Όταν η μπάλα κυλάει στις σελίδες

Τι είναι μια αυτοβιογραφία; Απαντήσεις άμεσες και ειλικρινείς από τον αυτοβιογραφούμενο, σε ερωτήσεις που πιθανόν δεν θα τολμούσαμε να του υποβάλουμε. Μπαίνει λοιπόν ο ίδιος σε αυτό το βάσανο από μια εσωτερική παρόρμηση για να απαντήσει εν είδει μονολόγου σε ερωτήσεις απόκρυφες. Ερωτήσεις που έχουν να κάνουν με ερωτικά σκάνδαλα, ραδιουργίες από συμπαίκτες σε βάρος του, μπλεξίματα με το ποτό, απειλές για την οικογενειακή του γαλήνη, μεταγραφές που χάλασαν την τελευταία στιγμή…

Μια συζήτηση ή ένας εσωτερικός μονόλογος μπροστά αε έναν αόρατο καθρέφτη. Κάπως έτσι μοιάζει η αυτοβιογραφία του Λόταρ Ματέους, που αποκαλύπτει πολλά και για πολλούς. Η «Bild» προδημοσιεύει αποσπάσματα του βιβλίου που αναμένεται να προκαλέσει αντιδράσεις μετά την κυκλοφορία του στις 12 Οκτωβρίου και φέρει τον τίτλο «Ganz oder gar nicht». Ελληνιστί: «Σχεδόν ή απολύτως τίποτα»!

Ελπίζω να βρεθεί κάποιος εκδοτικός οίκος να μεταφράσει τις εξομολογήσεις του Λόταρ Ματέους, ενός από τους σημαντικότερους ποδοσφαιριστές στη σύγχρονη ιστορία του αθλήματος. Ο Ματέους δεν διστάζει να μιλήσει για τα πάθη του...

Για τα ποτά και τα ξενύχτια «Το 1980, μετά την κατάκτηση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, η επιτυχία μού πήρε τα μυαλά. Η δημοτικότητά μου μεγάλωσε και ήμουν συνέχεια στα περιοδικά. Άρχισα να βγαίνω συχνά έξω και να πίνω. Από μπίρα μέχρι και ουίσκι, συχνά και πριν από σημαντικά παιχνίδια. Όταν είχα χωρίσει από τη γυναίκα μου, τη Σίλβια, είχα βρεθεί σε δύσκολη θέση. Είχα πέσει σε μια τρύπα, αλλά ο Γιουπ Χάινκες δεν με έβγαζε από την ομάδα. Είχα ακραίες αντιδράσεις και δεν είχα υγιή τρόπο ζωής. Είχε δίκιο ο κόουτς. Ευτυχώς βγήκα γρήγορα από αυτή την κατάσταση».

Και καπνιστής... «Δεν μπορούσα να σταματήσω το κάπνισμα για δεκαετίες. Ξεκίνησα με 12-13 τη μέρα, όταν έπαιζα κάπνιζα 5-10 τη μέρα και μετά από 25 χρόνια καπνιστής αποφάσισα να σταματήσω μια μέρα».

Για τις παρέες με "κυρίες".. «Στην προετοιμασία για το Euro 1988 που έγινε στην έδρα μας, η ομοσπονδία είχε κανονίσει ένα τουρνουά στο Βερολίνο. Μετά το πρώτο ματς, όπου χάσαμε στα πέναλτι από τη Σουηδία, κάποιοι παίκτες βγήκαν έξω τη νύχτα. Πέντε παίκτες γυρίσαμε σε διάφορα κλαμπ και καταλήξαμε σε έναν οίκο ανοχής κοντά στο Ολυμπιακό Στάδιο, όπου μείναμε για κάποιες ώρες στην αίθουσα αναμονής πίνοντας σαμπάνια με κάποιες “κυρίες”. Στις 6 γυρίσαμε πίσω και στις 11 ήμασταν κανονικά στην προπόνηση».

Για τη μεταγραφή στη Ρεάλ που δεν έγινε «Το 1991 συμφώνησα σε ένα ξενοδοχείο της Γενεύης με τη Ρεάλ. Τα βρήκαμε γρήγορα για το συμβόλαια και δώσαμε τα χέρια. Έπρεπε όμως να τα βρουν και οι ομάδες, καθώς είχα συμβόλαιο με την Ίντερ. Ο πρόεδρος της ομάδας τελικά αποφάσισε πως δεν πωλούμαι».

