Το μεγαλύτερο πρόβλημα από τότε που η ΑΕΚ ξαναβρέθηκε στην Α' Εθνική είναι ότι κανένας δεν έχει πει στον Μελισσανίδη μια φορά... «κόψτε, επιτέλους, όλοι τις μαλακίες, ρε πρόεδρε, βρείτε κάποιον να ξέρει κι ακούστε πέντε πράγματα»! Να του μιλήσει έτσι ακριβώς. Στη γλώσσα που μιλάει και καταλαβαίνει. Να τον ξαφνιάσει. Να τον ταρακουνήσει, με σκοπό να προβληματίσει και να τον βοηθήσει.
Τα τελευταία χρόνια ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της ΠΑΕ ήταν και είναι ότι κανένας δεν φέρνει αντιρρήσεις σε ό,τι κάνει ή λέει το μεγάλο αφεντικό.
Μπορεί να βόλευε στην αρχή η εγκαθίδρυση αυτής της ιδιότυπης μοναρχίας με αυλές, υποτακτικούς, παρατρεχάμενους, πιόνια, επικοινωνιολόγους και τον λαό πειθήνιο όργανο αφού «έτσι και τσαντιστεί και φύγει ο Τίγρης, τη βάψαμε» κι «η ΑΕΚ καταστρέφεται ξανά» ή «ξεχάστε και το γήπεδο, ξεχάστε τα όλα». Όμως από μια στιγμή και μετά το σύστημα έπαψε να λειτουργεί με τα σημερινά τραγικά αποτελέσματα.
Όσο η ομάδα βρισκόταν στην Γ' και στη Β' Εθνική όλα καλά. Όμως, από την ώρα που ξαναγύρισε στα σαλόνια βγήκαν στην επιφάνεια όλα τα κουσούρια.
Ξεπερασμένος ο Μελισσανίδης, ξεπερασμένος κι ο Μπάγεβιτς που κάθισε «εξ οφίτσιο» δίπλα του. Και στη νοοτροπία και στον τρόπο σκέψης. Και οι δύο προσπάθησαν και προσπαθούν με χθεσινές ιδέες να δώσουν τις απαντήσεις που απαιτούν το σήμερα και το αύριο. Η οργάνωση και η λειτουργία των ποδοσφαιρικών εταιρειών έχει προχωρήσει σε άλλες σφαίρες. Κι όσο η ΑΕΚ δεν ξέρει για να ακολουθήσει, λογικά το κλαμπ θα παραμένει στάσιμο και θα βγάζει προβλήματα. Παλιομοδίτικο μοντέλο διοίκησης, απροθυμία για πραγματικές επενδύσεις που θα ανέβαζαν την ομάδα επίπεδο και θα την έκαναν ανταγωνιστική απέναντι στον Ολυμπιακό, απομόνωση και κυνηγητό καθενός που διαφωνούσε και φυσικά το ένα λάθος πάνω στο άλλο. Παίκτες ανίκανοι να ανταποκριθούν. Ξοφλημένοι προπονητές που έρχονται κι φεύγουν πριν προλάβουν να αποτύχουν. Παράγοντες που δεν έχουν ιδέα από το πώς κινείται το σύγχρονο ποδόσφαιρο και λειτουργούν μ' ένα... «έλα μωρέ, τους είδαμε και τους άλλους»! Κι ο κόσμος απογοητευμένος, να μην ξέρει πώς να αντιδράσει επειδή φοβάται μη τυχόν εξοργίσει το boss και ξαναγυρίσει η κατάσταση στα παλιά με τους Ντέμηδες, τους Νοτιάδες, τους Δημητρέλους και τους Αδαμίδηδες... Όσο για το γήπεδο, παραμένει στάσιμο πάνω από δύο χρόνια, μόνιμος πόθος κρυμμένος πίσω από υποσχέσεις - φούσκες και εντυπωσιακές μακέτες.
Όλα όσα χρειάζεται η ΑΕΚ, λοιπόν, δεν είναι θέμα Χιμένεθ ή οποιουδήποτε Χιμένεθ. Άλλωστε, έτσι όπως είναι τα πράγματα σήμερα κανένας προπονητής που σέβεται τον εαυτό του δεν έρχεται να αναλάβει μέχρι τον Ιούνιο και μάλιστα χωρίς όρους. Θα πρέπει ή να είναι πέντε χρόνια στην ανεργία ή να προέρχεται από το Κατάρ!
Επίσης, κανένας δεν σκέφτεται να προτείνει στον Μελισσανίδη το αυτονόητο. Με χαμένη για χαμένη τη χρονιά, να αναθέσει όσο πιο γρήγορα γίνεται σε κάποιους που κινούνται και δουλεύουν με τα μάτια στραμμένα προς τη μοντέρνα ποδοσφαιρική Ευρώπη. Να τους βάλει να ψάξουν προτάσεις, λύσεις και μοντέλα που εφαρμόζονται εκεί που υπάρχουν οι πραγματικά μεγάλοι και οργανωμένοι σύλλογοι, αντί να αλλάζει προπονητές κάθε τρεις και λίγο.
Δεύτερο και περισσότερο κρίσιμο βήμα η απελευθέρωση της δημόσιας κριτικής χωρίς φόβους, γκρίνιες, μιζέριες και δεσμεύσεις. Αντέχει κανείς;
11°
