Φάκελος «Κοριόπολις»

Κι εκεί που ήμασταν ήσυχοι, «αγαπούλες μου», έσκασε το μεγαλύτερο σκάνδαλο στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κανείς δεν έπεσε από τα σύννεφα. Μάλιστα, η κληρονομιά των κασετών της περίφημης Παράγκας νο.1 (1996-2002) μάλλον ωχριά μπροστά σε όσα αποκαλύπτονται από την προηγούμενη Τετάρτη με το πόρισμα για τα στημένα, τις απίστευτες συνομιλίες, τους 85 κατηγορούμενους, τους συλληφθέντες, τους καταζητούμενους, τις ενδείξεις/υποσχέσεις για ακόμα μεγαλύτερες αποκαλύψεις και την πανταχού παρούσα έκφραση «σπάει το απόστημα». Όσο διαβάζεις, μπορεί ήδη να έχουν σκάσει νέα μαργαριτάρια. Ουκρανές συνοδοί, οικονομικά εγκλήματα πάσης φύσεως και απειλές κατά ανθρώπινων ζωών περιμένουν υπομονετικά στο μενού των απομαγνητοφωνήσεων.

Η A.V. ζήτησε από 4 κορυφαίους αθλητικογράφους να σχολιάσουν τα τεκταινόμενα και να ζυγίσουν το μερίδιο της ευθύνης του αθλητικού Τύπου στην ποδοσφαιρική διαφθορά, συμπληρώνοντας στο φινάλε τη φράση «η επόμενη μέρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο θα είναι...».

Ο Βασίλης Σαμπράκος (μέχρι πρότινος διευθυντής σύνταξης της εφημερίδας «Εξέδρα») κυκλοφόρησε το 2009  το πρώτο του μυθιστόρημα με τίτλο «Σκίσε το manual» (εκδ. Ελληνικά Γράμματα). Ήρωάς του ένας 36χρονος αθλητικογράφος –ίδιας ηλικίας με το συγγραφέα– που επιχειρεί να στήσει έντεκα αγώνες του ελληνικού πρωταθλήματος, προκειμένου να αναδείξει το ελληνικό «soccergate» και να προκαλέσει restart στη σάπια ποδοσφαιρική πραγματικότητα.  

Μέσω της πλοκής του βιβλίου διηγήθηκα λογοτεχνικά αυτά που δεν μπορούσα να γράψω γιατί θα κατέληγα είτε στη φυλακή είτε σε κανένα χαντάκι! Είναι σαν να συνωμότησε το σύμπαν, που λέμε, οι παρακολουθήσεις ξεκινάνε τον Γενάρη, αλλά η έρευνα μετά από έντονη πίεση της UEFA παίρνει μπρος από τον Σεπτέμβρη του 2010. Και τα πρόσωπα που εμπλέκονται στην υπόθεση τυγχάνει να είναι ιδανικά: ένας μη καριερίστας ΓΓΑ, ο κύριος Μπιτσαξής, μια στιβάρη εισαγγελέας, η κυρία Ράικου, και μια νεότερη υφιστάμενή της, η Πόπη Παπανδρέου, που αντιλήφθηκε ότι έχει μπροστά της μια υπόθεση ζωής και γι’ αυτό δούλεψε εξωνυχιστικά, ανοίγοντας την πόρτα του γραφείου της σε πάρα πολύ κόσμο. Συνυπολογίζοντας τα, σκόπιμα ή μη, επικοινωνιακά οφέλη της κυβέρνησης και την τρέχουσα διάθεση του κόσμου για αίμα, αντιλαμβάνεται κανείς ότι επρόκειτο για μοναδικό timing. Πόσω μάλλον όταν οι κατηγορούμενοι είχαν ξεπεράσει κάθε όριο θράσους στα τηλέφωνα. Ο αθλητικός Τύπος εξέθρεψε το μύθο παντοδυναμίας των προσώπων που τρομοκρατούσαν στο παρασκήνιο, στήνοντας παράλληλα στον τοίχο ως αδύναμους εκείνους τους παράγοντες που επέλεξαν να μην τον προσεταιρίζονται. Φοβάμαι ότι τυχόν μη σκληρές αποφάσεις θα είναι καταδικαστικό πισωγύρισμα.

Ο Χρίστος Χαραλαμπόπουλος αρθογραφεί καθημερινά στη «Sportday», εστιάζοντας στην οικονομική διάσταση της διεθνούς αγοράς του ποδοσφαίρου, και μεταφράζει βιβλία ποδοσφαιρικού ενδιαφέροντος.