Για σοβαρές απειλές που δέχθηκε για απαγωγή «Είχα ζητήσει από τον πρόεδρο της Ίντερ να φύγω γιατί δεν αισθανόμουν ασφαλής, αφότου έμαθα για μία αποτυχημένη απόπειρα απαγωγής των παιδιών μου. Ακόμη και τότε όμως ο πρόεδρος της Ίντερ είπε όχι».

Για το "φίλο" του Γιούργκεν «Είμαι ένας άνθρωπος που λειτουργεί με το συναίσθημα, είμαι ευθύς τύπος και αυτό συχνά ενοχλεί τον κόσμο. Ο Κλίνσμαν ήταν τελείως διαφορετικός τύπος. Σκέφτεται πολύ πριν αποφασίσει και δεν υπολογίζει τίποτα για να κάνει αυτό που θέλει, ακόμη κι αν σημαίνει πως πρέπει να βγάλει άλλους από το δρόμο του. Είχα μάθει ότι γκρίνιαζε για μένα, τόσο στην Μπάγερν όσο και στην εθνική ομάδα. Αργότερα ένας άνθρωπος μέσα από την εθνική ομάδα μού είπε πως ο Κλίνσμαν ροκάνιζε την καρέκλα μου και μετά από ένα σημείο δεν ξανακλήθηκα».

Μετά την πρόσφατη επίσκεψη της «δικιά» μας Ανγκέλας Μέρκελ, που, όπως τόνισε ο πρωθυπουργός, είναι φίλη μας, ελπίζουμε να δούμε και τον Λόταρ Ματέους από κοντά να υπογράφει αφιερώσεις στα βιβλία του για τους Έλληνες φίλους του, που είναι σίγουρα περισσότεροι απ’ αυτούς της Ανγκέλας!!!

Και αφού με διακρίνει μια λογοτεχνική διάθεση σήμερα και η αγωνιστική δραστηριότητα αναβάλλεται λόγω των υποχρεώσεων της Εθνικής μας, έχω να σας προτείνω ένα ακόμη βιβλίο, μεταφρασμένο αυτή τη φορά. (Εξαιρετική η μετάφραση του Χρίστου Χαραλαμπόπουλου.) Το βιβλίο κυκλοφόρησε πριν από δύο περίπου χρόνια, φώλιαζε στη βιβλιοθήκη μου και περίμενε να συστηθούμε. Έχει τίτλο «Το τελευταίο παιχνίδι» και τη συγγραφή του υπογράφει ο δημοσιογράφος Τζέισον Κόουλι.

26 Μαΐου 1989, ένας μήνας μετά την τραγωδία στο γήπεδο Χίλσμπορο όπου σκοτώθηκαν 96 οπαδοί της Λίβερπουλ. Ένας ποδοσφαιρικός αγώνας που έγραψε Ιστορία: Λίβερπουλ - Άρσεναλ. Η δεύτερη χρειαζόταν νίκη με δύο γκολ διαφορά για να κατακτήσει το πρωτάθλημα, που φαινόταν, όπως όλα έδειχναν, ότι ανήκει στην αντίπαλό της – και το κατέκτησε. Εκείνη την ημέρα παίχτηκε στο Άνφιλντ ένα από τα πιο συναρπαστικά παιχνίδια στην παγκόσμια ιστορία του αθλήματος, το οποίο σφράγισε το τέλος μιας εξαιρετικά δραματικής και πολιτικά φορτισμένης περιόδου του αγγλικού ποδοσφαίρου. Μιας περιόδου που τα ετοιμόρροπα γήπεδα πλημμύριζαν χούλιγκαν τυφλωμένους από το μίσος και το ρατσισμό. Το βιβλίο αυτό αποτελεί τη μεσοτοιχία ανάμεσα σε δυο εποχές. Αυτή του ρομαντισμού και της απλότητας που έδυσε και αυτής που ανέτειλε με το ποδόσφαιρο των επενδυτών της υπερκατανάλωσης των σούπερ σταρ. Μια ποδοσφαιρική ελεγεία για τους λάτρεις του αγγλικού ποδοσφαίρου.