείστε εκεί οπότε σας ζηλεύουμε ή (3) εξαιτίας της αθλήτριας/σεξσυμβόλου Έρρικας Πρεζεράκου, που το έστησε μετά από τραυματισμό – για την ακρίβεια, δημιούργησε ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης όταν επανήλθε στο άλμα επί κοντώ, μάλιστα κέρδισε το Πανελλήνιο και το Βαλκανικό Πρωτάθλημα (2007). Κι εδώ βρέθηκα για πρώτη φορά ως συνοδός προσκεκλημένων σε παιδικό πάρτι: τα παιδάκια ξεσάλωναν με την καθοδήγηση γυμναστών πολύ καλοδιάθετων, ή/και με τους γονείς (αυτοί όμως όχι τόσο στην-πάνω-σκάλα). Οτιδήποτε κάνετε βασίζεται στην τετράδα «Σώμα, Νόηση, Συναίσθημα, Πνεύμα», δηλαδή δεν αμολάνε τα πιτσιρίκια να βγάλουν τα ματάκια τους, τα καθοδηγούν, τους μαθαίνουν να πηδάνε μέσα από κρίκους, πάνω σε στρώματα, σε μπάλες, σε λαστιχένια πράγματα – γενικά ιδροκοπάνε, γελάνε και περνάνε καταπληκτικά. Παίζουν ενώ παράλληλα αθλούνται με έμμεσο τρόπο, ακόμα και παιδιά καλωδιωμένα στα tablet/ipad/games, που δεν έχουνε καμία σχέση με σπορ.
Το μόνο κακό με το ΟΑΚΑ είναι ότι «βρίσκεται δίπλα στο The Mall». Πας δηλαδή με το αμάξι σου στο Mall και χαζεύεις όσο το παιδί σου παίζει/αθλείται/τσιρίζει στο πάρτι… πράγμα ζόρικο γιατί δεν έχω αμάξι προσωπικά ούτε απρόσωπα, άρα ξεμένω εκεί. Και εκεί, στο ΟΑΚΑ, δεν υπάρχει πρόβλεψη για πεζούς γονείς, είναι όπως Αμερική (καβάλα πάν’ στην εκκλησιά κ.λπ.), έτσι και φτάσεις δεν έχει ούτε καφέδες ούτε τίποτε, περιμένεις ξεραΐλα να τελειώσει το πάρτι. Συγγνώμη, αφαιρέθηκα χαζεύοντας στο διαδίκτυο (πού αλλού; Στο φούρνο μου;) σέξι φωτογραφίες της Πρεζεράκου με υπερ-γυμνασμένους γλουτιαίους-coconut(s) κι έχω ελαφρύ κοκομπλοκάζ αυτή τη στιγμή, αλλά αν είχα πολλά λεφτά, μυαλά και βασικά κι άλλα ακόμα περισσότερα πολλά λεφτά, θα άνοιγα ένα περιποιημένο καφέ στο ΟΑΚΑ για γονείς και συγγενείς καλεσμένων-σε-πάρτι ή γυμναζόμενων και θα αποκτούσα μετά σίγουρα τέτοιους γλουτιαίους που πάντα τους ήθελα, ειδικά με τέτοια βρακάκια που μπαίνουν ανάμεσά τους – τα βρακάκια τα βρίσκεις εύκολα, οι γλουτιαίοι είναι λίγο ζόρικοι αλλά όπως έχουμε ξαναπεί, ερμ, συμβαίνουν αυτά… Και ο λόγος που το λέω είναι επειδή το «κανείς δεν είναι τέλειος» είναι πιασμένο.
14°
