Superleague Voice

Οι τελευταίες 5 αγωνιστικές της Σουπερλίγκας δεν είναι για σχολιασμό (τον πρωταθλητή που βγήκε χθες τον ξέρουμε εδώ και σχεδόν ένα μήνα - η κεντρική επική φωτογραφία του Τζαμάλ Αμπντούν απλώς επιβεβαιώνει το κέφι των πανηγυρισμών). Είναι για παρατήρηση. Βλέπεις «επικές ανατροπές», «καταθέσεις ψυχής», «δοκιμές από τους αδιάφορους», «ομάδες που έπαιξαν για την ιστορία τους», άλλες που εφαρμόζουν διαφορετικές παραλλαγές του “zero zero friends” (όχι πάντα με 0-0 αποτέλεσμα), «ομορφιές» και «Μαλαισίες». Μέχρι που κάποιος προπονητής σπάει την ομερτά όταν πέσει και μαθηματικά. Ως, ηττημένη στο νταραβέρι, τραγική φιγούρα που τελικά δεν της βγήκαν τα κουκιά και κλείνει καταγγελτική θέση σε κάποιο μελλοντικό πάνελ της «Δίκης». Ή στον πάγκο της ομάδας που κατηγορεί ότι τον έστησε…

Ένας επιπλέον λόγος μη σχολιασμού είναι ότι το, συνήθως επεισοδιακό, φινάλε της Σουπερλίγκας συμπίπτει με κάτι κάπως πιο σοβαρό. Τα πλει-οφ της Ευρωλίγκας. Και ειδικά φέτος με τη διπλή ελληνική εκπροσώπηση στο f4 της Κωνσταντινούπολης να απέχει 40 αγωνιστικά λεπτά, έχουμε πολλά να πούμε.

Κυρίως για το μεγάλο έργο που ανέβασε φέτος ο Ολυμπιακός. Με σκηνοθέτη τον «σοφό» με το κομοδινί πια μαλλί, Ντούσαν Ίβκοβιτς, διευθυντή ορχήστρας τον Βασίλη Σπανούλη και πρωταγωνιστές μερικά παιδιά που έγιναν οριστικά άντρες, όπως ο Γιώργος Πρίντεζης ή είναι σε καλό δρόμο όπως ο Κώστας Σλούκας και ο Βαγγέλης Μάντζαρης. Συν κάποιους περίεργους μισθοφόρους. Ένα τεσσάρι με ύψος 1.98, τον Καρλ Χάινς, έναν σκοπιανό γυρολόγο ονόματι Πέρο Άντιτς και δύο τύπους που ήρθαν στη μέση της χρονιάς για να «κολλήσουν» το σύνολο αντικαθιστώντας τους ανύπαρκτους προκατόχους τους – ο λόγος για τον αριστερόχειρα «ψυχάκια» Ει Σι Λο και τον «τερματοφύλακα» Τζο Ντόρσεϊ. Ο κύριος λόγος όμως που ο Ολυμπιακός έγινε η ομάδα των τριών υπερβάσεων (όσες και οι ευρωπαϊκές του προκρίσεις φέτος) που λέει κι ένα φίλος, είναι το μικρό δράμα του περσινού καλοκαιριού. Τότε που οι αδερφοί Αγγελόπουλοι αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το σκάφος καταγγέλλοντας συνωμοσίες και αδικία. Όλοι έπεσαν πάνω τους κι εκείνοι έμειναν τελικά υπό προθεσμία με κρύα καρδιά και, κυρίως, κρύο πορτοφόλι.

Έλα όμως που αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να φτιαχτεί μια καθαρά μπασκετική ομάδα, έστω και με τις προσθαφαιρέσεις που προέκυψαν στην πορεία. Οι αγιογραφίες των αδερφών Αγγελόπουλων πάντα τόνιζαν ότι «ξέρουν από μπάσκετ», «βλέπουν πολύ ΝΒΑ» κτλ. Κανείς δεν έχει λόγο να διαφωνεί. Άλλο όμως το μπάσκετ του Τσίλντρες, του Κλέιζα και του Τεόντοσιτς που έθαβε κάτω από μυθικά συμβόλαια βασικές αρχές όπως «χημεία», ομαδικότητα», «υποταγή στο σύνολο» κι άλλο η κολεγιακή φετινή ομάδα του Ίβκοβιτς που όσο εξελίσσεται η σεζόν τόσο περισσότερο καρδιά, γκάζι και φρεσκάδα βγάζει στο παρκέ. Δεν είναι τυχαίο ότι τη μοναδική φορά που έκανε φέτος αισθητή την παρουσία του ο Παναγιώτης Αγγελόπουλος φορώντας το περίφημο μπλουζάκι «18-2» και ξεκινώντας τις μηνύσεις με τον «τυφώνα» Θανάση Γιαννακόπουλο, ο Ολυμπιακός έχασε μετά από 15 μέρες το κύπελλο Ελλάδας. Ούτε είναι τυχαίο ότι αυτή η μικρή saga (θα είναι σίγουρα τέτοια αν έρθουν κούπες)  έγινε σε ένα κατά κανόνα άδειο ΣΕΦ. Στην Πόλη, λοιπόν, ο Ολυμπιακός πάει σαν ισχυρό αουτσάιντερ. Και δεν είναι καθόλου καταδικασμένος απέναντι στην πάντα δυνατή Μπαρτσελόνα…

Από την άλλη ο Παναθηναϊκός εξάντλησε τη σειρά και περιμένει την Πέμπτη για να δει αν θα κλείσει την τετράδα αναβιώνοντας τη σύνθεση του F4 2009 στο Βερολίνο. Μπήκε σε περιπέτεια πέφτοντας λίγο θύμα μιας περιρρέουσας ατμόσφαιρας «τους έχουμε». Όμως, η Μακάμπι ούτε τόσο χειρότερη του είναι όσο λέγεται (η απόσταση μεταξύ τους έχει μικρύνει σε σχέση με τον περσινό τελικό, κυρίως γιατί ο ΠΑΟ είναι αποδυναμωμένος), ούτε καμιά λιγότερο βαριά φανέλα φοράει. Ο Ομπράντοβιτς φυσικά δεν είναι χθεσινός και προφανώς δεν υποτίμησε κανέναν, απλά και σε αυτή σειρά ο Παναθηναϊκός εμφάνισε τα φετινά σκαμπανεβάσματά του. Ισοπεδωτικός στο πρώτο ματς, νωθρός αμυντικά στο δεύτερο, απαράδεκτος στο τρίτο, Πρωταθλητής Ευρώπης στο τέταρτο. Αυτή η σιγουριά που δίνει η «καρδιά του πρωταθλητή» είναι που τον κράτησε ζωντανό. Και μόνο αυτή μπορεί να τον κοιμίσει, κάνοντάς τον να χάσει το ραντεβού με την πανίσχυρη ΤΣΣΚΑ στις 11/5…