Για να φτάσουμε στις συλλήψεις και τις λίστες χρειάστηκε να συνδυαστεί η βούληση της πολιτείας με εκείνη της UEFA. Η πρώτη έκανε τις εισαγγελικές αρχές να συνεργαστούν πρωτοφανώς αποτελεσματικά με τη Δίωξη Οικονομικού Εγκλήματος, την ΕΥΠ και την Αστυνομία. Και η δεύτερη προωθώντας το «Financial Fair Play» πίεσε για την ανάδειξη της φούσκας που λέγεται ελληνικό ποδόσφαιρο. Ο αθλητικός Τύπος πάλι έκανε εμπόριο οπαδισμού, καλλιέργησε τη μονομέρεια, χάιδεψε το φανατισμό, αναπαρήγαγε το αξιακό σύστημα της ελληνικής κοινωνίας που επικρατεί η ψευτομαγκιά. Πάντως στη λίστα βρίσκονται αρκετά άτομα που εκβιάστηκαν – προπονητές, παίκτες, διαιτητές, που μέσα σε αυτό το καθεστώς ανομίας δέχονταν πάσης φύσεως απειλές και μοιραία υπέκυπταν. Ο Σοφοκλής Πιλάβιος ήταν κατώτερος των περιστάσεων κι ακατάλληλος. Όσο για την επόμενη μέρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο… το πρωτάθλημα θα μοιάζει με βομβαρδισμένη πόλη, παραδομένο σε μια εσωστρέφεια άνευ προηγουμένου που ίσως προϊόντος του χρόνου δώσει ένα εντελώς καινούργιο καθαρό προϊόν. Μέσα στα ερείπια, αισιόδοξος είναι ο καλά πληροφορημένος απαισιόδοξος.

Ο Αλέξης Σπυρόπουλος αρθρογραφεί στην «Ε», ταξιδεύει με την εθνική ομάδα σε προκριματικά και τελικούς μεγάλων δι4οργανώσεων, ενώ από το 1998 μεταδίδει αγώνες Τσάμπιονς Λιγκ.

Η ασυδοσία του ελληνικού ποδοσφαίρου ήταν ένα κοινό μυστικό σε συζητήσεις με Ευρωπαίους ποδοσφαιρικούς αξιωματούχους, αλλά όπως έχει πει κατά καιρούς ο Πλατινί, η UEFA δεν είναι Interpol. Ερευνά, συλλέγει πληροφορίες, παρακινεί τις τοπικές ομοσπονδίες να καταφύγουν στις Αρχές. Όμως ας μη γελιόμαστε, η αθλητική δικαιοσύνη δεν έχει σούπερ κοριό και η ΕΠΟ δεν μπορεί να υποκαταστήσει ούτε την εισαγγελία ούτε την αστυνομία. Ακόμα και το περίφημο ιταλικό «Καλτσιόπολις» του 2006 (που επαναλαμβάνεται φέτος) ήταν αποτέλεσμα εισαγγελικής βούλησης και δευτερευόντως δουλειάς της αντίστοιχης ιταλικής ΕΠΟ. Βασική διαφορά σε σχέση με την παράγκα νο.1 είναι ότι τότε το διακύβευμα ήταν οι πρωταθλητές και το ανεβοκατέβασμα κατηγοριών, ενώ τώρα στο επίκεντρο κατά 90% βρίσκεται το στοίχημα. Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας, Σοφοκλής Πιλάβιος, αν και του αναγνωρίζω ότι προώθησε τους φακέλους και συνείσφερε στην έρευνα, φάνηκε μαλθακός κι ενδοτικός στη συναναστροφή με τους ύποπτους παράγοντες, σε καμία περίπτωση δεν ήταν όμως συνεργός. Η επόμενη μέρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο θα είναι ο καθρέφτης της σύνθεσης των τριών εθνικών κατηγοριών του χρόνου. Το βαρόμετρό της προφανώς δεν θα είναι ο άμαχος πληθυσμός των Ολυμπιακού Βόλου, Καβάλας και Ηλιούπολης, αλλά η τύχη του Ολυμπιακού ή οποιασδήποτε άλλης μεγάλης ομάδας πιθανώς προκύψει. Τέλος, για τη στάση του Τύπου, δεν θυμάμαι πολλά αποθεωτικά πρωτοσέλιδα για τους βασικούς κατηγορούμενους, ενώ αντίθετα από τις συνομιλίες τους που διέρρευσαν διαπιστώνω τη βδελυγμία τους για δημοσιογράφους κι εφημερίδες.

Ο Βασίλης Γαλούπης γράφει τη μακροβιότερη στήλη ντόπινγκ στον ελληνικό Τύπο, τον «Ντόπερμαν» του «Φίλαθλου», αποκαλύπτοντας κατά καιρούς πράγματα και καταστάσεις ιδιαίτερα δυσάρεστα σε όσους διψούν για «εθνικούς θριάμβους».

Συνειδητοποιήσαμε ότι η σωστή Παπανδρέου είναι τελικα η εισαγγελέας και όχι εκείνοι που ψηφίζαμε. Ο Τύπος έχει ευθύνη γιατί έγινε παρατρεχάμενος του συρφετού και δεν σεβάστηκε τον εαυτό του. Όσον αφορά την ντόπινγκ διάσταση, στους διαλόγους του Μάκη Ψωμιάδη με το διεθνή μπασκετμπολίστα Γιάννη Μπουρούση, την παράπλευρη αποκάλυψη του «Κοριόπολις» περί «φαρμάκων και αϋπνιών», θεωρώ ότι ακούμε έναν αθλητή ερασιτέχνη σε νοοτροπία και όχι συνειδητοποιημένο επαγγελματία. Από τη μία είναι άτυχος που πιάνεται από σπόντα, αλλά από την άλλη ας πρόσεχε. Όσο για την επόμενη μέρα στο ελληνικό ποδόσφαιρο προβλέπω να κυριαρχούν και πάλι συμμορίες, οι οποίες θα λειτουργούν πιο προσεκτικά και δεν θα μιλούν τόσο στα τηλέφωνα.