Αθλητισμος

Το ποδόσφαιρό μας στα μάτια ενός Άγγλου

Κανένας δεν παίρνει στα σοβαρά ένα πρωτάθλημα που επιδεικνύει έναν και μοναδικό πρωταθλητή τα τελευταία 20 χρόνια

Νίκος Ασημακόπουλος
2’ ΔΙΑΒΑΣΜΑ

Οι Άγγλοι, όπως όλοι οι Βρετανοί, αν μη τι άλλο, ξέρουν να βλέπουν μπάλα. Κρίνουν, συγκρίνουν και βγάζουν καθαρά ποδοσφαιρικά συμπεράσματα. Σπάνια στέκονται στα νούμερα και στις στατιστικές με τις οποίες ο καθένας μπορεί να πει τα μεγαλύτερα ψέματα.

Από την άλλη συνηθίζουν να κοιτάζουν και να κρίνουν τους υπόλοιπους αφ’ υψηλού. Με υπεροψία που προσπαθεί να σκοτώσει τον απέναντι, που πιθανότατα διαφωνεί. Πιστεύουν ότι το Νησί τους βρίσκεται στο κέντρο του κόσμου και πως όταν μιλάνε για ποδόσφαιρο, οι υπόλοιποι πρέπει να ακούνε και να σωπαίνουν.

Στο θέμα μας τώρα... Εδώ και μερικές μέρες ανέλαβε προπονητής στην Χαλ ο «δικός μας» Μάρκο Σίλβα, ο πρώην του Ολυμπιακού. Το γεγονός σχολιάστηκε σε μια εκπομπή του Sky Sports με τρόπο που δείχνει σε πόσο... μεγάλη υπόληψη μας έχουν.

«Κι εγώ μπορώ να κατακτήσω το πρωτάθλημα με τον Ολυμπιακό» είπε κάποια στιγμή ο Πολ Μέρσον, ο παλιός της Αρσεναλ! «Το έχουν κάνει εκατό προπονητές. Το έχουν κάνει 107 φορές! Εντάξει... 43! Και δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει πάντα να παίρνουμε ξένους προπονητές και να μη δίνουμε την ευκαιρία σε Βρετανούς». 

Η λογική του ήταν πως για να δουλέψει κάποιος στην Premier League με τις ιδιαιτερότητες που έχει το αγγλικό ποδόσφαιρο, θα πρέπει ή να είναι ντόπιος, ή να κουβαλάει βιογραφικό με μεγάλες διακρίσεις όπως π.χ. του Κόντε που πήγε από την Εθνική Ιταλίας στην Τσέλσι και του Κλοπ που έδωσε τα διαπιστευτήριά του με την Ντόρτμουντ πριν καταλήξει στη Λίβερπουλ, ή να έχει δουλέψει προηγουμένως για να κριθεί στην Championship, στη β΄ κατηγορία της Αγγλίας ώστε να δείξει αν είναι ικανός για το κορυφαίο επίπεδο.

Στην ίδια συζήτηση, όταν ο Τζεφ Στέλινγκ, ο διάσημος παρουσιαστής της εκπομπής, στάθηκε στο γεγονός ότι ο Μάρκο Σίλβα «είχε 17 διαδοχικές νίκες με τον Ολυμπιακό, κάτι που είναι δύσκολο ανεξάρτητα από την ποιότητα του πρωταθλήματος», ο Μέρσον είχε και πάλι στη δική του ένσταση: «Θα έπρεπε να σε νοιάζει η ποιότητα του πρωταθλήματος! Αυτό μπορεί να συμβεί στον Ολυμπιακό. Ρώτα όποιον θες. Αυτό μπορεί να συμβαίνει στον Ολυμπιακό. Μπορείς να μου πεις με ποιον θα παίξει ο Ολυμπιακός σε δύο μήνες; Εκεί φτιάχνουν το πρόγραμμα του πρωταθλήματος μήνα με το μήνα! Τόσο κακό είναι το πρωτάθλημα».

Σίγουρα θα έλεγε χειρότερα, αν ήξερε ότι εδώ η 1η αγωνιστική έγινε μετά το τέλος της 10ης, ενώ η 11η θα γίνει μετά το τέλος της 2ης! Ή αν είχε δει κάποια ματς για να διαπιστώσει με τα ίδια του τα μάτια ότι ο κάθε παλαίμαχος - ξοφλημένος που έρχεται «κάνει τη διαφορά» και θεωρείται «μεγάλο αστέρι»...

Ξέρω πως αρκετοί διαφωνούν. Κυρίως οπαδοί του Ολυμπιακού, που σίγουρα έχουν τις μεγαλύτερες ενστάσεις. Θέλουν - δεν θέλουν, όμως, αυτή είναι η εικόνα μας. Κανένας δεν παίρνει στα σοβαρά ένα πρωτάθλημα που επιδεικνύει έναν και μοναδικό πρωταθλητή τα τελευταία είκοσι χρόνια. Η παντοκρατορία μιας και μόνης ομάδας έχει δημιουργήσει ανυπόφορο κλίμα σε επίπεδο εντυπώσεων αλλά και ουσίας. 

Δεν φταίει, φυσικά, μόνο ο πρωταθλητής για αυτό. Από τη στιγμή που μπορεί, καλά κάνει και το παίρνει. Το μεγαλύτερο κομμάτι ευθύνης το έχει η ποδοσφαιρική ομοσπονδία που δημιούργησε τις συνθήκες για να κακοφορμίσουν ένα σωρό πληγές και να γεμίσουν με άσχημες μυρουδιές την ατμόσφαιρα. Μη ξεχνάμε πως δύο μεγάλες ποινικές υποθέσεις «στημένων αγώνων» σέρνονται στα δικαστήρια πάνω από πέντε χρόνια χωρίς κανένας να αποφασίζει να τις ξεκαθαρίσει ώστε να φανεί ποιοι είναι οι ένοχοι και ποιοι οι αθώοι. Αφορούν ένα μεγάλο κύκλωμα με χαρακτηριστικά εγκληματικής οργάνωσης που κατηγορείται ότι καθόριζε τα πάντα στο ποδόσφαιρο. Οι φάκελοι αναπαύονται στα συρτάρια. Από την άλλη, οι αντίπαλοι του Ολυμπιακού δεν καταφέρνουν με κανένα τρόπο να σταθούν απέναντί του και να τον νικήσουν μέσα στα γήπεδα. Με τέτοια εικόνα, λογικό οι έξω να μη μπορούν να μας δουν σοβαρά σε κανένα επίπεδο. Ας μη μας κακοφαίνεται...

Ίσως η συζήτηση αδικεί και τον Μάρκο Σίλβα, που έδειξε αξιόλογα στοιχεία, ανεξάρτητα από όσα λένε τα κομπιούτερ κι οι αριθμοί. Μάλιστα, ο ίδιος έγραψε το τέλος της καριέρας του στην Ελλάδα με μια αξιοζήλευτη αξιοπρέπεια. Στο χέρι του να διαψεύσει τις επιφυλάξεις του κάθε Μέρσον που τον αμφισβητεί, κυρίως λόγω παρελθόντος και όχι επειδή είναι σε θέση να εκτιμήσει από πρώτο χέρι τη δουλειά του. Άλλωστε, ποτέ τα πράγματα στο ποδόσφαιρο δεν ήταν 1+1=2.